ගගා විනාඩි ගානකට පස්සේ මගෙ දෙතොල් වලින් අයින් වෙලා එයාගේ නලල මගේ නලලට හේත්තු කරගෙන වේගෙන් හුස්ම ගත්තා.
"ග...ගා..."
ඇත්තටම මට හරියට කතා කරගන්න වත් බෑ.දවස් ගානකට පස්සෙ මගේ මූණේ වදින ගගාගේ හුස්ම මට විනාඩියකට ලෝකෙම අමතක කරලා දැම්මා.
"ගගා...."
"ම්ම්ම්"
"අහකට වෙන්න..."
මං ගගාගේ පපුවෙන් අත තියලා තද කලා.
"ඇයි? "
" ඔයා මාව ඩිවෝස් කරන්නනේ ඉන්නේ.."
"විකාරද යීබෝ..? හිතනවද මට ඔයා නැතුව ඉන්න පුළුවන් කියලා? ආහ් "
"පහුගිය ටිකේ යසට හිටියෙ එහෙනම්... මාව බලන්න වත් ආවෙ නෑ. අඩුම කෝල් එකක් වත් නෑ..මට පිස්සු හැදුන නැති ටික විතරයි ගගා.. මං මං කොයිතරම් බලන් හිටියද කියලා ඔයා දන්නවද ? ම්හ්ක්"
අන්තිම ටික කියද්දී මගෙ ඇස් ආයෙම තෙත් උනා. ගගා මගෙ කම්මුල් එයාගෙ අත් වලට අරගෙන ආයෙම මගේ මුණට පහත් වෙන්න හදනකොට මං එයාගේ පපුවට අත තියලා තල්ලු කලා.
"එපා.."
"යීබෝ! කොහෙන් ආපු හයියක්ද මාව තල්ලු කරන්න? "
ගගා මගේ ලඟට ඇවිත් මගේ ඉනවටේ අත දාලා එයාගේ ඇඟේ වදින්න ඇදලා ගත්තා වගේම මාව අළු කරලා දාන්න පුළුවන් බැල්මකින් මං දිහා බැලුවා.ඔව් රවන්න විතරනේ දන්නෙ එයා.
"මතකද මං ඔයාගෙන් ටික දවසක් ඉල්ලුවා ?"
"ම්ම්ම් ඔව් ගගා."
"ඇයි මං එහෙම කලේ? ආහ් ඇයි මං එහෙම කලේ.? අපි දෙන්නා වෙනුවෙන් නේද ?"
"ම්හ්ක්"
දෙන්න උත්තර නැති තැන මං කට ඇද කරගෙන අහක බලාගත්තා.
"කතා කරන්න යීබෝ"
"ඔව් ඉතින් ඒත්..."
"ඒත් මේත් මොකුත් නෑ... ටික දවසක් ඈත් වෙලා හිටියා කියලා ඔයාට බෑ මගේ අයිතියමගෙන් ගන්න. මට ඕනි නම් මං ඔයාව අල්ලනවා මට ඕනි නම් මං ඉඹිනවා.තේරුනාද? "
"ඔව් ...ඒත් ගගා දැන් මේක හොඳටම ඇති. මට බෑ මේ විදිහට ඔයාගෙන් ඈත් වෙලා ඉන්න ...මාව මැරෙයි ගගා..ප්ලීස් තේරුම් ගන්නකො.."
