Asıl Ben

Gerçeklik

Galiba sevilmedi yaa hikayem pek sarmadı sanırım 🥺 kimse ne oy atıyor ne yorum üzülmedim değil neyse aklımda kalacağına burda kalsın belki ilerde okuyanı çok olur belli olmaz neyse okuyanlara ve oy atanlara şimdiden teşekkürler bu arada oy atmayanlar bana bildirim gelmiyor eğer çekiniyorsanız diye diyorum yorum atanlara da teşekkürler beni eleştirin ki mükemmel kurgularımı yazabileyim cidden çok güzel olduğunu düşündüğüm polisiye bir seri var hadi bakalım devam

Test kitaplarının içine gömülmüş bir şekilde  soru çözüyordum. Allah'tan konuları unutmamıştım.

Her ne kadar bir şeyler yapmak istesemde hem misafir olduğumdan hem de hala tam toparlanmadığımdan bana iş yaptırtmıyorlardı.

Ceylin ablanın stajı bitmişti sınav için çalışmalıymış sanırım, tam emin değilim. Hemşirelik olaylarına hiç ilgim olmadığından araştırmamıştım hiç.

Sonunda branş denemem bitince yanlışlarımı kontrol etmeye başlamıştım. Zaten 10. Sınıf bitmek üzereydi bu yüzden tyt konuları bitmişti, eğer hepsini bitirebilirsem tyt aradan çıkacaktı ve ben ayt ye odaklanabilecektim.

Yeşil kalemimin çokluğuyla yüzümdeki gülseme genişledi. Son soruya kadar doğru yapınca hafifçe yerimde sallanarak mutluluğumu belli ettim. Resmen matematik fullemiştim, mutlu olmak için daha ne sebebim olabilirdi ki.

Kapı tıklatılmasıyla elinde meyve tabağıyla kapıda ceylin abla belirdi. "Girebilir miyim Derinim. " genişçe gülümseyerek onu onayladım.

Yatağa oturduğunda bende elimde denememle yanına geçtim. "Ceylin abla biliyor musun matematiği fulledim." diyerek elimdeki denemeyi gösterdim.

Ceylin abla da "Yaaaa zeki bebeye bak sen matematik fullemiş. " Diyerek mutluluğumun artmasını sağladı.

"Eee abla Galatasaray da okuyorum ben. Hem de burslu öğrenciyim daha ne olsun." Dedim hafif ego yaparak. Sonradan yaptığımın farkına vardım ne yapmıştım ben. Sesim titredi ve "Yani şey çok çalıştım ondan oldu. " dedim.

Sesim kısılmıştı, eski heyecanım yine ruhsuzluğa gömülmüştü, gözlerim yatak çarlaflarına dönmüştü. 2 kere yutkundum Ceylin abla bana kızmaz biliyorum ama ailemden kalma alışkanlık, değişmesi çok uzun zaman alacaktı. Ben kesik kesik nefesler alırken, bir yandan da gözlerim dolmuştu.

Tam o sırada Ceylin abla "Fıstığım aferin sana, sen şu lgs de 1.olan kız mısın yoksa? "dedi ağzıma elma uzatarak. Kızarmış yanaklarımla başımı salladım ve çatalı elinden alarak elmayı yemeye koyuldum.

Neden öyle yapmıştım ki utanıyordum şimdi. Ona fazla bağlanmıştım hem de çok fazla. " Derin güzelim eğme başını. Kendini bu şekilde ifade edip, kendinle gurur duyman mükemmel bir şey. " Bu sözler moralimi biraz olsun düzeltirken, söylediği şeyle tekrar düşünemez hale gelmiştim.

"Yarın için hazır mısın derinim? " Yarın test günüydü ve ben hazır olup olmadığımdan emin değildim. Hem hazır olsam bile ne olacaktı ki? Sanki karşı çıkma hakkım vardı. Olan olmuştu bir kere, düşünüpte kendimi yoramazdım.

Hoş hala bu olanlar masal gibi geliyordu. Hiçbir şeyi kavradığım söylenemezdi. Yine de kafamı onaylarcasına salladım. 4 gündür burdaydım. Cem abi teyzesinde kalıyordu. Sanırım beni rahatsız etmemek içindi.

Ceylin abla çenemden tutup kafamı yukarı kaldırdı ve göz göze gelmemizi sağladı. "Bana ne hissettiğini söyle Derin. Konuş ki sana yardım edeyim sadece zihninde düşünce kovalaman seni daha iyi yapmayacak."dedi. Yutkunmaya çalıştım olmadı nefesimi dışarı verip konuşmaya başladım.