Napahawak ako sa aking kumot ng maimulat ko ang aking mga mata, kinapa ko agad ang librong kasalukuyang binabasa ko, Nasa kalahati nako at excited akong matapos ang libro.
“Xyria” napa tingin ako sa kaka pasok lang na tao saaking silid, Nakahiga parin ako kaya pinilit ang sarili Kong tumayo.
Agad niya akong inalalayan kaya mabilis akong nakaupo sa kama, “Ayus ka lang ba?” mahinhing tanong nito.
Mahina akong umiling “hindi ako maayus” ani ko, nakita ko ang namuong luha sa kanyang mapupungay na mga mata.
“Charot lang ate zy, ngiti kana” aniko, she wipe her tears at tumango nang nakangiti.
“Gusto Kong mag basa, ate zy” aniko, at pinakita ang libro. Nakangiti uli siyang tumango at inalalayan akong makaupo sa wheel chair.
Nang makaupo ako ay agad niya akong dinala sa may bintana, napapikit ako at nilanghap ang sariwang hangin.
“Iiwan na kita, Xyria” aniya, tumango lamang ako. Naramdaman ko ang pag layo ng presensiya niya pero bago yun ay suminghot mona siya.
She's ate Zyrel, the one who took care of me. She's my adopted sister yet she loves me so much, mahal namin ang isat-isa bilang mag kapatid.
Kaya ganon nalang ang kanyang reaksiyon nung sinabi ko iyon. Iwinaksi ko na lamang bagay nayon sa isipan ko at binuksan ang libro.
NAPAKUNOT ang aking noo ng samay huling pahina ay nakita ko ang “ VILLIANʼS POINT OF VIEW” kahit naguguluhan ay binasa ko parin iyon.
Kasalukuyang naka upo ako ngayun malapit sa bintana nang aking silid, habang nag babasa ng paborito konh libro. Malapit na ang ending nitong binabasa ko ng ang title ay “My destiny”
Maganda ang ending nito dahil nabasa kona ito, ito ang pangalawang beses na binasa ko ito. Kaya Gayun na lamang ang pagkakunot ng noo ko dahil may point of view pala ang Villian.
Na nakalagay sa pinaka huling pahina. Napangiti ako ng mabasa ang ending, saaking pananaw ay nararapat lamang sa Villian ang nangyari sa kanya.
Ang hindi ko lang alam ay magbabago ang pananaw Kong iyon, masakit ang aking lalamunan sa pagbigil na lumabas ang ingay.
Pinapahid ko ang luha sa aking pesnge at suminghot, hindi. Hindi ko alam na ganito ang nararanasan ng Villian sa kwento.
Napakasama ko dahil inisip Kong nararapat lang sa kanya ang nangyari sa kanya kahit hindi naman, gusto niya lang maranasang mahalin din.
“Wala akong ibang ginawa kundi ang mahalin ka, wala akong ibang hinangad kundi ang mahalin mo. Ngunit kasalanan pala ang mahalin ka at kamatayan ang sinukli mo sa pag-ibig ko”
My heart is shattered into pieces after reading his words na binaliwala kolang nung una.
His the Crazy Psychopath Villian, mula pagkabata at kinasusuklaman na siya. Halimaw ang tingin sa kanya, pilit niyang kinukubli ang lahat at tinanggap ang lahat ng pasakit, until he's done.
Mabait naman 'sanaʼ siya but the people made him a Monster, he became Crazy. He fell I love sa female lead dahil ito ang pinaka unang taong nagpakita sa kanya ng kabutihan that's why he became pretty obssessed sa female lead.
“I can't repay your love, I can't love you. Y-y-youʼre a monster” nanginginig na ani ng female lead.
And with that, female leads words broke his stone heart. He was pretty hurt, he laughed in pain
“Nagkamali ako ng pagkakakilala sayo” anito, “Ang sakit-sakit mong mahalin, Mahal ko” and with that, kagaya ng ibang nobela ang first male lead ang pumatay sa kontrabida.

YOU ARE READING
Fall inlove with Crazy Psychopath Villainous Hidden Prince
Historical FictionFantasy