I'm dreaming.. Right? -dutch 5sos story-

Hoofdstuk 42

-Skyler pov-
"Luke, wil je een broodje?" Vraag ik terwijl ik het onbijt dat ik net gehaald heb uit een tas haal.
"Graag" antwoordt hij zonder op te kijken.
"Wat doe je?" Vraag ik nadat ik 10 minuten heb staan wachten met zijn broodje in mijn hand.
"Ik moet mijn moeder nog bellen..." Mompelt hij gestrest.
"Luke?" Vraag ik doordringend.
"En mijn oplader moet ik niet vergeten.." Zegt hij tegen zichzelf.
"Luke!" Roep ik.
"Wat is er?!" Vraagt hij na 5 minuten verward.
"Ik sta je al de hele tijd te roepen! Hier is je broodje" zeg ik terwijl ik hem zijn broodje aangeef.
"Ik heb geen honger" mompelt hij.
"Maar-"
"Laat maar Skyler, die is te druk" zegt Michael lachend.
Ik zucht maar zeg niks, ik weet niet wat ik moet doen... Ik heb al ingepakt...
"Wie kan ik helpen?" Roep ik dan maar.
"Mij!" Schreeuwt Michael.
"Ik zoek je kleren wel bij elkaar" zeg ik terwijl ik de kamer rond kijk en Michaels kleren door de hele kamer zie liggen.
"Okay" antwoordt hij onverschillig.
Weer zucht ik en dan ga ik maar opzoek naar zijn kleren.
Ik vind wat shirts onder de bedden, een broek in de badkamer, schoenen naast de wc, een shirt achter de tv en zelfs een broek in de koffer van Calum.
"Hier zijn je kleren" zeg ik terwijl ik de stapel kleren die ik net gevonden heb aan Michael geef.
"Er zijn er nog meer" zegt Michael die met een raar gezicht naar de stapel kijkt.
"Geintje toch?" Zucht ik.
"Ga zoeken" zegt Michael met een duivelse grijns.
Ik draai me om en ga weer opzoek.
Overal vind ik zijn kleren, zelfs een shirt onder mijn kussen. Ik wist niet eens dat die daar lag!
"Je mag zelf je onderbroeken gaan zoeken" zeg ik terwijl ik hem zijn laatste kleren geef.
"Die liggen onder mijn bed" antwoordt hij.
"Ja, succes met pakken" zeg ik met een vies gezicht.
Hij zucht en duikt onder het bed.
Pas na 10 minuten komt hij weer onder het bed vandaan met een helehoop onderbroeken in zijn armen.
"Hoeveel onderbroeken zijn dat?!" Roep ik vol ongeloof.
"Stuk of 12" zegt hij schouderophalend.
"Maar-"
"Stil nou toch eens" zegt Michael terwijl hij zijn kleren in zijn koffer gooit.
"Ik heb hulp nodig!" Roept Calum dan.
Ik haal mijn schouders op en loop naar hem toe, "met wat dan?" Vraag ik.
"Ik weet niet wat ik moet tweeten" zucht hij.
Ik pak zijn telefoon over en tweet wat via zijn account:

I took over Calum his account. He doesn't knows it yet. Shhhh don't tell him ;)
Xx Skyler

Ik geef Calum zijn telefoon terug en loop stilletjes weg.
"Skyler!" roept Calum nadat hij zijn twitter heeft gelezen, hij rent achter me aan, maar ik ben sneller.
Snel spring ik de badkamer in en doe de deur opslot.
Ik draai me om, maar ik schrik me kapot.
Daar zit Ashton geschrokken op de wc.
"Kun je aub weggaan?" Stamelt hij terwijl hij zijn plasser probeert te verbergen.
Ik draai me snel weer om en ga met mijn gezicht naar de deur staan.
"Waar is mijn gitaar???!" Hoor ik Luke roepen.
"In de kast!" Roept Michael.
"Ik ga maar weer es" mompel ik terwijl ik de deur van het slot haal.
Ik verwachtte eigenlijk dat Calum het al had opgegeven, maar hij stond blijkbaar nog steeds te wachten, want hij greep mijn armen en sleurde me mee de kamer in.
"Hahahaha nu heb ik je!" Roept hij met eem duivelse grijns.
"Luke help me!" Krijs ik lachend.
Verward kijkt Luke op van waar hij mee bezig was, vragend kijkt hij me aan.
"Help me!" Roep ik nog een keer.
Dan lijkt hij het te snappen.
Hij rent op ons af en pakt mijn ene arm, "laat haar los!" Roept hij.
"Nooit!" Roept Calum terug.
"Wel!"
"Niet!"
"Wel!"
"Niet!"
"Wel!"
"Jongens! Komt er nog wat van?" roep ik tussen hun gekibbel door.
Dan wordt er op de deur geklopt.
"Verwachten we iemand?" Vraagt Ashton die de kamer inkomt lopen.
"Niet dat ik weet..." Mompelt Luke.
Hij haalt een knuppel onder zijn bed vandaan en sluipt naar de deur.
"Waarom heeft hij een knuppel?" Fluister ik tegen Michael.
"We hebben er allemaal 1, dat moest van het managment" fluistert Michale terug.
Michael gaat achter Luke aan, dan Calum, dan ik en als laatste volgt Ashton.
Luke gebaart dat we stil moeten zijn en dan duwt hij langzaam de deurkruk omlaag.
Hij doet de deur op een kiertje, "wie is daar?" Vraagt hij.
"Laat ons er nu in" beveelt iemand vanachter de deur.
Gelijk duwt Luke de deur weer dicht en gaat er tegen aan staan.
Er wordt heel hard gebonkt op de deur, maar Luke blijft er stug tegen aanstaan.
Dan vliegt de deur open, geschrokken deinzen de jongens, behalve Luke, en ik naar achteren.
Luke wordt tegen de muur aangegooit door de klap, bewusteloos ligt hij op de grond.
Ik wil naar hem toe rennen, maar ik word naar achteren geduwd door een persoon met een masker op.
Ik zie hoe Luke wordt meegenomen.
"Luke!" Krijs ik huilend.
In paniek probeer ik langs de man die ons naar achteren duwt de komen, maar het lukt niet.
Wild begin ik hem te slaan en ik huil alleen maar harder.
"Waar is hij?! Luke!" Krijs ik.
Dan wordt het zwart.

-Calum pov-
Het is nu een uur later, we zijn allemaal neergeslagen en de personen zijn weggegaan, met Luke.
Ik kwam als eerste bij en daarna Ashton.
Michael en Skyler zijn nog buitenbewustzijn.
Ashton heeft het managment gebeld en die regelen de rest. Wij moesten wachten tot we nieuws zouden krijgen.
Ashton probeert Skyler wakker te maken en ik Michael.
"Michael, word nou toch eens wakker!" Roep ik in zijn oor.
Ik schud hem hevig doorelkaar, hopend dat hij wakker wordt.
Hij kreunt maar hij is wel wakker.
Ik laat een opgeluchte zucht ontsnappen.
"Gelukkig ben je wakker" zeg ik opgelucht.
"Is Luke echt meegenomen?" Kreunt Michael
Ik knik verdrietig van ja.
Tranen wellen op in onze ogen, Luke is als een broer voor ons.
Ik knipper ze weg en sta op.
Snel help ik Michael opstaan.
Skyler is ook al weer wakker, ze ligt huilend op de grond met Ashton naast zich die haar probeert te kalmeren.
Michael en ik gaan naast haar zitten. Verdrietig staar ik naar mijn handen.
Ik zie vanuit mijn ooghoek dat Michael zijn armen om haar heen slaat en haar tegen zich aantrekt.