Bölüm 12/ Katil Kurtuluyor

108 10 3
                                    

Kelly'i bulduğumda nefes nefeseydim.Kelly kütüphanede kitap okuyordu.

"Kel-ly!"dedim nefes nefese.

Kafasını kaldırıp bana baktı.Kötü görünüyordu.

"Tom için yardımın lazım."

Aniden ayağa kalınca sandalyesi yere düştü.Etraftakiler bize baksa da ikimizde takmadık.

"Nasıl yardımcı olabilirim?Çabuk söyle!"

"İfade vermen gerekiyor.Yani olayları anlatman gerek.Sana veritaserum vericekler."

"T-tamam."dedi titreyerek.Altındaki gizlice planladığı şeylerin açığa çıkmasından korkuyordu.Belliydi.

Birlikte hızlı şekilde yürüyerek yukarı çıktık.

Yukarı vardığımızda Profesör Dippet, Profesör Dumbledore ve Profesör Slughorn içeride bizi bekliyorlardı.

Bir sandalye koymuşlardı ortaya.

Profesör Dippet "İlk siz geçin Bayan Knox."

Sandalyeye oturduğumda Profesör Slughorn bir iksir uzattı bana.İksirin kokusundan veritaserum olduğu anlaşılıyordu.Bir yudum alıp profesöre geri verdim iksiri.

Karşımdaki Profesör Dippet'a döndüm.

"Bayan Knox,Bayan Thought'a ne dediniz?"

"Kelly Tom için yardımın lazım,dedim."

"Peki Bay Riddle'la herhangi bir plan kuruyor musunuz?"

"Hayır,ben o zaman başka bir gözetleme kulesindeydim ve Tom'la o gün çok konuşmadık.Onu ve Kelly'i baş başa bırakıp başka bir gözetleme kulesine gidip maçı izledim.Darian düşerken de büyü yaptım.Bu kadar."

Profesör Dippet Dumbledore'a baktı.

Bir süre bakıştan sonra Dippet bana döndü.

"Doğruluğunuz için teşekkürler Bayan Knox.Çıkabilirsiniz."

"Burda kalsam?"

"Olmaz."

"Tamam..."deyip çıktım.

Aşağı doğru inerken ne yapacağımı düşünüyordum.Riddle'la mı konuşsaydım.

Irving nerdeydi acaba?Onu bulsa mıydım?

Hayır şu anda Riddle'ın yanına inmeliydim.O şu anlıkta olsa benim müttefiğimdi.

Aşağı mahzenlere indiğimde loş ortama alışmam bir kaç dakikamı aldı.

İçeriye baktığımda çoğu boştu ki zaten mahzenler pek kullanılmıyordu.Sadece cezalar için vardı.İlk mahzende Riddle'ın yere çökmüş,dizlerini kendine çekmiş,beton zemine boş gözlerle bakıyordu.

"Tom?"

Kafasını kaldırıp bana baktı.Berbat gözüktüğü her halinden belliydi.

"Lexi..."

"İyi misin?"

Ne kadar da saçma bir soru sordum öyle.Tabiki de kötü olmalıydı.

"Lexi ben Azkaban'a gideceğim.O yaşlı bunak bir şekilde göndereltecek."

Olması gereken o da neyse.

"Tom...Kelly senin için yukarıda.Kurtulacaksın merak etme."

"Benim için Kelly'e bakar mısın?"

"Ne ne?"

"Söyledim işte.Bir daha söylemek istemiyorum."

"Tom Kelly yukarıda senin için uğraşırken neden olumsuz düşünüyorsun?Anlayamıyorum."

Yerde sürünerek parmaklıkların dibine oturdu.

"Çünkü Dumbledore beni Azkaban'a yollatacak.Er ya da geç."

"Kötü bir şey yapmadın ki?"

Yaptı.

"Darian'ı korumaya çalıştın."

Yüzlerce hatta binlerce insanın ölümüne yol açtı.

Gözlerim sağa sola titriyordu.Asamı çıkartıp tam şu anda Riddle'ı öldürebilirdim.Ancak asamı çıkarmak yerine ağzımdan şunlar döküldü.

"Irving'i kendi başıma yenemem."

Riddle yarı şaşkın yarı umutlu bir şekilde bana bakmayı sürdürdü.

Yere oturup önünde bağdaş kurdum.

"Irving yapmış olmalı.Suçu sana atmış ve yolundaki engeli atmaya çalışmış olmalı."

"Yolundaki engel?"

"Ee...bir tahmin sadece."

Pot kırmıştım.Aferin sana Lexi.

Bir elini parmaklık arasındaki boşluktan geçirip elimi tutup arkadaşça sıktı.

"Teşekkürler Lexi.Senin sayende Azkaban'a gitmeyecek,yaşayacağım."

Zoraki bir şekilde gülümsedim.

Bir katili kurtarıyordum.Bir katili...

***

Kelly sayesinde Riddle Azkaban'a gitmekten ve o nemli mahzenden kurtulmuştu.Birlikte Darian'ın yanına indik.

Darian'ın başını sargıyla sarmışlardı.Sağ kolunu alçıya alınmıştı.

Riddle hemen Darian'ın yanındaki koltuğa oturdu.

"Nasıl oldun Darian?"

"Uf...hâlâ acıyor."

Kelly "Çok yüksekten düştün Gayet normal.Hatta yaşadığın için Lexi'ye teşekkür etmelisin."

Darian "Evet.Teşekkürler Knox.Sen olmasan ölebilirdim."

"Rica ederim.Umarım hemencecik iyileşirsin.Şimdi gitmem gerek.Bir ara yine uğrarım.Geçmiş olsun Darian.Görüşürüz çocuklar."

Üçünün bakışlarından kaçınıp dışarı çıktım.Irving neredeydi acaba?

Kütüphaneye gitmiş olabilirdi.Planları için araştırma yapmak için.Oraya doğru ilerlemeye başladım.

"Knox!"

Arkama yavaşça döndüğümde Profesör Dumbledore sinirle bana yaklaşıyordu.Sertçe kolumdan tuttu.

"Bir daha yoluma çıkma Knox.Yoksa olacaklardan sorumlu değilim.

Kolumu çekip elinden kurtardım."Efendim kendinizde olduğunuza emin misiniz?"

Sertçe bana baktı ve çekip gitti.Tahminimce Dumbledore İmperio büyüsü altındaydı.Irving onu kontrol ediyordu.Takmayıp kütüphaneye girdim.

Bir süre etrafı didik didik aramama rağmen Irving'i bulamadım.Akşam üstü ha oldu ha olacaktı.

Kütüphane çıkışında Kelly ve Riddle beni bekliyordu.Yanlarına gittim.

Kelly "Lili ormanda dolaşalım mııı?"

Orman mı?Son orman gezisinden sonra bir daha ormana adımımı atmak istemiyordum.

Ama onlara hiç bir şey çaktırmamam gerekiyordu.

"Bilmem.Güvenli olur mu ki?Orman tekinsiz görünüyor.Bir de başımızda Irving gibi bir dert varken?"

"Bir şeycikte olmaz.Gidelim hadi.Lütfenn."deyip ikimizinde koluna girdi.

Birlikte her şeyin başlangıcı olduğu ormana yürümeye başladık.

***
Selammm?Hayat nasil gidiyor?Okulların 4. Haftasına gireceğiz ya.Zaman ne kadar da hızlı geçiyor.Okullar nasil?

Mahzenleri kendi hayalimde kurduğum gibi yaptım bu yuzdn farklı olmuş olabilir.

Ayricaaaaa...

Gerçek hikaye asıl şimdi basliyor.Bh yüzden çok heyecanlıyım ve acunculuk yapıp bir hafta sizi bekletecegim 。⁠◕⁠‿⁠◕⁠。hehe

Her neyse sormak istediklerinizi sorun çekinmeden ve isteklerinizi de.

O zaman daha sonra gorusuruzzz.Bay bay <⁠(⁠ ̄⁠︶⁠ ̄⁠)⁠>



Geçmişin Canavarı~Temps Serisi 1(Tom Riddle)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin