GÖR BENİ

(10) kendi masalım

Descardes düşündükçe var olduğumu hissediyorum diyor amına koyduğumun düşünçelerin içinde, ben niye yok oluyordum o zaman her şey bende mi yan etki yapıyordu yoksa bu bazı yazar ve edebiyatcılar fazla iyimser ve umursamaz.

Bu terslikte bir iş olduğunun kumral da farkındaydı, bazı şeyler değişiyordu

Kumral genç, yatağa boylu boyunca uzanmış, saçları yastıkta dağılmış ellerini göbeğinin üstünde, kafasındaki soru işaretleriyle boş tavanı izliyor neyi nereye koyucağını bilmez bir halde düşünüyordu.

Siktir' o kara kedi nasıl olurda aklımda bu kadar yer edinebilirdi, elinde olsa çekip atıcaktı onu zihninden ama hiç bir şey yapamıyordu sadece onu düşünüyor.
İyi olup olmadığını istemeden de olsa merak ediyordu sonuçta merhametli bir insan olarak normal karşılamalıydı, kim olsa aynısını yapardı bişey yaptığı da yoktu yani Sadece bir telefon araması
Ve tabi Merak etmek'te bişeye dahilse. Çok şey yapmış olabilirim.

Sıkıntıyla derin bir nefes alıp, göbeğinin üstündeki ellerimi yüzüne koyup sertçe sıvazladım.
Bu böyle olmayacaktı. Uykularımı kaçırıyordu artık o gece arayacağını söylemişti oysa ama aramamıştı üstünden bir gün geçmesine rağmen.

Tam üç gündür aynı günlük rutinlerimi yaparak okula gitmiş kafamı derslere verememiştim. Çünkü zihnimi meşgul eden bir it oğlu it vardı. Eve dönüp yemek yiyip uyumuşum, ya da uyuduğumu sanıyordum ortası bişey di. Annem bişey olduğunu sezmiş ama bişey dememişti bunun için minnettardım ona eğer sorsaydı ne diyeceğimi hiç bilmiyordum. Benim de cavebını bilmediğim soru işaretlerim vardı.

Nefesimi sakınce verip yatakta doğruldum, sırtımı yatak başlığına yasladım. Gözüm sağımdaki komidinin üstündeki telefona kaydı arasa miydim?

"Yok daha neler." Bi kendi düşüncelerimle konuşmadığım kalmıştı Şirazemi kaydırmıstı pezeveng

Ya komadaysa? ya sakat kalmış ve beni o yüzden arayamıyorsa? Ya ölmüş'se? Belki şu an cenazesi kaldırılıyordu ve ben burada durmuş ölen adamdan haber bekliyorsam?

"Abart özgür abart." Yinede içime düşürmüştüm kurt elim telefona gitti açtım ekranı o gün mesaj attığı numarayı kaydetmemiştim. Numarayla bi kaç Saniye bakıştık parmağım bi gidiyordu üstüne sonra geri çekiyordum. Boş olan elimi saçlarıma daldırdım gergince kafamı kaşıdım. Ne olucaktı ki sanki bi insanlık yapmıştım. Ve ölüp ölmediğini haliyle merak ediyordum. E ne diyecektim ben şimdi.

'merak ettim aceba öldün mu?

'ya da ey ruh beni duyuyorsan cevap ver. Bak bu olur kendi kendime sırtım. Birden kapı açılınca anlık korkuyla çok gizli bişey yapıyormuşum gibi telefonu arkama sakladım. Kafam kaldıp odama destursuz girene baktım. Kafasını kapının arkasından çıkarmış kardeşime baktım. Aylin kız kardeşim.

"Kızım şu kapıyı çalsana görgüsüz." Dedim sinirle

Gözlerini devirip."of abi sanki devlet adamısında kapıyı çalıcam." Dedi

"Sadece devlet adamlarının mi kapısı çalınır lan."

"Ay abi boşver matamatikte bir konuyu anlamadim anlatmanı isteyecektim." Dedi hızlı hızlı işi düşmeyince aklına gelmiyorduk hanım efendinin.

"Git yarın gel." Dedim umursamaz bir şekilde Arkama sakladığım telefonu çıkartım. Açılan ekranda gördüğüm numara ve saniyeyle gözlerim irice açıldı nefesim kesildi. 'siktir Hızla kırmızı tuşa basarak aramayı sonlardım. Bu hatayı nasıl yapmıştım.

Varlığını unutuğum kardeşim. İyi geceler dileyip nedeni olduğunu bilemediği benim başıma kakılacak sorunu umursamadan kapıyı kapatıp çekip gitti.
Ardında göt gibi kalan ben ne bok yiyecektim hiç bilmiyordum.