VATAN AȘKI

2. Bölüm

Selamm!

Yorum yapıp oy verenlere kucak dolusu sevgiler.

İyi okumalar.

2. Bölüm

Bana ters ters bakan kadına aynı onun gibi hatta ondan daha kötü bakmaya başladım. Boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

"Hoşbulduk" dedi bize hitaben.

"Ben kimsenin hoşgeldiniz dediğini duymadım" dedim.

"Yazık işitme kaybı başlamış" dedi havin yılanı.

"Yok bizde işitme kaybi falan gencecik insanlarız yetmişimize merdiven dayamadık" dedi Hira.

"Diller'de papuç gibi" çift saldırı'ya başladılar.

"Senin adın neydi ya kesin gelinlerden birisindir sende" dedim.

"İlk gelinim adım'da nazan" dedi adının nazan olduğunu öğrendiğim insan.

"Bu bilgi hayatımızı değiştirecek" dedi Rana. Her kez ayağa kalkınca neden kalktıklarını anlamak için etrafa baktım. Dedemler gelmiştiler ama ne gelme orduyu toplamış getirmiş. Erkek olarak bitek bizimkiler vardı.

Dedem'in gözleri hemen bizim olduğumuz yöne döndü. Maviş gözleri'nde bir rahatlama hissi görüyordum. Yüzüne tebessüm kondurup bizim yanımıza geldi.

"Sultanlarım bir araya toplanmış" dedi bizim duyabileceğimiz bir ses tonuyla.

"Otursun artık herkez, hadi oğlum sizde oturun" dedi dedem.

Dedim sana sevme oni

Ne alaka

Bilmem

Her kez oturmuştu ortamdaki gerginlik kendini koruyordu. Değişen şey ise yılanların çoğalması olmuştu. İğneleyici bir şekilde bize bakıyordular.

"Ben müsadenizle bunların gözlerini oyucam" diyip Hira ayaklanınca ben ve Rana'da ayaklanıyoduk ki, arkamızdaki üçlü omuzlarımız'dan tutarak geri oturttular.

Ya bizim time noldu ortalıkta da gözükmüyolar'da

Valla bende bunu düşünüyorum.

"Oturun kızlar, sorun çıkartmayın" dedi Efe.

"Sorun çıkarmicaz, sorunu çözücez" dedim.

"Elinize ne geçecek" dedi Efe.

"Ama bakışları görmüyor musun ?" dedi Rana.

"Hem stres atarız" dedim.

Odadaki her kez kendi halinde konuşuyordu. Allah benim'de belamı vermesindi bunlar yüzün'den kendime bela okuyacak değildim ama sinirleniyordum.

Her akşam, votka, rakı ve şarap

Bu ne alaka

Canım istedi

Cebimden telefonu'mu alıp Yiğit'i aradım. Hayır komutanları kurtulmuş gelmeyi bırak aramadılar bile. Haberleri mi yoktu acaba ?

Telefon'u ilk arayışım'da açılmadı, ikinci defa arayınca açtı.

"Nerdesiniz siz, tim komutanınız kurtulmuş siz ortalıkta yoksunuz" dedim. Ayağa kalkıp mutfağa doğru yöneldim.

"Ne demek kurtuldun ? Bize niye haber vermedi kimse ?" bana niye soru soruyordu.

"Oğlum ben ne bileyim, zaten kendime 1 saat'den belki fazla belki az bir zaman önce geldim" dedim.

Oğlum deme