Geçmişin Canavarı~Temps Serisi 1(Tom Riddle)

Bölüm 20/Potter

"Teşekkürler Kelly."

Yavaşça gözlerimi açtığımda loş ışık beni karşıladı.

Tom'un önünde bir sürü yiyecek ve oyun vardı.

"Kelly!"dedim hırlayarak.

"Emm...benim gitmem lazım."

Ve koşarak yanımızdan ayrıldı.Tom'un elinde yapay bir ateş duruyordu.Ateşi ortaya koydu.Bir şeyler mırıldandıktan sonra ateş yandı.

Ortam aydınlandı.Tom'a baktığımda saçları dağılmıştı.Büyük ihtimalle benimki de öyle.Ona baktığımı fark edince ellerini saçlarının içinden geçirdi."İyi uyudun mu?"

Doğruldum."Yatağımdan daha rahat değildi.Sen?"

"Gece attığın çığlık hariç iyiydi."

Güldüm.Ellerimle saçlarımı taramaya başladım.Tom iki tabak önümüze koydu.İçinde yemekler belirdi.Haşlanmış yumurta,biraz salatalık domates,birkaç tane zeytin vardı.Bir kutuda çilek reçeli diğer kutuda da çikolata vardı.Çıtır ve sıcak olan ekmeklerle birlikte yemeğe başladık.

"Kelly'nin ciddi olduğuna inanmazdım."

"Bende."

Kahvaltıyı sessizce bitirdik.Tabaklar birden yok oldu.Sessizlik devam ederken yanımızdaki kutu oyunlarına baktım.

"Oyun oynayalım mı?"

Kafasını kaldırıp oyunlara baktı.

"Olur."

***
"Şah mat Lexi."

Satranç tahtasına uzun uzun baktıktan sonra kendimi geriye attım.
Saçlarım yeri süpürürken konuşmaya başladım."Gerçekten iyi oynuyorsun.Hatta tanıdığım bazı insanlardan daha iyi."

Derince bir nefes aldım."Ve sürekli beni yeniyorsun."

"Mızmızlanıp ağlayacak mısın?"

Doğrulup tek kaşımı kaldırdım.Bu halime hafifçe gülüp satranç pozisyonunu bozdu.

"Sıkıldım satrançtan.Başka bir şeye geçelim."

"Neye mesela?"

"Hmm bir bakalım."

Ona arkamı dönüp oyunlara bakmaya başladım.
Bir tane puzzle,denge oyunu falan filan.İlk gözüme çarpan şeyse muggleların oynadığı Uno'ydu.

Uno'yu alıp geri ona döndüm.

"Bunu oynamayı biliyor musun?"

"Hihim.Kelly öğretmişti."

"Harika bunu oynayalım."

Ben kartları dağıtırken kanımı donduran bir soru sordu.

"Aşık olduğun zorbanı unutmak ister miydin ya da hislerini?"

Burukça gülümsedim ve yapay ateşe baktım.

"Sana bir yerden okuduğum cümlelerle cevap vereceğim Marvolo.
Unutur ve kurtulursun
İnsanları unutabilirsin
Olayları, mekanları
Zamanı unutabilirsin
Bir insanı da unutabilirsin
Hatta onun sana yaptıklarını da
Ama o insanın sana neler hissettirdiğini
Asla unutamazsın."

Ortam hem gerginleşmiş hem de hüzünleşmişti.

"Onu seviyordum.Hâlâ da seviyorum.O benim için çok anlamlı.Bazı şeyleri fark etmeme sebep oldu."

"Mesela zorbalığın ne olduğunu öğrendin."

Tek kaşımı kaldırıp ona baktım.

"Neyse.Hadi atsana sabahtandır seni bekliyorum Marvolo."