I'm dreaming.. Right? -dutch 5sos story-

Hoofdstuk 53

-Skyler pov-
Ik kijk toe hoe Michael de bus weer inloopt, ik kan het geschreeuw van Luke hier horen en ik zit zeker 20 meter verderop.
Mijn telefoon gaat en snel neem ik op.
"Skyler"
Ik hoor het gehuil van Rosie, Luke die haar probeert te kalmeren en Michael die roept dat Luke moet stoppen met huilen.
"Je moest dit even horen" zegt Calum en dan hangt hij op.
Ik staar naar mijn telefoon, maar strompel dan naar de club aan de overkant. Even alles vergeten.

Als ik binnen ben bestel ik gelijk 2 shotjes, een wijn en een bier.
Snel giet ik ze naar binnen en gelijk word ik veel blijer.
Ik zie een jongen op me afkomen en zie dat hij wat in mijn drankje doet, maar ik ben te dronken om hem te stoppen.
Het drankje waar de jongen wat in heeft gedaan giet ik ook naar binnen.
Dan word het zwart.

-Luke pov-
Als ik naar buiten kijk zie ik hoe een ambulance iemand meeneemt uit de club aan de overkant. Vast zo'n stom meisje dat te veel drugs heeft binnen gekregen.
Ik kijk naar Rosie die ligt te slapen op mijn schoot.
"Verdomme... Dat is Skyler!" Zegt Michael die uit het raam wijst.
Ik spring op en loop met Rosie in mijn armen naar het raam.
Dan zie ik dat Skyler op een brancard wordt gehesen.
Ik duw Rosie in Calum zijn armen en sprint de bus uit.
Natuurlijk heeft Michael het me verteld, maar ik wou haar gewoon even niet meer zien.
Ik ren naar de ambulance en zie dat Skyler onder het bloed zit.
"Ik moet met u mee!" Zeg ik tegen een ambulancebroeder.
"Ben u familie?"
"Ja"
"Kom dan maar" hij wenkt me en snel ga ik in de ambulance zitten.
Met gierende banden rijdt de ambulance weg.
Snel bel ik Calum.
C: "waar ben je???"
L: "ambulance, hoe is het met Rosie?"
C: "ze mist je, we komen eraan, welk ziekenhuis?"
L: -adres ziekenhuis-
C: "we komen eraan."
Ik wil net wat terug zeggen, maar dan beginnen allerlei apparaten te piepen.
"Bed clear!" Roept een ambulancebroeder, dan zie ik hoe Skyler gereanimeerd wordt met van die strijkijzers.
C: "wat gebeurt er Luke?!"
L: "ze heeft een hartstilstand...."
C: "Luke, hou vol, we zijn al onderweg!"
Ik begin te huilen.
C: "Luke, alles komt goed, geen zorgen."
Ik hoor de twijfeling in zijn stem.
Dan zie ik tot mijn opluchting dat haar hart weer gaat werken.
L: "ze leeft nog....."
Dan hang ik op, ik hoef even geen help, dit moet ik zelf verwerken.
We komen aan bij het ziekenhuis en ik word de ambulance uitgeduwd.
De ambulancebroeders rennen met Skyler het ziekenhuis in en ik blijf verward voor de deur staan.

Na 10 minuten verstijfd voor de deur hebben gestaan voel ik ineens een hand op mijn schouder.
Snel draai ik me om, daar staan de jongens met Rosie.
Zonder iets te zeggen pak ik slapende Rosie over van Calum en kijk ze stuk voor stuk aan.
"Gaat het?" Vraagt Ashton.
Ik knik van nee en loop dan het ziekenhuis in.
"Luke, je kan er over praten met ons" zegt Michael die naast me komt lopen.
Ik knik dankbaar van ja en loop dan de wachtkamer in.
Snel ga ik op een stoel zitten en kijk ik naar Rosie, die slapend in mijn armen ligt.
Ik veeg wat haar uit haar gezicht en kijk naar haar gesloten ogen.
"Jullie zijn hier voor Skyler neem ik aan?" Vraagt een zuster die ik helemaal niet had horen aankomen.
Ik knik van ja.
"Ze is oke, maar wel zwaargewond dankzij te veel drugs binnen gekregen"
"Komen jullie maar" voegt ze eraantoe met een neppe glimlach.
We staan op en lopen achter de zuster aan.

Als we de kamer inlopen overvalt een muffe lucht me.
Een groot aantal apparaten staan naast het bed.
Zachtjes loop ik naar haar toe en kijk ik hoe ze daar ligt, bleek en met wallen.
Een groot schuldgevoel overvalt me, dit had ik moeten voorkomen.
Ik begin te huilen en al snel tril ik over mijn hele lichaam.
Snel neemt Michael Rosie over zodat ik Skylers hand kan pakken.
Calum komt naast me staan en legt zijn hand op mijn schouder.
"H-het is mij-mijn fout!" Snik ik.
"Nee, Luke. Dat is het niet" antwoordt Calum zacht.
"Jawel!"
"Luke, shut up, dat is niet waar!" Zegt Calum geïrriteerd.
"Calum, ze ligt dankzij mij-"
"HET IS JOUW SCHULD NIET!"

-Michael pov-
Ik kijk toe hoe Calum Luke probeert te vertellen dat het niet zijn fout was.
Zachtjes druk ik Rosie nog wat dichter tegen me aan.
Vanuit mijn ooghoek zie ik dat Ashton naar Rosie kijkt.
Ik leg Rosie in zijn armen en loop naar Luke en Calum toe.
"Geen tijd om ruzie te maken. Luke, het was jouw fout niet" kom ik tussenbeide.
Luke kijkt me aan en gaat dan op een stoel naast het bed zitten.
"Ik breng Rosie naar je moeder toe Luke" zegt Ashton.
Luke knikt van ja.
"Ik ga mee" zegt Calum en samen lopen ze de kamer uit.

-Skyler pov-
Ik hoor stemmen, maar ik krijg mijn ogen niet open.
Hoe erg ik ook mijn best doe, ik kom niet uitzet zwarte waar ik nu in ziet.
Ik raak in paniek en wanhopig probeer ik mijn ogen open te doen.
"Wat gebeurt er?!" Roept iemand nadat er een machine hard is gaan piepen.
"Niks aan de hand" hoor ik iemand anders antwoorden.
Dan merk ik pas dat iemand mijn hand vast heeft.
Maar wie?
Dan krijg ik mijn ogen een heel klein stukje open, net genoeg om te kunnen zien wie mijn hand vast heeft.
Luke.
Hij komt dichterbij en dan voel ik zijn lippen op de mijne.
"Ik weet dat je me kan horen prinses... Word alsjeblieft wakker..." Mompelt hij.
Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek.
"Alsjeblieft" voegt hij er aan toe, ik kan horen dat hij huilt.
Ik doe mijn uiterste best om Luke te laten weten dat ik hem kan horen, maar niks lukt.
Dan geef ik na heel lang proberen een klein kneepjes in Luke zijn hand.
"Ze kneep me!" Roept Luke ongelovig.
"Really?" Hoor ik Michael vragen.