🔶🔱🔶
17. Yıl önce. Urfa
Zor bela elimde top haline getirdiğim beyaz yemeğe 'yani kar'a' bakıp gülümsedim ama bir elimde fazla tutamıyordum hop diğer elime atıyordum. ellerimden fazla donan bir yerim varsa kesinlikle ayak parmaklarımdı. Annemin giydiğim pembe terliklerinden fazla sıkmam sonucunda dışarı fırlayan parmak uçlarımın hepsi soğuktan morarmıştı.
Beyaz topumuda alıp evimizin terasına doğru koştum orda kar yoktu babam hep temizliyordu, terasa girer girmez topumu indireceğim yeri önce elimle silip öyle koydum topumu yere, ve ellerime sıcak nefesini üfleyip ayaklarıma koydum, ısınsınlar diye bunu bir kaç kere daha tekrar ettim taki annem bana seslenene kadar, anında telaşlanıp ayağa kalktım beyaz topumu hızla alıp yemeye başladım, ama çok soğuktu hızlı yiyemiyordum. Annemin bana yaklaşan ayak seslerinden dahada telaşa kapılıp yerimde bir kaç kes zıpladım, ve son çare annem görmesin diye topumu arkamda sakladım.
O an evin kapısı açıldı ve annem gözlerini kocam açıp bana doğru geldi, " kız bu ne hal, bu halde dışarıya mı çıkılır annem." Dedi sinir, telaş barındıran sesiyle annem yanıma kadar gelip dizlerinin üzerine oturdu o an terliklerini fark etti. " Bide bu terliklerle." Diyip en son yüzüme baktı ve benim ağzımın içine aldığım alt dudağım ve ona kocaman bakan mavi gözlerimi görünce anında gözlerini kıstı. Ve arkama sakladığım ellerimi fark etti.
"Hazan?" Dedi
Ona bakıyordum ama benim yuvarlak topum ellerimi çok üşütüyordu, bu yüzden yüzümü buruşturdum ama topumu bırakmadım. " Efendim." dişlerimi göstererek gülümserken.
"Arkanda ne saklıyorsun?" Gözleri daha bir şüpeyle kısılmıştı. "Hiç bil şey." Dedim. "Eminmisin." Hızla kafamı aşağıya yukarıya doğru salayıp anneme cevap vermiş oldum. Ayağa kalktı ama gözleri halla şüpeyle bana bakıyordu.
"İyi k zaman, tut annenin elini içeriye girelim hava çok soğuk.'' bi ona bir bana uzatığı eline baktım ama ben senin elini tutamam ki. Bunu fark eden annem. "Hadi Hazan." Diye yeniledi. Ellerim arkamda donuyordu. " Sen gil ben sonla gelecem." Dedim bir türlü R harfini çıkaramayan dilimle. Annem tekar. "Neden?" Diye sordu. Çok soru soruyor.
"Üzelimde kal val onlalı silkeliycem." Annem ikna olmadı. "Yok üzerinde kar hadi." Dedi o an gözlerim yaşlar doluştu ellerim çok üşümüştü ama ben topumu, hayır yemeğimi bırakmak istemiyordum. Gözlerimin dolduğunu gören annem yine dizlerinin üzerine oturdu. "Elinde kar var yine dimi." Baştan anlamıştı zaten o yüzden bende ona 'evet' demek için başımı saldım. Annem o an ciddileşti. " Hazan kaç kere kar yememeni söyledim? hasta olucaksın bir gün." Bağırmamıştı ama sesi sert çıkmıştı, dudaklarım kendiliğinden büzüldü başımı donmak üzere olan ayaklarıma indirdim. "Ama anne tadı çok güzellel." Annem bıkın bir nefes verdi.
"Ama annem hasta olucaksın." Sesi daha şefkati çıkmıştı buna dayanarak mavilerimi yine onun mavilerine kaldırdım. " Babam beni hastaneye götülül." Diye konuştum ve annemde şap diye. " Ama sen hastalanırsan ben üzülürüm."ü yapıştırdı. Artık elimde tutamadığım topumu yere bıraktım. Ellerimi ağzıma götürüp hızlı hızlı üflemeye başladım ve "dondulal dondulal." Diye söylendim bu halimi gören annemin yüzünde şefkat dolu bir gülümseme peydah oldu. Bir elini belime diğerinide popumun altına koyup beni kucağına aldı, iki büyük terliğide ayaklarımdan düştü. "Hadi bakalım miniğim sana sıcak bir duş aldıralımda hasta olma." Duş kelimesini duyduğum gibi beynimde şimşekler çaktı. Ve annemin kucağında çırpınmaya başladım.
"Hayıl hayıl ben duş istemiyolum duş pis, anne bılak beni bılak."
💮💮💮
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUM ATEŞİNDE KÜL OLMAK +18 (Final)
Chick-Lit"Bana verilip yaşayamadığım bu hayattan bir yabancı tarafından mı koparılıcam?" Kezzap olup içime aktı kelimelerim. İnsan kendine bu kötülü yapar mıydı? Ben yapıyordum. Bir kaç dakika boyunca sadece gözlerime baktı. Ben gözce bilmiyorum, acaba o bi...
