Geçmişin Canavarı~Temps Serisi 1(Tom Riddle)

Bölüm 6/Riddle'ın Öğretmeni

Not:Bu bölümde Patronus büyüsü geçecektir.Eğer farklı bir sınıfta Patronus büyüsü öğretiliyorduysa ben Harry'nin Dumbledore'un Ordusuna öğrettiği zamanı,sınıfı referans alarak hazırladım.İyi okumalar.
***
Sabah ışıklarıyla gözümü açıp etrafa bakındım.Kelly uyanmamıştı.

Gözümü ovuşturup ayağa kalktım.Bugün günlerden cumaydı.Okulun son günüydü ve yarın tatildi!Bu harika!

Mutlulukla yataktan fırlayıp banyoya girdim.Üstümü değiştirirken koluma bir şey dokundu.Hızlıca üstümdekini giyip etrafa baktım.Bir şey görmüştüm.Bir karaltıydı.Ancak şimdi yoktu karaltı falan.

Altımdaki pijamayı da değiştirip geri  odaya geçtim.

Çantamı hazırlarken aklım günlüğümde kaldı.Kaç gündür günlüğümü yazmak istiyorum ama yazacak zamanım yok.Bu akşam gelip yazmalıyım.

Kelly uyandı ve günaydın diyip o da hazırlanmaya başladı.

Odada sıkıldığım için Slytherin ortak salonuna geçtim.Salonda neredeyse kimse yoktu.Edna oturup bir fotoğrafa bakıyordu.

Benim arkamdan Riddle da salona girdi.Bana farklı bir bakış atıp Edna'nın yanındaki yere geçti.

Edna ve Riddle iyi anlaşmaya başlamışlardı.Aralarında nasıl bir olay geçti hiçbir fikrim yok ancak iyi bir şey olmadığı kesindi.

Bende karşılarındaki koltuğa oturdum ve onları dinleyip Kelly'i beklemeye başladım.

Edna Riddle'ın geldiğini görünce fotoğrafı cebine koydu.Kesinlikle o fotoğrafta şüpheli bir şey vardı.

Edna "Günaydın Tom."

Riddle hafifçe gülümseyip "Sanada North."dedi.

Edna onlara baktığımı fark edince bana dönüp baktı.

"Noldu Lexi?Kıskandın mı yoksa?"

"Pifh!Hiç kıskanmadım sadece arkadaşımı bekliyorum."

Kesin öyledir bakışı atıp Riddle'a döndü.Kelly'nin içeri girmesiyle ona döndük.

"Benim arkadaşım da geldi Edna.Artık emin olmuşsundur."

Kalkıp Kelly'nin koluna girdim ve birlikte ortak salondan çıktık.

Yemeğe yetişmiştik.Birlikte bir yer bulup yan yana oturduk.

"Ders Karanlık Sanatlara Karşı Savunma.Ne işleyeceğiz biliyor musun Kelly?"

"Patronus büyüsü.Uygulaması çok zormuş biliyor musun?Ay çok sabırsızlanıyorum uygulama için."

"Ha o büyü mü?Çok basit be.En mutlu anını seçip ona tutunuyorsun ve Expecto Patronum diyorsun sonra asanın ucundan bir hayvan beliriyor.Hayvanın kişiliğine bağlı oluyor sanırım."

Tedirgin bir şekilde yerinde kıpırdandı."Öyle mi?Sen yapabiliyor musun?"

"Evet.Hayvanımı da artık sınıfta görürsün."

"Söylemeyeceksin yani."

Kafamı evet anlamında sallayıp haşlanmış yumurtamı yemeğe devam ettim.Kafama bir tane yapıştırınca gülerek kafamı eğdim.

İkimizde yemeğimizi bitirmiştik.Kalkıp sınıfa geçtik.

Sınıfa geldiğimizde çoğu kişi gelmiş yerlerine geçmişti.İkimiz de ön sıranın bir arkasındaki sıraya oturduk.

Birinin bana baktığını hissettiğimde arkamı döndüm.Riddle ve Irving bana bakıyordu.Ancak farklı bakıyorlardı.Garip...

Gözlerimi kapatıp uzun bir süre durup açtım.Açtığımda ikisinin üzerinde de gözümü gezdirdim.Daha sonra önüme dönüp dersin başlamasını bekledim.

Profesör içeri girip masasının önünde durdu.

"Bugünkü konumuz Patronus büyüsü.Patronus Büyüsü: Ruh Emiciler'den ve diğer karanlık yaratıklardan korunabilmek için yapılabilecek, saydam hayvan şeklinde oluşan bir büyü çeşididir. Bu büyü yapan kişinin eğlence, umut, kurtulma isteği,mutluluk gibi pozitif duyguların bedensel hale gelmesiyle oluşur.İşte benim Patronus hayvanım.Expecto Patronum!"

Profesörün Patronus hayvanı yani Şahin uçarak sınıfı turladı.Sınıftaki çoğu kişi şaşkınca kuşa bakarken bıkkınca esnedim.

Profesör bunu fark etmiş olmalı ki bana seslendi."Knox!Biliyormuşsun gibi bir havadasın.Bu büyü gerçekten çok zor.Eh büyük ihtimalle bana inanmayacaksın.Bu yüzden dene."

Ayağa kalkıp asamı çıkardım.Her zaman düşündüğüm anımı gözlerimi kapatıp hatırlamaya çalıştım.

Hogwarst'ın balkonuna benzeyen bir yerde 3 kişi ve ben göle bakıyorduk.Bir gemi suyun dibine doğru yol alırken birden fazla araba onları çeken kanatlı atlarla havada süzülüp uzaklaşıyorlardı.Tek hissettiğim şey mutluluk ve huzurdu...

Gözlerimi yavaşça açıp "Expecto Patronum!"dedim yüksek sesli bir şekilde.Asanın ucundan Örümcek Desenli Engerek Yılanı kıvrılarak çıktı ve koluma dolandı.Kolumu kaldırıp profesöre ve tüm sınıfa gösterdim.

"Bu büyüyü zaten biliyordum.Bu yüzden o havadaydım."

Büyüyü geri çekip izin bile almadan oturdum yerime.Profesör ve tüm sınıf şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.

"E-evet.Devam edelim.Anılarınız arasından en mutlu olduğunuz zamanı seçin ve gözlerinizi kapatıp hatırlamaya çalışın."

Yanımda oturan Kelly söyleneni yaptı.

"Hatırladığınızda gözlerinizi açıp asanızı salladığım şekilde sallayın ve 'Expecto Patronum' deyin.Hemen olmayabilir.En başarılı büyücüler bile bu büyüde zorlanmış yani merak etmeyin.Şimdi ayağa kalkın."

Hepimiz ayağa kalktık.Profesör asasını salladı ve tüm sıra masalar duvarlara yanaştı ve geriye ortada boş bir alan kaldı.Sandığım kadarıyla burda çalışma yapacaklardı.

"Evet çalışmaya başlayabilirsiniz.Ben elimden geldiğince yardımcı olacağım."

Çoğu kişi kafasını sallayıp çalışmaya başladı.Yaklaşık bir 10 dakika boyunca etrafta boş boş dolanıp insanların çabalarına baktım.Ben ne zaman öğrenmiştim bu büyüyü hiç hatırlamıyorum.Büyük ihtimalle B12 eksikliğinden kaynaklanıyordu.Peki o çocuklar kimdi?Ya da o gemi ve uçan atlar,arabalar?Rüya olabilirdi.Ancak anıdan bahsediyorduk.Günlüğümde o zamanı bulup okurum artık.

Köşede oturan bir adet Riddle buldum.Neden çabalamıyordu acaba?Yanına gidip oturdum.Ayaklarım ağrımıştı.

"Burda bir adet bulunması imkansız Tom Riddle buldum.Çaba göstermeyen Riddle yani.Karşılaşma olasılığı %0,02 ama ben karşılaştım.Bunu iyi bir şey olarak mı sayayım yoksa kötü mü?"

Asık suratıyla bana döndü ve burnundan güldü."İmkansız mı?Doğru aslında.Şu anda kalkıp denemem gerek ama olmayacağını biliyorum."

Ona tam anlamıyla döndüm."Aa.Ciddiymişsin.Mutlu hissettiğin bir anın mı yok?"

"O kadar da mutlu hissettiğim bir anım yok.Ancak normalden daha iyi hissettiğim anılarım var.Denedim ama olmadı."

"Kelly'le birlikte olduğun zamanlar?"

"İşte onlar normalin üstü."

"Seni Kelly'e ispiyonlayacağım gör bak."

Güldü."İspiyonla."

"LEXİİİİİ TOMMMM!YAPTIMM!"

Bize neşeyle yaklaşan Kelly'e döndük.Heyecanlı ve mutlu görünüyordu.

Önümüzde durdu.Asasını salladı ve büyüyü söyledi.Asasının ucundan bir tilki fırlayıp kucağıma oturdu.

"TANRIM BU ÇOK GÜZEL KELLY!"

"EVETT!!!"

Riddle bize bakıp gülümsüyordu.Aniden içime bir şey doğdu.Riddle'a döndüm.

"Büyüyü yapabilmen için yardım edeceğim sana Riddle.Öğretmenin olacağım."

***
Not:Kitap kapağı değişecektir.Ayrıca isim de yani isim aynı kalıcak ancak yanında Fanfiction yazısını düzeltmeyi düşünüyorum.Bir de okunma sayısı çok mu düşük.Yani 6 bölüm yayınlayıp binlerce okunmaya sahip kitaplar gördüm yoksa ben mi abartiyorum her neyse iyi okumalar