I'm dreaming.. Right? -dutch 5sos story-

Hoofdstuk 39

-Skyler pov-
Ik kijk opzij en zie dat de jongens slapen, zelfs Ashton slaapt.
Snel grijp ik mijn telefoon en maak een foto van de jongens.
Ik tweet de foto samen met de woorden: the boys are asleep 💕
Ik pak Luke zijn hand die naast hem ligt en aai er zachtjes over.
"Hou toch eens op" zucht Charlotte.
"Je bent zo anders sinds ik weg ben gegaan, wat is er gebeurd?" Vraag ik.
"Niks" mompelt ze.
"Charlotte, please, just tell me" antwoord ik.
"Ik kreeg ook een vriendje, maar hij bleek het allemaal te doem vanwege een weddenschap." Zucht ze.
"Dat is toch niet zo erg?" Vraag ik verbaasd.
"Hij heeft me achteraf ver..." Snikt ze.
"Ver wat?" Vraag ik geschrokken.
"Je weet wel..." Zegt ze zachtjes.
"Verkracht?" Stamel ik.
Ze knikt van ja.
"Je had me moeten bellen! Wat vreselijk voor je!" Zeg ik verdrietig terwijl ik mijn arm om haar heen sla, ook al gaat dat moeilijk omdat ik op haar schoot zit.
"Wil je daarom dat ik stop met Luke daten?" Vraag ik.
Ze knikt weer van ja.
Ik hoop dat de chauffeur dit niet heeft gehoord....
"Je bent toch niet..." Mompel ik.
Ze knikt verdrietig van ja.
Ik knijp van schrik keihard in Luke zijn hand die ik nog steeds vast had.
"Je bent zwanger?!" Roep ik geschrokken
"Ja..." Snikt ze.
"Jezus Skyler! wat is er?! Ik schrok me dood!" Roept Luke slaperig.
"Luke wat is er..." Kreunt Michael.
"Stil een beetje wil je? Dankje" mompelt Calum.
Ashton slaapt rustig door.
Dan zijn we bij ons hotel.
"Kom mee naar binnen" zeg ik tegen Charlotte terwijl ik haar meetrek.

-Luke pov-
"Skyler wacht even op ons!" Roep ik Skyler achterna, maar ze hoort het al niet meer.
Snel betaalt Michael de chauffeur en we rennen achter haar aan.
Ik zie ze net de kamer ingaan, onze kamer is namelijk op de begane grond.
Ik ren naar ze toe, maar de deur is op slot.
"Skyler? mogen we naar binnen?" Vraag ik tegen de dichte deur.
"Even niet" hoor ik haar zeggen.
"Alleen ik dan?" Vraag ik.
Even zijn ze stil, maar dan doet Skyler de deur open en trekt me naar binnen.
Ze gooit hem snel weer dicht voordat de jongens naar binnen kunnen.
"Zometeen mogen jullie ook hoor! Sorry" zegt ze door de deur.
Ik hoor Michael vloeken maar Calum zegt dat hij het prima vindt.
"Wat is er nou?" Vraag ik.
"Niet doorvertellen!" Zegt Charlotte met grote, verschrikte ogen.
Ik knik van ja.
Ze zijn allebei stil.
"Nou?" Vraag ik.
"Uhm... Charlotte is zwanger..." Mompelt Skyler.
"Z-zwanger?! Hoe oud ben je?!" Vraag ik geschrokken.
"19.." Mompelt ze.
"Wat... Maar... Huh..? Oke.... Weet je moeder het?" Vraag ik tenslotte.
Ze knikt van ja.
"Hoe lang ben je het al?" Vraag ik dan maar.
"6 maanden..." Mompelt ze.
"Dat heb je me niet verteld!" Roept Skyler ongelovig.
"Luke, we kunnen haar toch niet achterlaten? Kan ze met ons mee? Dan zorgen wij voor haar en dan hoeft haar moeder dat niet te doen!" Smeekt Ashton ineens vanachter de deur.
"Ashton! Heb je staan luisteren?!" Roept Skyler pissig.
"De deuren zijn niet geluiddicht" zegt Calum dan.
Skyler gooit de deur open en de jongens vallen alle drie naar binnen.
"Maar even serieus, kan ze niet met ons mee?" Vraagt Ashton die zijn kleren afklopt.
"Ash, nee... Niet weer iemand" zeg ik terwijl ik terug denk aan Skylers broertje.
"Please?" Smeekt Ashton.
"Nee Ash, dat vind het managment nooit goed.." Mompel ik.
"Please Luke?" Smeekt Skyler.
"Guys nee..." Zucht ik.
Ik kijk hulpeloos naar Michael en Calum, maar die doen net alsof ze mij niet zien.
"Niet weer toestanden..." Kreun ik.
"Please?" Smeken Ashton en Skyler in koor.
"Nee!" roep ik.
Ik kijk naar Skyler die er heel verdrietig uitziet.
"Prinsesje... Het spijt me heel erg, maar het managment zal heel boos worden, wij mogen niet eens van ze daten, laat staan voor iemand zorgen" zucht ik terwijl ik mijn armen om Skyler sla.
"Het is al goed..." Mompelt ze terwijl ze haar hoofd op mijn borst legt.
"Echt waar?" Vraag ik voor de zekerheid.
Ze knikt van ja en drukt eventjes haar lippen op de mijne.
"We komen je wel vaak bezoeken" zeg ik tegen Charlotte.
Ze knikt van ja.
"Sorry Skylertje, ik heb het geprobeerd" zegt Ashton schouderophalend.
"Hadden jullie dit afgesproken?" Vraag ik achterdochtig.
Skyler giechelt en knikt van ja.
"O my god" mompel ik lachend.
"We zullen er altijd voor je zijn" zegt Michael tegen Charlotte.
Ashton en Calum knikken van ja.
"Ik ga naar huis, tot snel denk ik" zucht Charlotte dan.
"Doei..." Mompelen Ashton, Calum, Michael en ik in koor.
"Doei schatje" zegt Skyler die Charlotte een knuffel geeft.
Ze lopen samen naar de deur en al snel komt Skyler de kamer weer in.
"Dat was raar" mompelt Calum.
"Jeb" zucht Skyler.
"Kom we gaan naar de snackbar" zegt Michael die al bij de deur staat.
Ik haal mijn schouders op en pak mijn jas.

-Calum pov-
"Ik denk dat we verdwaald zijn" zeg ik nadat we een halfuur hebben gezocht naar de snackbar.
"Echt niet" zegt Michael die op google maps kijkt.
"Geef gewoon toe" zucht Ashton die met Michael meekijkt.
"We zijn niet verdwaald! Nou stil!" roept Michael.
"Michael-" Probeer ik als ik naar de overkant kijk.
"Stil Calum!" Roept Michael.
"Michael... Kijk naar de overkant..." Mompel ik.
Hij draait zich kwaad om en blijft dan verstijfd staan.
"Wist ik wel..." Mompelt hij.
We staan namelijk tegenover de snackbar.
"Lekker bezig Mikey!" Lacht Luke.
"Kom we gaan eten, ik heb honger" klaagt Skyler
"Ik geloof dat we allemaal honger hebben" giechelt Ashton.
"Ik ga doooooood" zeur ik.
"Zeur niet zo Calum, we gaan toch eten?" Lacht Ashton.
"Maar we staan nu te discussiëren over eten terwijl we voor de snackbar staan!" Zeg ik ongeduldig.
"We gaan al" zegt Skyler terwijl ze naar de ingang loopt.
"Wacht op ons!" Roept Ashton haar achterna.
Ik zucht en loop achter haar aan.

-Michael pov-
"Heet heet heet!" Roep ik terwijl ik mijn hamburger optil.
"Kijk nou uit!" Roept Skyler, maar het is al te laat, een klodder mayonaise valt op mijn broek.
"Ach ja, i dont care" zeg ik schouderophalend.
We zitten tv te kijken en te eten, we moesten snel terug naar het hotel rennen voordat ze zagen dat we eten bij ons hadden.
Je mag eigenlijk geen eigen eten meenemen in het hotel.
"Morgen ben je toch jarig?" Vraag ik met volle mond aan Skyler.
Ze knikt van ja.
Even zie ik Luke schrikken.
"Ik uhm bedenk me net iets... Ik ben zo terug!" Zegt Luke gehaast terwijl hij zijn jas pakt.
"Waar ga-" probeert Calum nog maar de deur is alweer dicht en Luke is weg.
"Oke dan..." Mompelt Ashton.
Ik haal mijn schouders op en neem nog een hap van mijn hamburger.

-Luke pov-
Ik ren als een idioot door de straten opzoek naar een winkel die nog open is, het is al half zeven namelijk.
Dan zie ik een juwelier die nog open is.
Ik ren snel naar binnen, buiten adem blijf ik even staan.
"Zo zo, cadeau voor je vriendins verjaardag vergeten?" Lacht een verkoper.
Ik knik hijgend van ja.
"Ken ik jouw ergens van? Ben jij die zeventienjarige zanger uit die band?" Vraagt een de jongen, hij is een jaar of 25 schat ik.
"Ik ben negentien" hijg ik.
"Maar ben je wel die jongen?" vraagt hij ongelovig.
"Ja" antwoord ik, "luke hemmings is mijn naam"
"Mijn zusje is een enorme fan van jullie!" Zegt hij lachend.
"Oh wat leuk, zal ik een briefje voor haar achterlaten?" Stel ik voor.
"Graag" zegt hij blij.
"Dan moet jij me helpen met een cadeau voor mijn vriendin" zeg ik lachend.
"Deal" grinnikt hij.

We lopen naar een rek met allemaal kettinkjes.
"Hebben jullie ook iets met iets van een muziek noot?" Vraag ik.
"Ik heb wel iets ja" zegt hij waarna hij wegloopt.
Ik moet 5 minuten wachten, maar dan komt hij binnen met een zilveren kettinkje met een muziek nootje eraan en een klein hartje.
"Die is perfect!" Zeg ik blij.
"Ik kan jullie namen in het hartje graveren" zegt hij.
"Hoe lang duurt dat?" Vraag ik twijfelend.
"5 minuten" antwoordt hij.
"Graag dan" zeg ik blij.

10 minuten later sta ik buiten met het kettinkje in mijn zak.
Snel ren ik terug naar het hotel, wat moeten ze wel niet van me denken.
Als ik de hotelkamer inloop tref ik Michael en Calum slapend op de grond aan. Ashton ligt op zijn bed te slapen en Skyler zit vastgeplakt achter de tv.
"Ik ben er weer" zeg ik terwijl ik mijn jas in een hoek gooi.
"Hey schatje" zegt Skyler opgewekt.
Ik loop naar haar toe en geef haar een kus.
"Ooit gaan wij trouwen, toch?" Vraagt ze dan.
"Zeker weten" zeg ik met een grijns.