[TAMAMLANDI] Bir sabah tüm insanlık bir felakete uyanmıştı. Bu felaket çoğu insanın sonuna sebep olmuş, ruhları bu dünyayı terk etse de yeryüzünde geriye kalan bedenleri hayatta kalan insanların cehennemi olmuştu. Bu cehennemde hayatta kalmak için e...
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum şimdiden teşekkür ederim ballarım💖
İyi okumalar...♡♡♡
<><><>
Kulaklarıma dolan anlamsız seslerle gözlerimi aralamaya çalıştım. Bilincim gittikçe yerine geliyorken kafamda sadece hafif bir ağrı hissediyordum. Tek elimi başıma götürmek istediğimde ise bunu yapamamıştım. Bu daha da ayılmamı sağlarken bulanık görüş alanım gittikçe netleşmiş, ilk gözüme çarpan şey tek kullanımlık beyaz bir tulum içinde ki gözlüklü beden olmuştu.
Ardından hareket edemememi sağlayan şeylere bakmaya çalıştığımda el ve ayak bileklerimin yattığım sedyede siyah kemerlerle bağlı olduğunu gördüm. Burada neden olduğumu yeni yeni algılıyorken dişlerimi birbirine sertçe kenetledim. Bizi tuzağa düşürmüşlerdi. Sanki onlara önceden bu plan söylenmiş gibi, hazırlık halindeydiler. Kapıyı açtığımız gibi sis bombalarının atılmasından tut odanın içinde kimsenin olmamasına kadar her şey bir oyundu sadece.
Sinirlendiğim için kendimi kontrol edemeyerek hırsla bileklerimi çekiştirmeye başladım. Bunu yapmam sadece beyaz tıbbi tulumlu adamın dikkatini çekmesine sebep oldu.
"Demek uyanabildin. Neyse ki tam zamanında uyandın. Bunu bilincin kapalıyken yapsaydım hiç eğlencesi kalmazdı."
Bana yürüdüğü zaman gözlerimi açtığımdan beri başında dikildiği şeyi ancak görebilmiştim. Yan sedyede bir zombi cesedi vardı ve her yeri delik deşikti. Bağırsakları dahi görünürken tiksinerek adama dönmüştüm.
"Orospu çocuğu neyden bahsediyorsun?"
Yanı başımda masanın üstündeki beyin tomografilerini sırıtarak izleyen bedene sertçe sordum. O ise sadece bana kısa bir bakış atıp tekrardan önüne dönmüştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Cevap ver bana!"
Sinirlerime hakim olmayarak seslice bağırdığımda bu sefer bakışlarını üstümden çekmeden uzun uzun yüzüme baktı. Elinde yeni yeni farkettiğim yeşil sıvıyla dolu şırıngayı masanın üstüne dikkatle bırakıp yattığım sedyeye daha çok yaklaşmıştı.
"Planınız aslında çok zekiceydi. Ama buraya sadece deney faresi olmaya kendi ayaklarınızla geldiniz. Tam istediğim özellikte olmanız ise beni resmen çıldırtıyor."
Konuşması bittiği gibi kahkahalara boğulduğunda öfkeyle derin nefesler alıp vermeye başladım. Delinin tekiydi. Resmen olduğu yerde zıplayarak kahkahalar eşliğinde gülüyordu. Ama bir anda gülüşü kesilip ciddileştiğinde kaşlarımı çattım.
"Beyninin bu virüse meydan okuyacağına eminim. Kontrol edebileceğimiz bir canavarımız olacaksın."
