Herkese merhabalaarrrr
Bu bölüm sezon finali olmak zorunda
11 Eylül'den itibaren yeni bölüm yazamayacağım
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sokakta koşuyordum.Galiba kendime araba almam lazımdı.Her taraftan ambulans sesleri geliyordu.Koşarak büyük ihtimalle 5 dakikaya hastanede olurdum.Sokakta koşarken korkuyordum.Ama korkmamın bir önemi yoktu.Ben doktordum ve durum ne halde olursa olsun doktor gibi davranmam gerekiyordu.Ben bunun için yemin etmiştim.Kulağıma gelen bir sesle hızımı yavaşlattım.Sesin tekrardan gelmesini bekledim.Ve o sesi tekrardan duydum.Bu ses bir bebek ağlamasıydı.Etrafıma bebeği görmek için bakındım ve karşı kaldırımda tek başına duran bebeği gördüm.Bu niye tek başınaydı?Annesi,babası ya da bir büyüğü neden bebekle beraber değildi?
Bebeğin yanına gittim.Kız bebeğiydi.Tahminim üzerinde 1 yaşında bile değildi.Bebek beni görünce ağlamasını kesti.Etrafıma birileri var mı diye tekrardan bakındım.Hâlâ hiç kimse yoktu."Selam."dedim bebeğe.Biliyordum bana cevap veremezdi.Ama olsun.Yine de onunla selamlaşmak istedim.
Bebek yine bana boş gözlerle bakıyordu.Onu burada tek başına bırakamazdım ama şuan hastaneye yetişmem gerek.Bebeği kucağıma aldım.Onu hastaneye götürebilirdim.Belki bir tanıdığı orada olabilirdi.Bebeği kucağıma alınca ne kadar üşümüş olduğunu fark ettim.Bebeği tekrardan yere koydum ve üzerimdeki montu çıkartıp onun üzerini örttüm.Tekrardan onu kucağıma aldım ve yeniden koşmaya başladım.
Bebek koşuşumu biraz yavaşlatmıştı.Ve sonunda hastaneye geldim.Çok kalabalıktı.Neredeyse tüm Karabayır buradaydı.Kapının girişinde askerler ve polisler vardı.Onların yanından geçip hastaneden içeriye girdim.İçerisi dışarıdan daha çok kalabalıktı.Hemen Serap'ın yanına gittim.Serap hastanede danışmandı.Kucağımda bir bebek ile ona doğru geldiğimi görünce şaşırdı.
"Berfu Hanım bu kim?"dedi kucağımdaki bebeği göstererek. "Bende tanımıyorum.Yolda gördüm.Büyük ihtimalle bir yakını buradadır.Ben gelene kadar burada durabilir mi?"dedim."Tabii."dedi.Ona teşekkür edip kucağımdaki bebeği ona verdim.Bebek bir Serap'a bir bana bakıyordu.Bebeğe bakıp "Ben gelene kadar burada dur.Ablana zorluk çıkartma,tamam mı?"dedim.Benim dediklerimi anlıyordu.Tekrardan Serap'a baktım ve oradan ayrıldım.
Acile geçtiğimde ekibimdekileri görmüştüm.Tüm doktorlar ve hemşireler koşuşturuyorlardı.Ben de bu koşuşturmaya başladım.
~~
Saat gece yarısını çoktan geçmişti.Uykusuzduk.Hastalarla işimiz bitmişti.Ölenler vardı.İlgilendiğim tüm hastalara o küçük kız çocuğunu sormuştum.Hiç kimse o bulduğum bebeğin yakını değildi.O bebeğin ailesinin ölmesinden korkuyordum.Acilden çıkıp danışmanlığın oraya gittim.Serap ve bebek oradaydı.Bebek uyumuyordu.Yanlarına gidince bebek beni gördü ve gülümsedi.Bende ona bakıp gülümsedim ve Serap'a baktım."Uyumadı mı?" diye sordum.Serap bebeğe bakıp gülümsedi ve tekrardan bana döndü."Uyudu.Ama fazla uyumadı.Yeni uyandı."dedi.
Bebeği kucağıma aldım.Kötu kokmuyordu.Altına yapmadığı için çok sevindim.Sadede önlerinde 2 tane dişi vardı.Büyük ihtimalle 6 ya da 7 aylıktı."Ona yiyecek bir şey bulamadım."dedi Serap.Saatler geçmişti bu yüzden acıkmış olmalıydı.Şuan marketler kapalıdır.Evden süt getirmeliydim.Galiba eczaneden de biberon almam gerekiyordu.Islak mendil ve bez de almalıydım.Sıkıntıdan ofladım.
"Serap benim hem eve hem de eczaneye gitmem gerekiyor."dedim.Nasıl gidecektim?Eve gitmem sıkıntı değil di ama eczaneye gitmem biraz sıkıntıydı.O sırada Ayaz'ın sesini duydum."Ben götürürüm."dedi.Normalde o bugün sabah taburcu olacaktı.Kolunda serum yoktu.Ayrıca kendi kıyafetlerini de giymişti.Onun hemen çaprazındaki diğer kişilere de baktım.Hepsi de çok asil bir şekilde bize bakıyorlardı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Arabadaydık.İlk önce eczaneye gidecektik.Aldığımız biberonu kaynar suda temizlemem gerekiyormuş.Arabada Ayaz,ben ve o kız bebeği vardı.Gözleriyle bebeği işaret ederek "Senin bebeğin mi?"diye sordu.Normalde bebeği yanıma almayacaktım ama ağladığı için almak zorunda kaldım."Hayır."dedim.Sonra konuşmaya devam ettim "Hastaneye gelirken gördüm."dedim."Tamam."dedi ve tekrardan sessizce sürmeye devam etti.İlk bulduğumuz nöbetçi eczaneye girdik.Ayaz'a arabada kalmasını söylemiştim ama o itiraz edip benimle beraber eczaneye geldi.Bebek için uygun olan biberonu alırken gözüme emzikler takıldı.Emzik de almak zorundaydım.Ben biberon ve emziği alıp ödeme yerine geçerken Ayaz ıslak mendil ve bez alıp yanımıza geldi.Aldıklarımızın ücretini ödeyip eczaneden çıktık.Ayaz kendisinin ödemesi için çok ısrar etti ama kabul edemezdim.Arabaya bindik ve bu sefer Ayaz evime doğru sürmeye başladı.Yolu ona tarif ediyordum.
Arabayı sonunda evimin önüne park ettiğinde onu da evime davet ettim.Ben evde biberon ve emziğin temizlenmesini beklerken onun bu soğuk havada arabada durmasına gönlüm el vermezdi."Dur.Bebek uyumuş.Onu kucağıma ben alayım.Sen malzemeleri alırsın."dedi.Kucağımdaki bebeğe baktım ve onun benim saçımın bir ucunu tutarken uyumuş olduğunu görmek beni çok mutlu etti.O sırada Ayaz arabadan inip benim oturduğum yerin kapısını açtı ve bebeği kucağına aldı.Ben de arabadan inip arka koltuktaki eşyaları alıp arabayı kapattım.Ayaz arabayı kilitledi ve yürümeye başladı.Bebek Ayaz'ın kucağında çok minik kalıyordu.Bu görüntü çok tatlıydı ya.Ayaz'ın önüne geçtim ve yolu tarif etmeye başladım.
Evden içeriye geçtik ve sadece koridorun ışığını açtım.Salonun da ışığını açsaydım rahatsız olurduk.Onunla beraber salona doğru yürüdüm.Salona geldiğimizde Ayaz,bebeği kanepeye bıraktı.Masanın üzerinde duran yemekleri gördüm ve onları alıp mutfağa doğru yürüdüm.Mutfaktan çıkıp yatak odama girdim ve bir battaniye alıp tekrardan salona gittim.Ayaz,bebeğin kafasının altına orada bulunan bir yastığı koymuştu.Bebeğin yanına gittim ve onun üzerini az önce aldığım battaniye ile örttüm.
Ayaz'a dönüp "Bir şeyler getireyim mi?"diye sordum."Gerek yok.Teşekkür ederim."dedi Ayaz.Salondan çıktım ve mutfağa girdim.Küçük bir tencereye su koydum ve tencereyi ocağın üstüne koyup suyun kaynamasını bekledim.Biberon ve emziğin paketini açarken arkamdan bir ses geldi.Kafamı çevirdiğimde Ayaz'ın geldiğini gördüm.
"Ben su almaya gelmiştim.Alabilir miyim?"diye sordu."Tabii."dedim ve bardakları olduğu dolabı açıp su doldurması için bardak verdim.Bu sırada suyun kaynadığını görüp malzemeleri suya attım.
Ayaz suyu içip bardağı yıkadıktan sonra sandalyeye oturdu ve telefonunu masaya koydu.Bende onun karşısındaki sandalyeye oturdum.Ve normal bir şekilde konuşmaya başladık.
Yaklaşık on dakika geçmişti ve ben biberona ısıttığım sütü koydum.Ayaz ile birlikte salona geçtim.Bebek hâlâ uyuyordu.Ona sütü verdim ve hemen başucuna oturdum.O sırada Ayaz da tekli koltuğa oturdu.Çok yorulmuştum.Göz kapaklarım kapanıyordu artık.Uyumamaya çalışıyordum.Ama bu yarışı göz kapaklarım kazandı.Kendimi yavaşça uykunun kollarına bıraktım.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bu bölüm sezon finali olduğu için çok daha uzun yazayım dedimEn başta dediğim gibi 11 Eylül'den itibaren büyük bir ihtimalle yeni bölüm yazamayacağım
Neredeyse 150 okunma olmuşuz yaaa
Kitabı okuyan herkese çok ama çok teşekkür ederimKitabı yakınlarınıza önerirsiniz çok sevinirim
Uzun bir süre boyunca sevgilerle kalın...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARABAYIR
Chick-LitKüçüklük hayallerini gerçekleştiren iki yetişkin. Biri ömrünü insanların hayatlarını kurtarmaya adamış Biri ise ömrünü insanları korumaya adamış