Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
Jimin
Prens Jungkook odadan çıktıktan sonra bu sefer ben gitmiştim Yoongi'nin yanına. Öylece uyuyordu. O kadar güzel uyuyordu ki..
Umarım canı yanmıyordur.
Elimi eline koymuş ve sıkmıştım yanında olduğumu belli edercesine. Ağlamam durmuyordu, o kadar çok ağlamıştım ki Taehyung'un göğsünde, o da kimi sakinleştireceğini bilememişti.
Prens Jungkook gideli uzun zaman oluyordu. Neden gelmediğini de anlamamıştım doğrusu. Zaten bir süre sonra da Taehyung gitmişti ardından.
Seokjin hyung'un şurubu içirmesinin üstünden de baya zaman geçmişti ama Yoongi hâla uyanmamıştı.
"Hyung, kaç saat oldu. Ne zaman uyanacak?"
"Uyanması gerekiyordu aslında..."
Seokjin hyung mırıldanmış ve elini alnına koymuştu, daha sonra ise göz bebeklerini kontrol etmişti. Elini de karnına koymuştu ama uflayarak geri çekilmişti.
"Bebeğin hareketlerini ben anlayamam. Bunun için de uyanması gerekiyor."
Seokjin hyung'un dediğiyle gözlerimi sıkıca kapatmış ve elimle akan yaşlarımı silmiştim.
"Lütfen uyan yoongim. Lütfen, sensiz ne yaparım ben? Hem sen beni yalnız bırakmazsın ki..."
