I'm dreaming.. Right? -dutch 5sos story-

Hoofdstuk 25

-Calum pov-
We rennen met z'n vijven het ziekenhuis in en worden gelijk naar de wachtkamer gestuurd.
Pissig ga ik zitten, we mogen nog lang niet naar haar toe.
Luke gaat naast me zitten en staart voor zich uit.
Een beetje deprimerend is het wel.
Ashton hoest om de stilte te verbreken.
Een zuster komt de wachtkamer in, "zijn jullie hier voor.." Ze twijfelt en kijkt op haar blad, "Skyler?" Vraagt ze met een neppe glimlach.
Jack neemt het woord.
"Dat klopt ja, mijn broertje zou graag naar haar toe willen" zegt hij.
"Dat snap ik, het bezoekuur begint over 3 uur, dan mogen jullie naar haar toe" zegt ze en gelijk daarna loopt ze weg.
"3 uur?!" Roep ik vol ongeloof.
"He shit.." Zucht Michael.

Na een uur op mijn mobiel te hebben gezeten val ik in slaap, net zoals Ashton.
We worden wakker doordat we naar haar toe mogen volgens Michael.

-Luke pov-
Ik ren naar haar kamer, dat duurde 20 minuten omdat ik verdwaalde.
Als ik eindelijk de goeie gang heb ren ik naar haar kamer toe.
Ik smijt de deur open, wat me een boze blik van een zuster oplevert.
Ik ren naar haar bed, ik hoopte dat ze wakker was, maar ze is nog buiten bewustzijn.
Ik ga naast haar bed op de grond zitten en grijp haar hand.
Ze lijkt wel dood zoals ze hier ligt.
"Skylertje.." Snik ik.
Uiteindelijk val ik in slaap.

-Skyler pov-
Ik word wakker, mijn ogen open doen doet pijn, maar toch doe ik het.
Ik kijk opzij en zie 4 vreemde mannen naast mijn bed op stoelen zitten, ze slapen.
Eentje heeft bruine krullen, de andere rood haar, de andere zwart en de laatste is wat ouder. Heb ik geheugenverlies? Wat doe ik hier?
Dan voel ik dat iemand mijn hand vast heeft.
Ik kijk opzij en zie een knappe blonde jongen van mijn leeftijd op de grond naast mijn bed liggen slapen.
"Wie ben jij?" Fluister ik
Geen antwoord.
"Blonde jongen" fluister ik.
Weer geen antwoord.
ik beweeg mijn hand, gelijk is hij wakker.
"Skyler!" Roept hij en dan knuffelt hij me.
Ik duw hem van me af, ik knuffel geen vreemde mensen.

-Luke pov-
Ze duwde me weg.. "Wat is er?" Vraag ik geschrokken.
"Wie ben jij?" Vraagt ze.
Ik deins achteruit. "I-ik ben Luke.. Luke, je vriendje.. We hadden gisteren nog seks!" Stamel ik.
"Ik ken je niet" zegt ze met een emotieloze blik.
"Michael!" roep ik. Gelijk zijn ze alle vier wakker.
"Wat is er?" Vraagt Michael verward.
"Ze herkent ons niet" snik ik.
"Wat?!" Roept Ashton ongelovig.
Hij staat op en loop naar Skyler, "Skyler, mij herken je toch wel?" Vraagt hij voorzichtig.
Ze schudt van nee.
Ik ren de kamer uit. De gangen door. Naar de uitgang.
Als ik buiten komt regent het pijpenstelen, geweldig.
Ik begin te lopen, naar huis.

-Calum pov-
"Luke! Luke kom terug!" Roep ik hem achterna.
"Ik ga hem zoeken" zeg ik beslist.
Gelijk ren ik weg, achter Luke aan.
Als ik buiten kom zie ik hem in elkaar gedoken weglopen.
"Luke!" Schreeuw ik.
Hij loopt stug door.
"Jezus" mompel ik, en snel ren ik hem achterna.

-Skyler pov-
"Wie was dat?" Vraag ik aan de jongen met het rode haar.
"Luke, je vriendje, ook wel Luke Hemmings, zanger van 5 seconds of summer, onze band" antwoordt hij.
"Band? 5 seconds of summer?" Vraag ik verward. Die naam komt me wel bekent voor.
De jongen haalt zijn mobiel tevoorschijn.
Ineens hoor ik de klanken van een liedje uit zijn telefoon komen.
Amnesia.
Ineens krijg ik 3 steken in mijn hoofd.
Ik kreun van de pijn en houd mijn hoofd in mijn handen.
Dam flitst alles voorbij.
M'n moeder.
Jake.
Michael.
Calum.
Ashton.
Jack.
En als laatste, Luke.
De nacht met Luke, al die keren dat hij me heeft getroost, hij is de rede waarom ik nog leef. Hoe kan ik hem vergeten?!
"Luke!" Gil ik met tranen in mijn ogen.
Ik voel dat ik door draai.
"Luke.. Luke ik heb hem nodig! Luke!" Gil ik.
Gelijk komt er een zuster binnen.
Ashton begint te bellen en Michael probeert me gerust te stellen, maar ik hoor het allemaal niet.
"Luke!" Krijs ik.
De tranen stromen over mijn wangen. De hele tijd flitst Luke door mijn hoofd, zijn lach, zijn lipring, zijn zachte lippen en nog veel meer.
Dan komt Luke de kamer ingestormd.
Hij rent op me af en duwt de zuster aan de kant.
Hij slaat zijn armen om me heen en drukt me tegen zich aan.
Ik ben gelijk stil.
We blijven zeker 5 minuten zo staan, hij wil zich los trekken maar ik houd hem tegen.
"Ik laat je nooit meer los" snik ik.
Ik aait over mijn haar en drukt zijn lippen op de mijne.
"Ze heeft een hersenschudding" zegt de zuster, "dus laat haar maar los"
Ik kijk de zuster boos aan.
"Ze gaat nu mee naar huis" deel ik haar mee.
"Dat kan niet" zegt ze.
"Alles kan" antwoord ik onverschillig.
Ze loopt de kamer uit nadat ze me een pissige blik heeft gegeven.
Dan laat ik Skyler los, zodat de andere jongens haar ook een knuffel kunnen geven.
Ze komt weer binnen.
"Neem haar maar mee dan, maar neem veel rust" zegt ze zonder emotie.
Ik help Skyler opstaan en duw haar zowat het ziekenhuis uit. Ik blijf daar geen seconde langer meer.
Ooit wil ik met Skyler trouwen, ik weet het zeker.
Als ik mijn telefoon aan doe zie ik dat ik een hele hoop tweets heb, zoals:
"Are you still alive?"
"Yo nigga you haven't been online for 2 days now lmao"
"Lukey i love you"
En nog meer dingen zoals deze.
Ik begeleid haar naar de auto en merk dan pas hoe moe ik ben.
Maar ik weet dat ze terug komen, zo gaat het altijd.
Ik stap in de auto en val gelijk in slaap.

Ik word wakker in m'n eigen bed, zonder Skyler naast me. Gelijk schiet ik in paniek.
Ik ren naar beneden, gelukkig tref ik haar daar aan, met ijs op haar blauwe oog.
"Gaat ie een beetje?" Vraag ik.
Ze knikt van ja.
Ik loop naar haar toe en sla mijn arm om haar heen.
Ik zie dat Michael tegenover haar zit en slaapt, Calum en Ash liggen op de bank te slapen. Ik denk dat Jack in zijn eigen bed ligt.
"Wat doe mikey hier en niet op de bank?" Vraag ik.
"Het deed pijn en hij wou helpen maar hij viel in slaap" grinnikt ze.
Ik neem het ijs van haar over en druk het zachtjes tegen haar oog.
"Dankje" zegt ze.
"No problem prinses" zeg ik met een glimlach.
Ik schuif een stoel naar me toe en ga naast haar zitten. Langzaam haal ik het ijs van haar oog af. "Gaat het al beter?" Vraag ik.
Weer knikt ze van ja, dus ik ruim het ijs op.
Als ik de keuken uit wil lopen struikel ik over een drempeltje.
"Auuwww mijn teeeeeeen!" Schreeuw ik hinkelend.
Ik hinkel richting de bank, maar ik ben vergeten dat Cal en Ash daar liggen.
Ik plof bovenop Calum.
Hij vliegt overeind "what the fuck krijgen we nu?!" Roept hij verward.
"Sorry" giechel ik.
Ik wil opstaan maar dan val ik weer terug omdat ik mijn evenwicht verlies, ik val bovenop Ash deze keer.
Op zijn gezicht.
"Luuk whaal ja kon ui me gesich" klinkt het gesmoord van onder mijn billen.
"Hihihihihi" giechel ik en dan sta ik toch maar op.
"Fuck you Hemmings" zegt Ashton nep-boos.
"I love you too dear" zeg ik met een oma stemmetje.
Ik kijk naar Skyler en Michael die kapot gaan van het lachen, eindelijk lacht ze weer, dat heeft ze lang niet gedaan..
Ik loop naar Michael toe.
"Jij blijft niet gespaard hoor!" Roep ik, en ik spring op zijn rug.
Hij valt voorover en komt op de grond terecht.
"Hahahaha" gier ik.
"Niet leuk Hemmo" zegt hij pissig.