Üvey Ve Zorba

Taşınma

Arkadaşlar bu arada bunlar liseli olcağı için Alize 16,Serkan 18 yaşında ben tanıtım da yanlış yazdım ama düzelttim.Kitap yine Alize'nin agzindan olucak tabii arada yerine gore digerlerinden de oluurr keyifli okumalaarr

1.BÖLÜM
Hayatımın en kötü sabahına ve bu günden sonra birdaha asla düzelmeyecek,hep de berbat geçecek bir ömür için uyandım diyorum.
Elimi yüzümü yıkadıktan sonra sofraya oturdum ve annem valizlerin fermuarını çekip yanıma geldi
"Günaydın bebeğim"
"Günaydın"
"Hadi kahvaltını et de odana çık hazırlan"
Yüzüm asık bir şekilde konuştum
"Beni asla düşünmedin anne,bu yüzden de şimdi güzelim İstanbul'dan İzmir'e gidiyoruz
"Alize ben nasıl düşünmedim seni,bir istedin on verdim,hep anneden öte arkadaş gibi davrandım sana"
"Anne bu beni düşünmen demek değil ki.Benim burada arkadaşlarım vardı,okulum vardı,çevrem vardı,anılarım vardı.Ve en önemlisi de,sevgilim vardı anne"
"Güzelim yine konuşursun Toprakla,uzaktan ilişkiyi yürütürsünüz"
"Anne ne ben ona,ne de o bana güvenecek yani bu ilişki yürümez.Ayrıca Burak abi neden gelmiyor,neden biz gidiyoruz"
"Çünkü anneciğim,onun orada şirketi var orayı bırakamaz,ama ben gidebilirim çünkü benim burada bir işim yok,ayrıca Burak şirketten bana iş verecek zaten"
"Sadece kendini düşünüyorsun anne"
Diyerek ayağa kalkıp odama çıktım ve yolculuk için sade ve rahat bir kombin hazırladım
Aşağı indikten sonra valizleri arabaya yerleştirdik ve İzmir'e doğru yola çıktık.Beş saatlik bir yolculuğun ardından süper derecede lüks bir yalının önünde durduk.Takım elbiseli şoförler hızlıca yanımıza gelip kapıyı açtı ve valizlerimizi taşıdılar.Kapının önünde annemin yeni kocası olan Burak abi,yani üvey babam bizi karşıladı
"Hoşgeldiniz güzellikler"
Diyerek annemi öptü ve tokalaşmak için bana elini uzattı
"Merhaba tatlım,Burak ben"
Elimi uzatarak yalandan gülümsedim ve konuştum
"Alize bende"
"Çok memnun oldum Alizeciğim.Şimdiden söyleyeyim bana asla üvey baba gibi şeyler demeni istemiyorum ben senin abinim yani demek zorunda kalmış olma rahat ol"
Aşağılayıcı bir şekilde bakarak
"Diyeceğimi kim söyledi zaten"
Dedim ve yalının içine girdim
Evdeki hizmetliler mutfakta harıl harıl birşeyler yaparken mutfağa girip sordum
"Bu kadar çeşit ne için"
"Siz kimdiniz"
Dedi mutfakta yemek yapan çalışanlar
"Alize ben"
Hızlıca yemeği bırakarak yanıma geldiler
"Hoş geldiniz efendim,siz olduğunuzu bilmiyorduk"
"Efendime,size bize falan gerek uok annem yaşında kadınlarsınız sonuçta,Alize deseniz yeterli"
"Ama Burak Bey annenize ve size karşı çok saygılı davranmamızı söyledi,ayrıca biz Burak beye de aymısı yapıyoruz"
"Madem bu kadar sözüm geçiyormuş,ne dersem onu yapın.Bana Alize diyin olur mu"
Başlarını salladıktan sonra bende mutfaktan gidip üst kata çıkmak için merdivene doğru yöneldim.Ben yukarı çıkarken karşı taraftan da Burak Beyin çocuğu olduğunu düşündüğüm o çocuk iniyordu.Merdivende uzunca bir süre birbirimizi izledikten sonra yanıma gelerek konuştu
"Vay vay vay vay,geldiniz demek"
"Sen Serkan mısın"
Gülerek karşılık verdi
"Evet,ta kendisiyim.Şey şey,sende annenle beraber buraya tatile gelmiştin değil mi"
"Ha ha ha çok komiksin"
Dedim yüzümü eğerek
"Öyle değil mi ama,oh beleşten mis gibi ev,araba,alışveriş falan bence çok iyi bir hayat"
"Bende bayılmıyorum buraya zaten,annem ile yaşadığım için şu salak eve gelmeye ve senin iğrenç ötesi itici yüzünü görmeye mecburum"
Yanıma yaklaşarak yüzüme doğru eğildi ve konuştu
"Demek bana artistlik yapıyorsun küçük kız"
"Küçük kız derken?İkimiz de 16 yaşındayız ne bu havalar anlamadım"
Gülerek yeri izledi ve konuştu
"Yalnız ben 18 yaşındayım,yani senden iki yaş büyüğüm bana abi diyeceksin"
"Çok beklersin canım,ayrıca annem ile senin baban konuşurken onuncu sınıfa gittiğini söylemişti baban"
"Evet zaten onuncu sınıfa gidiyorum"
Gülerek konuştum
"Demek iki yıldır sınıfta kalacak kadar gerizekalısın"
"İki yıl Newyorkta okudum,ama sen bilmezsin tabi varoş olduğun için"
Yüzüne daha fazla yaklaşarak konuştum
"Ne varoşu ya,sizin kadar olmasak da bizde gayet zenginiz,durumumuz da iyi,anladın?"
Yüzüme hafifçe sırıtarak baktı ve konuştu
"Anladım cadı"
"İyi ki anladın öküz"
Dedim ve yukarı doğru çıktım.Benim için hazırlanmış odama girdiğimde İstanbul'daki odamdan kat be kat daha iyi olmasına rağmen yine de orayı çok özlüyordum.Sonuçta orada birsürü anım,bir sürü yaşanmışlığım oldu ve şimdi bir anda oradan kopmak çok ağır geldi.Akşama kadar odamdan çıkmayarak müzik dinledim ve odanın kapısı tıklandı
"Gelebilirsin"
Serkan'ı kapının önünde gördüğümde odayı gözüyle taradıktan sonra konuştu
"İyi odaymış beğendim bak.Neyse hadi yemeğe gel küçük cadı senin keyfini bekliyoruz"
"Uf iyi çık geliyorum ben"
Odadan çıktıktan sonra bende arkasından geldim ve sofraya oturdum.Burak abim ve annem birkaç gün önce İstanbulda nikah kıydı ve daha sonra da Burak abim İzmir'e geri döndü,şimdi de biz geldik işte.Sofrada yemek yerken Serkan hızlıca ayağa kalktı
"Ben partilemeye kaçar"
Serkan tam gidecekken Burak abi konuştu
"Oğlum"
"Efendim baba"
"Hadi Alize'yi de götür bir görsün sizin ortamınızı da"
"Baba saçmalama istersen çocuk gibi peşime mi takacağım"
"Evet Burak abi ben sevmem parti falan"
"Ay Alize git kızım işte hem kaynaşırsın orada"
"Duydun mu Alize annen bile git diyor,hadi sen istersen üstünü değiş sonra çıkın"
Serkan'ın yüzüne baktığımda sinirli bir şekilde kafasını salladı ve odama gidip bulduğum kırmızı elbisemi giydim.Aşağı indiğimde Serkan da beyaz gömlek ve altına da salaş bir şort giymiş beni bekliyordu.İnerken beni süzdü ve konuştu
"Seni bu tiple ham yaparlar Alize.Bende dahil partidekiler çok sapıktır,dikkat et"
"Ben izin vermezsem hiçbir şey olmaz"
"Öyle mi,1.55 boyun ile fazla iddialı konuşuyorsun cadı hanım"
"İddalı değil kesin konuşuyorum öküz bey,hadi çıkalım"
Serkan üstü açık siyah arabasını garajdan çıkarıp üzerime doğru sürdü ve gülerek konuştu
"Hadi gel ezerim yoksa"

Bu arada yaşadıkları şehiri İzmir yaptım önceki kitabı okuyanlar anlamıştır🥹
Neyse beğendiniz mi bakalıımm ilk bölümden önyargılarınız falan olabilir ama bence çok güzel olucaakk öptüm sizii💋