1.0

75 4 0
                                    

                               Selinden

Egemenle terasta oturmuştuk. Hiç bir şey konuşuyorduk. Sadece oturuyorduk. Heyecanlanıyorum onun yanında. Kalbime söz geçiremiyor um işte. Ne yapa bilirim ki. Sadece biraz kırgınlık var o kadar. Bitti. Aslında ben okuluma 8 sınıfta gelmiştim.
Şuan 11 sınıfdım. 2 yıl platonik olduğum çocuğun yanında oturmuş gökyüzünü izliyorduk. Hiç birimiz konuşmuyor içimizde kalmış sıkışmış sözleri söyleyemiyorduk.

Nihayet birimiz konuşmaya başlamıştı.
"Seninle aslında ilk karşılaşmamız o kadarda iyi değildi. Sadece biraz abartmış ola biliriz deyi mi?" Benden cevap bekliyor du ve benim verecek cevabım yoktu. Ne diye bilirdim ki abartmış mıydık? Bilmiyorum. Tek bildiğim bana söylediği sözleridi. Biraz düşündükten sonra konuşmaya başladım.

"Aslında haklısın ilk karşılaşmamız hiçte iyi değildi. Birbirimize kötü sözler söyledik."diye söyledim. Normalde heycanlanıb kekelemem gerekirdi amma normal konuşuyordum noluyor bana. İçimde kendimi tokatlamak la meşgulümdüm.

Elini bana uzatdı. Ona bakıyordum ne yapmaya çalışıyordu acabası?

"Merhaba ben Egemen"dedi sonra devam etti "Seninle ilk karşılaşmamız kötü ola bilir amma hala bir şansımız var değilmi?" Şok olmuş bir şekilde ona bakıyordum. Nasıl yani şimdi benimle tanışmak istiyordu değilmi inanmıyorum. Aaaaaaaaaaaaaaa. Aklımı kaçırdım herhalde.

"O...olur neden olmasin" dedim Allah kahretmesin kekeledim. Bana gülümsedi ve elini işaret etdi. Gülümseyip elini tuttum ve konuşmaya başladım.

"Merhaba bende Selin tanıştığımıza memnun oldum."dedim. Gerçekten en mutlu günümdü yarın kızlarla bunu konuşmam gerekicekdi.

Bana bakıp "Eeeee numarani versene konuşuruz felan hı" kalbim cirpinmaktan uçacak aq. Artık burdan gitmem gerek. Kendi sağlığımı korumam gerek.

"Tabi veririm neden olmasın" deyip numaramı verdim. "Peki sen vermiyecekmisin?" dedim. Gülümseyip numarasını verdi. Biraz konuştuk o bana hayatından bahsetti.

"Bazen düşünüyorum tüm zenginler çocuklarına ilgi vermez diye hayır ya arkadaşımın da ailesi zengin amma hep sevgi gösteriyorlar. Neden peki ben yada biz sevgisiz büyümüş çocuklarız"hiç bir şey söyleyemedim ne diyecektim ki sanki. Kafasını sallayıb oturduğu yerden kalktı ve elini bana uzatdı. Tuttum bende ayağa kalktım birlikte ailelerimizin masasına ilerledik ellerimizi ayırdım. Sonra sorun çıkar falan. Bir de onu çekemem. Biz geldiğimizde sustular. Biz de geldik biraz konuşduk. Okuldan söz açıldığında artik kendimi boğucaktım.

"Eeeee okul nasıl gidiyor Selin kızım"dedi Egemen'in annesi. İsmini hala öğrenememişdim. Bugün bunu öğrendim bir Sosyete karısıda olsan o her zaman laf sokan mahalle karılarından farkları yok. Yüzümü buruşturdum. Gercekten yeri ve zamanı mıydı. Anlamıyorum senin neyine Allah Allah.

"İyi gidiyor"dedim annem direk lafa atladı."Gelecek yıl sınava girecekler heralde çok çalışması gerek değilmi kızım" imalı laflarını sokup sokup çıkardı resmen. Annem diye söylemiyorum amma güzel laf sokar.

Biraz konuşup sosyetenin içinden girip dışından çıktıktan sonra kalkmaya karar verdik gerçekten anlamıyorum. Ne diye bu kadar dedikodu. Kalkıp arabaya taraf ilerledim. Arkamdan biri "Selin!"diye seslendi baktığımdaysa Egemenden. Ne var derecesinde kafamı salladım. O ise bana sarılıp iyi geceler dedi inanmıyorum gercektenmi. Bugün hryecendan uyuyamiycam galiba.

"İyi geceler"dedim gülümseyip gitti

Artık beni çok güzel günler bekliyordu.

Sev Beni|TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin