Kanat

11. Bölüm- Koku.

Dünyadaki en zor duygulardan biri kaybettiğin birisinin kokusunu özlemektir. Bir daha hayata gelmeyeceğini bile bile ona sarılmayı beklemektir. Her şeyin olan kişiyi kaybetmektir. 

____________________________

Çok bekledim , inan bekledim seni. Vefatından sonra çok düşündüm. Mezarının önünde silahı çektim kafama dayadım. Dedim Yalın yok. Kendime gelemedim abi. Beni tutmasalardı çoktan yanınıza varacaktım belki ailemiz eskisi gibi bir arada olabilirdi. Belki mutlu olabilirdik. Çok mutsuzum, yemin ederim göğsümde bir bıçak var gibi. O bıçakta da sen varsın. Sanki oradan çıkmak için intikamını almamı istiyorsun. Abi intikamını almasam hep orada benimle dursan olur mu?  Yutkunamıyorum, nefes alamıyorum, kafayı yemek üzereyim ve bu evrende bir başımayım. Yalvarıyorum alın beni yanınıza. Bilmiyorum işte, ne yazacağımı bilmiyorum. Canım o kadar çok acıyor ki tasvirini bile yapamıyorum. Annem ve babama iyi bak Yalın. Yakında yanınızda olacağım.

Mektup yazıyordum yine. Hem de hiç ulaşmayacak birisine. Bağırsam duyar mıydı sesimi? Ağlasam görür müydü yukarıdan? Ellerimi tutar sakinleştirir miydi beni? Çok düşündüm her şey için. Sokaklarda yaşadım, ölümle burun buruna geldim, birçok yara aldım bedenime ama her şeyi ailem için yaptım. Gerçekten anne, kimseyi incitmek istemedim. Kim size bunları yaptıysa aynısını ona da yapmak istedim. 

Güzel kokunla beni içine çeker misin anne? Sen de mi sarılamazsın bana? Nasıl bir anne oğluna sarılamaz ki, adil değil. Ben de bir çocuğum neden onlar gibi yaşamıyorum. Neden annem yanımda değil. 

Avare gibi dolaşıyorum her gece. Kendimi arabaların önüne atıyorum. Kurşunlara gereğinden fazla yakınım. Ama size yakın olamıyorum. Affedin beni. Bulacağım ve geleceğim az kaldı güzel ailem. Bu dünyada bulamadığımız mutluluğu orada buluruz. Ellerimi tutar, göz yaşlarımı silersin. Tıpkı sekiz yaşımda düştüğümde ellerimi tutup güldüğün gibi. Şimdi de beni tutup güler misin anne?

Beni bu güzel rüyalardan uyandıracak mısın anne?