Selam!
Arkadaşlar her bölüm geldiğinde okuyorsunuz ama oy ve yorum yapmaya gelince yok oluyorsunuz.
Yıldıza basmak ve paragraf arası bir kaç kelime yazmak inanın hiç zor değil.
12. Bölüm
"Ama ben daha yeni geliyorum." Diyerek ona fırlattığım yastıği havada yakaladı.
"Aaa." Dedim sevimli gözükmeye çalışarak. Her ne kadar siyahlara bürünsede. Beyaz teni, Gri gözleri, Siyah saçı çok dikkat çekiçi bir hava katıyordu.
"Alper?" Dedi Barın ayağa kalkarken.
"Işınlandın mı?" Diye sordum.
"Buradaydım zaten sana yazdığımda. Şuradaki hayırsızla beraber geldik." Dedi Çınar'ı göstererek.
"Hayırsız falan ayıp oluyor." Dedi Çınar elini açık kumral saçına daldırarak.
"Havalara bak." Dedi Alper alay dolu sözü ve gözleriyle.
"Bak kırılıyorum." Dedi Çınar sahte bir üzüntüyle.
"Çınar...Çınar..." dedi Alper yatağa dogru adımlarını yavaşca ve kusursuz atarak.
"He?" Dedi Çınar.
"Pek takmam beni bilirsin." Dedi Alper. Sonra bana baktı ve gülümsedi.
"Baş belası." Dedi gülerek.
"Tatlı olanından değil ama haberin olsun." Diye de ekledi.
"Tatlı olanından olsaydı seni şu odadan kovuşumu hayal et." Dedim.
"Pek itici olurdu." Dedi Alper koltuklardan birine otururken.
"Aynen öyle." Dedim.
"Daha iyi oldun mu?" Diye sordu Alper.
"Evet o yüzden hastaneden ayırabiliriz." Dedim.
"Bak o olmaz." Dedi Barın. Uykusuzdu gözlerini açık tutmakta dahi zorluk çekiyordu.
"Barın, bir şey isteyeceğim ve yapacaksın." Dedim.
"Buyur?" Dedi Barın.
"Uyu. Artık uyu." Dedim.
"Uykum yo-" diyecektiki sözünü kestim.
"Lütfen uykun var biliyorum." Dedim.
"Tamam. Siz buradasınız dimi?" Diye sordu Alper ve Çınar'a.
"Burdayız." Dedi Çınar. Alper ise sadece kafasını salladı.
"Eve git." Dedim.
"Şurda uyurum hem açılıyor." Dedi Barın.
"Ama rahat edemezsin." Dedim.
"Dağda nasıl rahat ediyorsakm burdada edicem mecbur." Dedi açtığı yere kıvrılırken. Üzerinede koltukda duran baddaniyelerden birini örttü.
"Nasıl hissediyorsun?" Diye sordu Alper.
"Yorgun." Gerçektende çok yorgun hissediyordum.
"Biliyorum." Dedi Alper.
"Bilmediğin bir şey varmı?" Diye atıldı Çınar.
"Aslında var." Dedi Alper.
"Hiç laf dalaşına girmeyin başım ağrıyor." Dedim ikisinede bakarak.
"Nasıl anladın laf dalaşına girceğimizi?" Diye sordu Çınar.
"Malımı bilirim ben." Dedim. Kapı çalınmadan biri izinsizce içeri girdiğinde Alper'de Çınar'da ayağa kalktılar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VATAN AȘKI
JugendliteraturÖlüm bize ne uzak Bize ne yakın ölüm Ölümsüzlüğü tattık... Bize ne yapsın ölüm...