Chapter 16

3 1 0
                                    

“if I told you to call me arc, thats would it be” aniya pa, mabilis naman akong tumango.

“S-s-sige p-Po a-arc” nag kanda utal Kong Saad. I binalik niya ang tingin sa harap, nakahinga naman ako nang maluwag.

Kinabahan ako Don ah, joskooo bigla nalang nanayo ang balahibo ko dahil sa lamig nang boses at tingin niya sakin kanina.

Nanatili ang katahimikan sa pagitan namin ni arc, ang tanging maririnig lang ay ang ingay nang mga taong nasa paligid namin.

Hindi naman ako na bored pero parang biglang gusto Kong kumanta, marahan Kong pinilit ang aking mga mata.

“Ibon sa paligid,
Na umaawit-awit
Natutulala sa nakaka akit-akit
Mong tinatangi,
Napapangiti mo ang aking puso.....

Giliw,
Di mapigil ang bugso ng damdamin ko,
Mukhang maapapa-amin mo,
Ohhh~ giliw~”

“Ang ganda ng boses mo ate!” Napatigil ako at napamulat nang mata.

Sa pagmulat ko ay nakita ko ang tatlong kyutt na bata sa harapan ko, namimilog ang mga mata nila habang Nakatingin saakin.

“ateeee~ganda! Pwede po bang kantahin niyo ulit yun!” tanong sakin nang batang babaeng nasa gitna.

Mas maliit ito kesa dalawang batang lalaking nasa magkabilang gilid niya, yung unang nag salita kanina ay yung batang lalaking nasa kanang bahagi.

Ngumiti ako at ginulo ang buhok ng batang babae “Nako, hindi na ako makakanta e masakit na ang lalamunan ni ate” aniko.

Nakita Kong sumimangot ang tatlo, ang totoo ay ayaw kolang talagang kumanta kase nahihiya ako, atsaka halos katabi kolang ang prinsepe.

Baka pugutan niya ako nang ulo dahil sa boses ko, “Ayyy~sayang naman po, ang ganda ganda po nang boses niyo po” ani nang batang lalaking nasa kaliwang bahagi.

“Oo po! Totoo! Parang ganito ehemm~” ang batang babae.

“Ibon sa paligid, umawit awit~”

“Arghhh! Tumigil ka nga, Anastasia ang panget nang boses mo!” ani nang batang lalaking nasa kanang bahagi.

Sumimangot naman ang batang babae, tumawa ako nang mahina bago inisa-isang ginulo ang buhok nila.

“Kayo talaga, how about mag laro tayo” nakangiting aniko, lumiwanag naman ang mga mata nila saka tumango.

“Pero hindi ba magagalit ang mga magulang niyong nakikipaglaro kayo sa Di niyo kilala?” tanong ko.

Umiling-iling naman ang batang lalaking nasa kaliwang bahagi, “Hindi po! Atsaka sa tingin namin hindi naman po kayo masamang tao” ani to.

“Atsaka po! Sa tingin namin parang ang ganda niyo naman po para maging masamang tao!” ani nang batang lalaking nasa kanang bahagi.

Ngumiti ako at magsasalita na sana nang.

“Really kid? The three of you must be blind” napalingon kami sa prinsepe~kay arc.

Sumama naman ang timpla ng mukha ko, napapangitan ba siya sakin?! Maganda naman si Xylene ah!

“Hindi po, mahal na prinsepe” ani nang batang babae.

Nakakaintindi sila nag ingles? Akala ko hindi kayang maka intindi nito dahil bata pa sila, nasa around 5-7 years old.

Pero nagulat ako maging ang prinsepe dahil sa sinabi ng batang babae, alam niya?!

“Hoy, Ana ginamit mona naman ang kapangyarihan mo?” siko nang batang lalaking nasa kaliwang bahagi kay ana, batang babae.

“Pasensiya na kuya” anito at napakamot sa ulo.

“Kapangyarihan?” naguguluhang tanong ko sakanila.

“Opo, hoy Ana, diba sabi sayo ni ina huwag mong gamitin ang kapangyarihan mo?” sagot at paninirmon nang batang lalaking nasa kanang bahagi sa kanyang kapatid.

“t-teka lang mga bata, ano ba ang kapangyarihan ni Ana?” tukoy ko sa batang babae, nagka tiningnan naman silang tatlo.

Bumuntong hininga ang batang babae, “Promise mopo ate ha, na Di niyo ipagsasabi” anito, tumango ako at Ngumiti.

Tinaas ko ang aking kaliwang kamay “Promise!” aniko.

“Kaya kopong makita ang nakaraan” natigilan naman ako, kaya niyang makita ang nakaraan?! Ibig bang sabihin~

“Pero po ate, limitado papo ang kapangyarihan niya ngayun dahil bata papo si ana” ani ng batang lalaking nasa kanang bahagi.

“totoo po yun! Sa ngayun po ay nakikita ko ang nangyayari sa nakaraan mo sa loob ng isang araw, ibig pong sabihin kung ngayun po kita nakita ang makikita ko lang sa nakaraan mo ay ang nangyari sayo na umaga hanggang sa gabi ngayung araw!” magiliw na paliwanag sakin ni Ana.

Nakahinga naman ako nang maluwag, mabuti naman “At sa isang araw po, isang tao lang ang pwede niya piliin para makita ang nakaraan” ani nang batang lalaking nasa kaliwang bahagi.

“Hmm, guite amazing” napalingon kami kay arc, nakikinig pala siya?

Tumango-tango naman ako, ganon pala yun “At ngayung araw po ang prinsepe po ang napili Kong tingnan!” ani ni Ana.

Ngumiti naman ako at kagaya ng ginawa ko kanina ay ginulo ko ang mga buhok nila, ang kukukit pero may potensyal ang mga batang to, Sigurado akong malayo ang mararating nila.

“Ganun ba?” tumango naman sila.

“Opo!” sabay nilang sagot.

“Maiba ako, anong pangalan niyo?” tanong ko, nagkatinginan sila at Ngumiti nang matamis saakin.

Fall inlove with Crazy Psychopath Villainous Hidden Prince Where stories live. Discover now