I'm dreaming.. Right? -dutch 5sos story-

Hoofdstuk 52

-Michael pov-
We zijn een dagje verder, we hebben zo een show.
"Luke, hurry up!" Roep ik geïrriteerd.
"Jaja!" Roept hij terug.
Calum, Ashton en ik staan al buiten te wachten op Luke.
Gehaast komt hij naar buiten.
"Waarom duurde het zo lang?" Vraagt Calum.
"Rosie moest naar bed en ze viel niet in slaap zonder mij" zegt hij schouderophalend.
"Whatever, we moeten rennen!" Zeg ik terwijl ik al wegsprint richting de arena.
Snel volgen de jongens me, we zijn namelijk al aan de late kant.

Ik ren naar de coulisses en ga klaar staan.
Gehaast komt Luke voor me staan.
"Je shirt idioot" sis ik in zijn oor.
Hij kijkt naar zijn shirt en ziet dan dat die verkeerd om zit.
Terwijl hij bezig is zijn shirt uit te trekken wordt er ons verteld dat we nu op moeten.
"Maar-" stamelt Luke, maar ik grijns en duw hem zonder shirt het podium op.
Gelijk barst er een keihard gekrijs los.
Ik zie dat Luke heel erg rood wordt en snel trekt hij zijn shirt weer aan.
Hij pakt de microfoon beet, "I'll kill you Clifford" zegt hij door de microfoon met een duivelse grijns.
"Oh no! Come and get me!" Zeg ik terug.
Snel spring ik van het podium en verstop me.
"What the fuck are you guys doing? We have to play a show not hide and seek!" Zegt Calum door de microfoon.
Ik spring weer op het podium en ga in een hoekje staan.
"Michael! You have to stay over there not here!" Zegt Ashton.
"But else Luke will kill me" zeg ik door Ashtons microfoon.
"Goddamnit.." Mompelt Calum.
"Fine. I won't kill you. Okay?" Zegt Luke.
Ik haal mijn schouders op en loop naar mijn plek.

-Luke pov-
Na de show lopen we gelijk door naar de bus.
Als we binnen komen zit Rosie nog steeds wakker in haar bed te spelen met een knuffelbeer.
"Je moet echt gaan slapen prinses" zeg ik terwijl ik naar haar bed toe loop.
Ze kijkt me vragend aan.
Zachtjes trek ik de beer uit haar handen en leg ik haar onder de deken.
"Ga maar lekker slapen schatje" zeg ik voordat ik haar een kusje geef.
"Papa.." Mompelt ze en dan valt ze in slaap.
Skyler komt naar ons toe gelopen en geeft me een knuffel.
"Ik heb je gemist" mompelt ze in mijn shirt.
"Ik jou ook prinses" antwoord ik met een glimlach.
"Waar is mijn pyjama?!" Roept Michael vanuit de badkamer.
"Stil nou! Rosie slaapt" sist Calum naar hem.
"Maar-"
"Sssttt!"
"Ik ga ook slapen" zegt Skyler terwijl ze me loslaat.
"Okay, slaaplekker prinses" zeg ik nadat ik haar een kus heb gegeven.
Ze gaat in haar bed liggen en ik blijf alleen achter.
Snel loop ik naar de badkamer en trek mijn pyjama aan.
Als ik de badkamer weer uitloop hoor ik dat Rosie weer begint te huilen, maar Michael is al bij haar.
Ik spiek om het hoekje en zie dat Michael naast haar bed staat met haar in zijn armen.
Snel maak ik een foto en loop grinnikend weg.
Ik plof naast Ashton op de bank en zet de tv aan.
"Waar kijk je naar?" Vraagt Ashton die opkijkt van zijn laptop.
Ik wil net mijn mond open doen om te antwoorden, maar dan loopt Michael de kamer in met verontrustend nieuws.
"Hier, hou haar even vast" zegt hij terwijl hij snel Rosie in Ashton zijn armen legt.
"Calum kom even" zegt hij tegen Calum die in het keukentje staat.
We zijn onderweg naar de volgende locatie dus de bus schudt hevig.
Michael houdt zich vast aan de bank en kijkt ons serieus aan.
"Ik vond dit bij de deur..." Mompelt hij.
Hij geeft me een brief en ik begin te lezen.

Als ik klaar ben kijk ik naar Michael en zie dat hij met tranen in zijn ogen staat.
Met een verbeten gezicht staar ik naar zijn felle haar.
"Is dit waar?" Vraag ik terwijl ik op mijn lip bijt.
Michael knikt van ja en staart naar de grond.
"Wat is er?" Vraagt Calum.
"Skyler gaat vreemd" mompelt Michael.
Een vlaag van woede komt in me op en ik ren naar Skyler toe.
"LEKKER VREEMD GAAN ACHTER MIJN RUG HE?!" Schreeuw ik in haar oor.
Verward schiet ze omhoog. "Wat bedoel je?" Stamelt ze.
"IK ZAG HET WEL! DIE BRIEF VAN DIE VENT IN NEDERLAND! HET IS UIT!" Schreeuw ik.
"Luke ik-"
"ERUIT!"
"Luke calm down!" Roept Calum die me naar achteren trekt.
Ik ruk me los en ren naar de buschauffeur, "we overnachten hier" zeg ik zonder emoties.
Hij knikt en stop bij het eerste hotel.
"Eruit" zeg ik met een bevende stem van woede.
"Luke luister alsjeblieft!"
Ik wijs naar de deur en knik van nee.
"En Rosie dan?" Vraagt ze huilend.
"Ik laat iemand nog wel contact met je opnemen daarover, ze blijft nu bij mij"
"Luke nee! Je begrijpt het niet..."
"Je hebt contact gehad met die vent en hem verteld dat je van hem houd"
Ze wil weer wat terug zeggen, maar ik heb er genoeg van en duw haar de bus uit.
Ik gooi de deur dicht en stamp terug naar de bank.

-Michael pov-
Snel pak ik Skylers koffer en gooi haar spullen erin.
Ik open de deur en ga naar Skyler toe, die huilend een eindje verderop zit.
"Hier" zeg ik terwijl ik haar haar koffer aangeef.
"Ik ben zo dom geweest.." Zegt ze tussen haar snikken door.
"Klopt"
"Hij zal me voorlopig nog niet vergeven..."
"Klopt ook"
Ze begint nog harder te huilen.
"Waarom deed je het dan?" Vraag ik.
"Om Rosie te redden... Ze zouden haar meenemen als het niet uit zou gaan tussen Luke en mij dus ik heb die brief zelf geschreven zodat hij het uit zou maken maar ik heb zo'n spijt..."
"Sukkel" zeg ik met een zucht.
"Waarom ben ik nou een sukkel?"
"We hebben motherfucking veel bewakers en dan doe je dit zonder het ons te vertellen, ik bel je nog wel"
Ik draai me om en loop weg.
"Michael wacht!"
Ik negeer haar en loop stug door.