I'm dreaming.. Right? -dutch 5sos story-

Hoofdstuk 32

-luke pov-
Als ik maar niet weer tegen een meisje aanloop tijdens de foto's ma- WAAROM WERELD?!
Ik buk snel om het meisje te helpen opstaan.
"Het spijt me vreselijk" mompel ik beschaamd.
"Het gaat hoor" lacht ze.
"Gelukkig" mompel ik lachend.
"Oh shit.. M'n knie" giechelt ze.
Ik kijk naar haar knie en zie dat ze onder het bloed zit.
"Oh.. Het spijt me vreselijk!" Roep ik geschrokken.
"Kom, Skyler zal je helpen" zeg ik terwijl ik haar naar binnen help.
Ze gaat naar binnen en snel doe ik de deur dicht, nadat ik Skyler een kusje heb gegeven.

-skyler pov-
"Luke is ook zo onhandig soms he" lach ik terwijl ik haar knie schoonmaak. Ik schat dat ze een jaar of 15 is.
"Maar hij is wel lief" lacht ze.
"Heel lief" grinnik ik.
"Hebben jullie al uhm.. Je weet wel gehad?" Vraagt ze blozend.
"Hihi... Niet doorvertellen hoor! Maar ja" giechel ik.
"Dat is zo schattig! Ik ben een enorme fan van je!" Zegt ze blij.
"Aww dat is so sweet. Ik heb zoveel haters tegenwoordig!" Zeg ik verdrietig.
"Maar ook een helehoop lovers" zegt ze met een glimlach.
Dan komt Michael binnen, als hij ziet dat ik haar knie schoonmaak begint hij te lachen.
"Alweer?" Grinnikt hij.
"Michael!" Roept ze blij terwijl ze op hem afrend.
"Pas op!" Roep ik nog maar het is al te laat. Ze trekt de pleister die ik nog aan 1 kant vast had los en haar knie begint weer dramatisch te bloeden.
Michael knuffelt haar even en wijst dan lachend naar haar knie.
"Oh shit.." Mompelt ze.
"Kom maar" lach ik terwijl ik op de stoel voor me klop.
Ze gaat weer zitten en ik begin opnieuw.
"Michael geef de pleisters eens" zeg ik tegen hem.
Hij geeft geen antwoord maar gooit het doosje in mijn gezicht.
"Michael!" Roep ik geïrriteerd.
"Jaaaaaaaaaaaaaaa?" Vraagt hij.
"Kleuter" mompel ik terwijl ik een pleister los peuter.
"ik ga weer naar buiten" zegt hij en dan loopt hij weer weg.
Luke komt de kamer in, hij schrikt als hij ziet dat ik nog steeds bezig ben.
"Is het zo erg?!" Vraagt hij geschrokken.
"Nee, ik moest weer opnieuw beginnen" lach ik.
"Dankje dat je dit doet prinsesje" zegt hij lief.
"No problem Hemmings" lach ik.
Luke gaat weer naar buiten.
"Noemt Luke je altijd prinsesje?" Vraagt het meisje.
"Ja, soms prinses en soms prinsesje" giechel ik.
"Hij geeft echt veel om je he?" Vraagt ze.
"Hij weet hoe hij me moet troosten als ik in de put zit.." Zucht ik verdrietig.
Ik denk terug aan wat hij vanochtend zei, 'samen vechten we in harnas tegen de diepte waar je in zit'
Ineens rolt er een traan over mijn wang.
"Gaat het? Ik haal Luke wel!" Zegt ze geschrokken.
Ze staat op en rent naar buiten.
Binnen een halve seconde staat Luke hijgend naast me.
"Heee prinsesje, wat is er?" Vraagt hij geschrokken terwijl hij me tegen zich aantrekt.
"Ik wil niet meer in de zwarte diepte zitten.." Mompel ik verdrietig.
"Je komt er snel genoeg weer uit hoor.." Zegt Luke troostend terwijl hij over mijn rug wrijft.
"Samen in harnas?" Vraag ik.
"Samen in harnas." zegt Luke overtuigend.
Ik giechel, ik zie het al voor me.
"Dan is het Dr. Fluke en Miss Prinses tegen de zwarte diepte" lacht Luke.
"morgen vertrekken we naar Nederland, weet je nog?" Fluistert Luke dan.
Ik knik van ja.
"je moet maar alvast gaan inpakken" zegt hij.
Weer knik ik. "Tot zo" zeg ik terwijl ik wegloop.
Hij pakt m'n arm en trekt me terug. Hij heeft me een kus en laat me dan los.
Ik zie het meisje er ongemakkelijk bij staan.
"Wil je me helpen inpakken?" Vraag ik dan maar.
Ze kijkt verbaasd op maar begint dan enthousiast van ja te knikken.
Ik wenk dat ze mee naar boven moet lopen.

Ik doe de deur van Luke z'n kamer open en laat haar naar binnen.
"Wow... Luke z'n kamer.." Mompelt ze ongelovig.
Ik trek mijn koffer onder Luke z'n bed vandaan en doe hem open.
"Hoe heet je eigenlijk?" Vraag ik terwijl ik een paar shirts uit de kast pak.
"Isabelle" antwoordt ze terwijl ze naar Luke's posters kijkt.
"Hoelang ben je al fan van ze?" Vraag ik dan.
"Al meer dan 2 jaar. Ze zijn mijn ontsnapping van de echte wereld" zegt ze.
"Mijne ook.." Zucht ik.
"Je hebt echt een fantastisch leven" zegt ze dan ineens.
"Nee hoor, ik heb geen ouders, mijn broertje wou Luke bijna vermoorden en vriendinnen heb ik ook al niet" zucht ik.
"Je hebt de jongens" antwoordt ze.
"Dat zijn de enige die me echt kennen" geef ik toe.
"Het zijn wel geweldige jongens, toch?" Vraagt ze.
"Hoe raar ze ook zijn, ik zal altijd van ze houden" lach ik.
Ze giechelt.
"Kan je me dat boek even aangeven alsjeblieft?" Vraag ik terwijl ik naar een boek wijs.
Ze geeft hem aan. "Dankje" lach ik.
Ik draai me om.
Ik laat het boek van schrik vallen als Luke ineens achter me staat.
"We moeten naar de arena" zegt hij gehaast.
Ik leg mijn hand op m'n borst.
"Dan laat je me toch niet zo schrikken!" Roep ik.
"Sorry" giechelt hij.
ik haal diep adem en knik van ja.
"Let's go" zegt hij.
We nemen afscheid van Isabelle en lopen richting Luke z'n auto.
Ik heb snel haar twitter nog gevraagd, ze is namelijk heel aardig.
We gaan allemaal met verschillende auto's, behalve Luke en ik natuurlijk, dus we gaan weer op de groepsapp.

-groepsapp-
S: ik ben moeeeeee
L: me tooooooo
M: okeeeeee
C: i dont careeeeeee
A: ik ook nieeeeeeeeet
L: jeeeeeeej
S: wtf guys
C: yay
M: ik heb zin in de show
L: me tooooooo
A: en morgen naar nederlaaaaaaaaaand
S: oleee
C: kaaaaaaaaaaaaaaaaas
M: koeieeeeeeeeen
L: klompeeeeeeeeen
A: boereeeeeeeeeen
S: dikke doei he sukkels :)
L: doei schatje
M: jullie zitten naast elkaar wtf
A: luvvveee
C: oeeehhhh
L: SHUT UP
M: hihi
A: we zijn er
C: ok tot zo friends

-luke pov-
Ik stap uit de auto en loop richting de deur.
Ashton komt keihard langs me heen gerend.
"Ik moet piesen!" Roept hij terwijl hij de deur open gooit.
"Omg.." Mompelt Skyler die naast me loopt