16

86 13 15
                                        

08.10.2023

9:20

"...Ne vakit bir yaşamak düşünsem

Sus deyip adınla başlıyorum

İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin

Hayır başka türlü olmayacak

Ben sana mecburum bilemezsin."

-Attila İlhan

***

Kelebeklerim dur demeden anlamadı bir türlü gece,Taehyung sayesinde ne göz kapaklarıma laf dinletebildim ne de o kuduz kelebeklere.Uyudum,en tatlı rüyalardan birini gördüm.Uyandığımda ise,çok kısaca,bir kurt kemirmeye başladı içimi.Yahu Taehyung'um ne olabilir bana söylemen gereken şey?Ve nasıl bu şey seni rahatsız eden bir şey olabilir?Sevmedim ki şimdiden bu şeyi ben,çok sinir oldum!

Sabahın köründe okulda olmam,sınıftakilerin sürekli Jisung ve bana bakıyor olması,içimi kemiren şu lanet kurt,sallamayı bir türlü bırakamadığım bacağım ve çoktan yara yaptığım tırnak diplerim tepeme bineli çok oluyor bir de.Eriyip bittiğim bir gecenin,böylesine bir sabahı hak ettiğini hiç düşünmüyorum.Çok haksızlık!Hiç keyfim yok.Taehyung,meraktan ve huzursuzluktan çıldırmak üzereyim.Ders hemen bitsin istiyorum.Yanına geleyim ve konuşalım,ancak içimde bir şeyler de hiç istemiyor bunu.Korkuyor gibiyim,biraz.

Çok biraz korkuyorum.Ders başlayalı uzun süre oldu ama senin o güzel gözlerin bir kez dahi beni bulmadı.Nerede senin o kaçamak bakışların Taehyung?Bana bakamıyor musun?Gözlerini benden sakınıyorsun sen.Ağlamak istiyorum.Korku bir köşede dursun,umurumda değil.

Kaçıncı asır geçti bilmiyorum,bitti sonunda ders.Jisung tuvalete gitmesi gerektiğini söyleyip telaşla çıktı,bana da diğerlerinin çıkmasını beklemek kaldı.Görüşüm çoktan bulanık,olabildiğince yavaştan alarak toparlıyorum kağıdı kalemi.Taehyung,ne oluyor diye ağlamak istiyorum ama bundan önce,lütfen gözlerini kaçırma.Ruhum sızlıyor.Kızmak istiyorum sana.Diyeceğin şey neyse ne,bak bana.Nasıl bakmazsın bana?İşte şimdi gerçek bir zalim oldun.

Sınıfta kalan son öğrenciydim artık.Ancak ben oturduğum yerden kalkıp hızlı adımlarla ona ilerlemeye başladığımda baktı bana.Bir an adım atamayacak gibi oldum,öyle bir huzursuzluk gördüm ki orada;belki de onu saklamaya çalıştığından bakmamıştır diye düşündüm.Kızmak istemedim,sinir de olamadım.Korkuyordum.Havada neredeyse elle tutulacak bir kasvet vardı."Jeongguk."Tam karışısındaydım,gergindi.Avuçlarına işkence ediyordu tırnakları,sinir oldum.Söyleyeceği şeye delicesine sinir oldum."Bunu uzun zaman önce söylemeliydim.Ancak senin incineceğini bildiğimden hep erteledim."dedi.

Güzel gözlerini kaçırıp durdu benden.Dudaklarını kemiriyordu,ellerini de nereye koyacağını bilemez bir hali vardı.Bense karşısında daha önce hiç hissetmediğim şeyleri hissediyordum.Midem burkuluyordu."Ben nasıl diyeceğimi bilmiyorum."dedi.O kadar mı?Ah Tanrım...kara bulutlar tepemde yine,değil mi?

Ağlamak istiyorum,ama bunu sana sarılarak yapmam lazım.Başka türlü boğazımdaki yumru gitmezmiş Taehyung.İşte bu yüzden içimden lanet ediyorum bugüne ve şu ana.Çünkü ağlayacakmışım ama sana sarılamayacakmışım gibi geliyor.Ne acı...

Dayanamadım."Taehyung lütfen hemen söyle."diyiverdim.Sesim,aptal sesim,fazlasıyla sert çıktı.Onu üzdüğümü hissettim ama bunun sesimle alakası olmadığını biliyordum.Diyeceklerinden sonrası için çoktan üzgündü.Bunu fark ettiğimde aynı keder ruhuma sızdı.

papatyalar || taekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin