Moğol İmparatorluğu'nun kralı, Tuğer'in kızı olan Loya, babasının hiç oğlu olmadığı için bir savaşcı gibi yetiştirilmesini ve daha sonra bir imparatorluğu yönetirken karşısına çıkacak şeylerle nasıl baş ettiğini anlatıyor. (Tamamen kurgudur, tarihle...
Değişik duygular içerisindeydim, kendimi ne ara burda buldum hiçbir fikrim yok.
Duygusuz bir şekilde, babama göre mantık evliliği sadece...
Her şeyim hazırdı odada Aral'ın beni almasını bekliyordum.
Kapı açıldı Aral gelmişti.
O da hazırdı çok iyi duruyordu bu kıyafetlerle.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Aral'ın kıyafeti)
Uzun süre birbirimizi süzdükten sonra yavaş yavaş yanıma geldi. Tam önümde durup gözlerimin içine baktı bir süre, onu izliyordum sadece.
Elini uzattı, eline bakıp elini tuttum ve dışarı çıktık.
Her şeyi yeni görüyordum, göz ucuyla etrafa baktım çiçekler ile süslenmiş, ateşler yakılmış bütün ordu kırmızı giyinmiş de ne zaman yaptılar bunu bilmiyorum.
Etrafa bakarken Ayas da gülümseyerek elime bir çiçek verdi ve o da herkesin yanına geçti.
Kral Timuçin konuşmaya başladı, "Hem oğlumun ve çok sevdiğim Loya kızımın düğünü hem de Moğol-Türk İmparatorluğumuzun kuruluşu için ayrıca sevgili dostum, Tuğer ile verdiğimiz karardan dolayı burdayız."
Göğe bakıp,
"Sevgili dostum gözün arkada kalmasın ülken de kızın da emin ellerde." . . .
Ben ve Aral oturuyorduk herkes oynuyor, yemek yiyip egleniyordu.
Aral'a baktığımda başını eğmiş düşüncelere dalmıştı ve mutlu durmuyordu. Ne düşündüğünü merak ediyordum.
Her şey bitmişti biz artık evliydik.
Aral benim odama gidince yani onun da odası artık, ben de cariyelerin yanına gidip, "Bu kıyafetleri çıkarmam için yardım edin." dedim.
Hepsi birbirine 'Ne' dercesine bakınca.
"Ne bakıyorsunuz yardım edin dedim."
"Ama hanımım-"
"Ne ama?" dedim.
"Yani Eşiniz varken-"
Ne alaka ya?
Hiç bu konulardan anlamıyorum ama çaktırmak istemiyorum diye hemen sahte bir gülümsemeyle, "Bu kıyafetler çok ağır, çıkaramaz o."
