Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
Jungkook
Askerin anlattığı şeylerden sonra hızla odadan çıkmış, peşimde askerlerle beraber zindana yürümeye başlamıştım tüm sinirimle. Askerin anlattığı şeylerden sonra kanım donmuştu. Bunu yapacağını aklım almazdı.
Neden? Sebebi ne olabilirdi ki?
Yoongim'in kime ne zararı olabilirdi?
"Efendim... ben, bir hafta önce kraliçemizin bir güzide ile konuşmalarına şahit oldum. Zehirden bahsediyorlardı, zehiri içen olursa, bu onun için çok kötü olurmuş. Hamileyse de bebeği kaybedebilirmiş.."
Elimi yumruk yapmış ve askerin söylediği şeyi hatırlayınca daha da sinirlenmiştim.
"Beni gördü. Kraliçemiz beni gördü ve tehdit etti. Eğer size veya başka birine söylersem beni de öldüreceğini söyledi."
Arkamda yürüyen askerlerin içinde konuşan asker de vardı. Seungwo. Yan bir bakış atmış ve yutkunarak başını eğmesiyle tekrardan önüme dönmüştüm.
"Kapıyı açın" zindanın önüne gelmemizle tüm soğukluğumla konuşmuş ve askerlerin kapıyı açmasını izlemiştim. Kapının açılmasıyla hızla içeriye girmiş ve yerde oturan adamın boynundan tutarak duvara yaslamıştım.
"Konuş, bunu sana son söyleyişim. Yoksa andım olsun ki alırım kelleni."
Eğer bu adam konuşmazsa bana inanırlar mıydı? Orası şüpheliydi. Bu sebeple bu adamın konuşması gerekiyordu. Ancak karşımdaki adam boynunu sıkmama rağmen gülmüştü.
"Bunu kanıtlayamayacaksın... buna izin vermez-" attığım yumruk ile adam yere düşmüş ve kanayan dudağına elini götürmüştü hemen. Adamın yanına diz çökmüş ve tek elimle yakasını kavramıştım tekrardan "seni kendi ellerimle öldüreceğim, benim olana zarar vermek neymiş, bunu çok güzel göstereceğim."
Korkuyla yutkunan adamla hızla yakasını bırakmış ve zindandan çıkmıştım "seungwo, odama gel" konuşmamla asker beni takip etmiş ve beraber odaya girmiştik. Odaya girmemizle elimle yüzümü sıvazlamış ve gözlerimi kapatıp derin nefes vermiştim.
Bir kaç günde yaşadığım şeyler çok ağırdı benim için. Yoongi ve bebeğimizi kaybetmenin kıyısından dönmüştüm. Üvey annem ise bunu yapan kişi çıkmıştı.
"Bana taehyung'u çağırın!"
Bağırmamla kapıdaki askerler "emredersiniz efendim!" Demişti. Tekrardan askere döndüğümde asker başını öne eğmişti.
"Sanki sen suçluymuşsun gibi durma, bana bak."
Asker başını tereddütle kaldırmış ve gözlerini kırpıştırarak bana bakmıştı. "Size söylemeliydim efendim, bunun için-"
