günlük/ sahyo✓

12.Bölüm|Kabus

Jihyo Pov

Evime geleli iki saat falan geçmiş olmalıydı ve ben şu anda yemek yapıyordum. 'Beğenir mı ki?' Beğenir mi bilmiyorum ama ben sadece onu doyurmak istiyorum.

"Pekala hazır, Sana!!"

Seslenmem ile üst kattan koşarak Sana inmişti. 'Duyuları çok mu iyi ne?' Yanıma geldiğinde tatlı bir yüz ile bana bakmaya başladı.

"Yemek hazır, hadi geç masaya sen. Geliyorum bende birazdan"

"Peki"

Gülümsediğimde hafifçe gülümseyip arkasına dönmüş ve hızlı adımlar ile masaya geçmişti. 'Kıyafetlerim ile daha da tatlı olmuş bu!' Hala mal gibi gülümsediğimi fark ettiğimde kendime gelip ocağın üstünde duran yemeğide alarak masaya geçtim.

"Ee bil bakalım Bayan Park'ın sana ne yaptı??"

"Hmm belki yemek?"

Söylediği şeyden sonra büyük bir kahkaha atmıştım. Neden buna bu kadar güldüm bilmiyorum ama bildiğim bir şey varsa çok tatlı tepki verdiğiydi.

"Neyse bak bakalım ne yaptım"

Tavadaki soslu makarnayı tabağına koyduktan sonra tepkisine bakmak için yüzüne baktım.

"Sana?"

Yüzü bir anda düşmüş ve bembeyaz kesilmişti. 'Şimdi ne oldu?' Kaşlarımı çatıp bir yemeğe birde Sana'ya baktım.

"Ben yemesem olur mu?"

"Tamam o zaman sen git odaya biraz dinlen"

Kafasıyla onayladıktan sonra arkasına dahi hiç bakmadan gitmişti.

"Çok aptalım yine üzdüm onu.."

Belki bende suç yoktu ama o her üzüldüğünde ister istemez kendimi suçlayıp duruyordum. 'Aşk çok zor iş be' Zordu ama ona yardım edememek daha zordu benim için.

Küçükken bana yardım etmeye çalışan insanları geri çevirirdim ama şimdi anlıyorum onları, yardım etmek isteme nedenlerini ve her şeyi anlıyorum şimdi..

_______

"Saat bire geliyor"

Yarın birkaç işim daha olduğu için daha fazla zaman harcamadan uyumaya karar verdim. Kanapeden kalkıp üst katın merdivenlerine doğru ilerledim.

Biraz üşeniyorum yukarı çıkmaya ama gidip o yatağa girip ve daha sonra Sana'ya sarılarak uyumam gerekiyordu. Sana kısmını kendim uydurmuştum ama isterse tabiki sarılarak uydurdum güzelim ile.

"Hadi bakalım giriyorum içeriye"

Kapıyı açıp içeriyi kontrol ettiğimde Sana'nın yatakta uyuduğunu gördüm. 'Işık açık mı uyuyor?' Fazla sorgulamadan eşyalarımı masaya bırakıp Sana'nın yanındaki boş yere oturdum.

Uyurken bile çok tatlı ve güzel duruyordu. 'Seni kim böyle korkuttu?' Saçlarını okşamaya başladığımda olduğu yerde kıpırdanmıştı.

"Korkma güzelim. Benim, Bayan Park"

Çattığı kaşlarını düzeltip uykusuna kaldığı yerden devam etmişti. Bende daha fazla oyalanmadan uyumaya karar verdim.

Oturduğum yerden kalkıp ışığı kapattım ve yatağın diğrt tarafına geçip battaniyeyi açarak içine girdim. 'Ah bu salak üstünü örtmemiş' Sana'nın olduğu tarafa dönüp ona yaklaştım ve kendime çektim.

Daha sonra yorganı açtıktan sonra üzerini örttüm. Onu eski yerine yatıracak iken yüzüme doğru dönerek sımsıkı sarıldı bana.

"Bırakma beni.."