Geçmişin Canavarı~Temps Serisi 1(Tom Riddle)

Bölüm 29/Gerçek Kimliğim

Çatalımı tabağın içine bırakıp çantamı sırtlandım.

"Dersten önce bir kaç kitap temin etmem lazım.Sonra görüşürüz çocuklar."dedim ikisine el sallayıp.

Anlayışla beni karşılarken Kelly elini hevesle salladı.

Gülümseyerek önüme döndüm ve kapıyı açtım.İlerlerken bir çocuk koşarak yanıma geldi ve elime bir kağıt parçası tutuşturdu.

"Bunu Profesör Dumbledore gönderdi."

Gülümsedim ve çocuğun gidişini izledim.

"Sağol."diye bağırdım arkasından.

Gülümsemem solmadan Profesör Dumbledore'un ofisine doğru yola çıktım.

Kapıyı tıklatıp içeriden gir denilmesini bekledim.Profesörden komut gelince içeri girdim.

"Merhaba Profesör Dumbledore.Beni çağırmışsınız."

"Ah evet Bayan Knox.Lütfen söyle geçin."dedi eliyle iki koltuktan birini işaret edip.

Temkinli bir şekilde ilerleyip koltuğa oturdum.

"Sorun nedir profesör?"

Dumbledore bir süre bir şey demedi ve gülümseyerek bir dosyayı karıştırdı.

"Ne zaman söylemeyi planlıyordunuz Bayan Knox?"

Nefesim tıkanırken heyecan,endişe ve korku karışımını tüm vücudumda hissettim.Parmaklarım buz gibi soğumaya başladı.Neyden bahsettiğini tahmin edebiliyordum.

"Ne-neyi efendim?"dedim kekelememi durduramadan.

Anlayışlı gülümsemesini devam ettirdi."Doğum belgelerinizin olmamasını ve aile kökeninizden kimsenin olmaması hakkında."

Ağzım seğirmeye başladı.

"Söyleyin Bayan Knox.Gerçek kimliğinizi ne zaman açıklayacaktınız?"

Ellerim cüppemi sertçe kavradı.Kafamı eğip ellerime baktım.

Söylemeli miydim?

Söylemezsem başım daha da belaya girecekti.

Odadaki tek ses saatin tıkırdamasıydı.

"Asla."

Kafamı kaldırıp ona baktım.Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu."Çünkü bu benim gerçek kimliğim efendim.Ben Xenon Knox ve Fragile Song'un kızıyım."

Profesör hızla soy ağacına bakmak için dosyayı karıştırmaya başladı.

"Profesör.Hiç arama zahmetine girmeyin."

Kafasını kaldırıp bana anlamaz şekilde baktı.

Derin bir nefes alıp kendimi söylemek için pohpohladım.

"Efendim ben gelecekten geldim."

***

"Lexi bana bunu yaptım deme!"

Omuzlarımdan sarstı tekrar.

Marvolo'nun Dumbledore'u sevmediğini biliyordum.Ancak o benim buradaki güven kaynağımdı.

Yani eskiden.

Marvolo kollarını çekip benden üç dört adım uzaklaştı.Ellerini sinirle kafasına koydu ve saçlarını çekmeye başladı.

"Neden hiçbir şey yolunda gitmiyor ki!?"

"Ne yolunda gitmiyormuş?"

Gelen kişiye döndüm.Kelly merakla Marvolo'ya bakıyordu.