GÖR BENİ

(15) çok güzelsin

"İyi okumalar"

Sinirle soluyordum istemediğim insanlar sürekli burnumun dibinde beliriyordu. Tek huzur evimin içiyken şimdi buraya da göz dikmişlerdi evime kadar sızmış o Kirli bedenlerini bana yakın tutmak için her şeyi yapıyorlardı.

Önce eren iki yıldır dibimdeki çocuktan bugün duyduklarımı hazmedemezken şimdi de benim evimde oturmuş benim sınırlarımın içindeki egemenle sinir damarlarım şaha kalkmış gibi hissediyordum. Bu hakkı kendinde nasıl bulmuştu hiç bilmiyordum.

Parmaklarını saçlarıma daldırıp sinirle karıştırdım.
"Allah'ım sen sabır ver." Kendi içimde dualar ediyordum sakin olmak zorundaydım.

Yüzümü sıvazlayıp rahat nefes almak için ellerimi tişörtümün eteklerine atıp başımdan çekip çıkardım. Elimdeki tişörtü Yatağın üzerine attım. Banyo ya ihtiyaçim vardı ama can sıkan konu o şerefsizin gitmesini beklemeliydim. Ellerim pantolonumun kemerine koyup çözücekken arkamdan açılan kapıyla omuzumun üzerinden arkama baktım. Gördüğüm kafayla sakin olma çabalarım toz bulutu olup yok oldu.  Gelde sikme

O sırtıma ben ona bakıyordum. "Ne işin var lan odamda." Dediğimde gözlerinin mıhlandığı yerden çekip gözlerime çıkardı. Işıldayan siyahlarıyla kaşlarımı çatım. İçeri girip kapıyı arkasından kapatı. "Hayırdır sen lan." Gözlerini benden ayırmadan kapının üstündeki anahtarla kapıyı kilitledi.
Bu kilidi icat edeni kilitlediği kapıların ardında tek tek sikim onu.

Kapatıp kilitlediği kapıya sırtını yasladı arsız bakışlarını bana dikti. Ona önümü dönünce bakışları göğsümde dolaştı tek kaşımı kaldırıp bakışlarımı önüme çevirince üstümü çıplak olduğu o an kafa dank etti utançla gözlerim kocaman açıldı. Hızla yatağın üstündeki tişörte uzanıp göğsüme tutum çıplaklığı az da olsa kapatmak için.

"Manzarami kapatmaya hakkın yoktu." Dediğinde sinirle ona baktım.

"Çık git lan dışarı sikicem seni de hakkını da."

Kaşlarını yukarı kaldırıp "Çok kaba ve asabisin evcilleştirilmen gerek... Özgür" Dedi

"Oradan bakınca evcilleştirilmesi gereken bir hayvana'mı benziyorum sayın amına koduğumun eğitmeni." Dişlerim arasından tıslar gibi çıkmıştı cümle ağzımdan. Ama bu onu güldürmüştü gözlerini benden çekip odamı incelemeye alıyorken.

"Bazı insanların da evcilleştirilmesi gerekli yoksa dünyanın hali ne olur." Gözleri tekrar bana değince yüzündeki gülümseme kayboldu. "Bugün kulağıma bir takım duyurular geldi." Ciddi çıkan sesiyle yutkundum çok nadiren benim yanımda böyle oluyordu. Ürkmeden edemiyordum. Alışık değildim.

"Ben halimden memnunum gerisi sikimde bile değil."diyip alayla. " ben sağır olduğunu düşünüyordum ya. Benden uzak dur dedikçe sen inadına dibime giriyorsun."

Sırtını kapıdan çektı kara kaşlarını çattı. "Bazı şeyler sikinde olmalı özgür. Bir insanı dinlemeden yargılamaya hakkın yok." O yaklaştıkca bana geriye kaçma dürtüsü doğuyordu ama inatçı bir insandım.

"İşime geleni dinler gelmeyeni dinlemem, yargıysa benim yargım sana ne bundan." Dedim diklenerek kesinlikle her an altıma etmiyecektim.

Bir kaç adımda dibime girdi aramızda sadece bir adım kalmıştı. "Seni de yargılarını da sikerim özgür. Bu kadar kaba ve acımasız olamazsın." Sıkılı çenesiyle onun da sinirlendirğini anlamıştım ilk defa karşılıklı öfkeyle bakıyorduk birbirimize. Hep aşkla bakan siyahlar yoktu.

Alayla sırıtım. "Ne o ibne topluluğu olarak toplantı mi yaptınız. En son zorbalığa uğrayan falan.  eren de beni  şikayet etti, sende başları olduğun için bana haddimi bildirmek için mi geld-" elini dirseğime attığı gibi beni kendine çektiği için lafım yarım kalmıştı. Şimdi dip dipeydik alıp verdiği soluklar yüzüme çarpıyordu. Sıktığı dişlerinin arasından. "Sus özgür suski kendime hakkım olabiliyim." Diye fısıldadı