50.BÖLÜM
eve girdiğimizde etrafa göz gezdirdim.İçi tamamen değişmişti,eşyalar,tablolar,yerler,tamamen her şey gitmişti."Çok değişmiş"
"Evet,yeni eşyalar aldık"
"Peki benim odam"
"Hayır,elimizi bile sürmedik.Aynı senin bıraktığın gibi"
Dedi Serkan gülümseyerek."Odama çıkabilir miyim çok yorgunum"
Dediğimde Serkan hemen koluma girdi
"Ben yardım edeyim sana"
"Gerek yok hayatım ben çıkarım"
"Olmaz öyle,hadi yürü bakalım"Odaya çıktıktan sonra kapıyı yavaşça açtım.Yatağım topluydu,ders kitaplarım hala masanın üstünde duruyordu,sırt çantam yatağımın üstündeydi.
"Kıyamadım sevgilim,senden kalan tek hatıra olduğu için ellemedik"
"İyi yapmışsınız aşkım"
Diyerek Serkan'a yaklaştım ve kapıyı kapattım"N'oldu bebeğim niye kapattın kapıyı"
Serkan'ın yüzünü avucum ile tutarak dudağına yapıştığımda bekletmeden bana karşılık verdi.Serkan belimi kavrarken bende kollarımı boynuna dolayarak kendimi daha çok yaklaştırdım.Dilimi ağzının içine ittirdiğimde Serkan belimi daha sıkı kavradı.Uzun bir süre şehvetle öpüştükten sonra yavaşça dudağından ayrıldım
"Özlemiştim sevgilim"
"Bende öyle"
"Iı,o zaman sen çık ben uyuyayım olur mu"
"Sen nasıl istersen yavrum"
Diyerek çıktıktan sonra hızlıca yatağıma oturdum.Hastanenin taş benzerindeki yataklarından sonra bu çok iyi gelmişti.Yatakta uzanırken kendi kendime konuştum
"Ay acaba ne zaman teklif eder ki.Veya nerede edecek,nasıl bir yer olur acaba.Off ya ben evlenmek istiyorum"
Derken hiçbir şeyde bu kadar istekli olmamıştım.Daha doğrusu Serkan'ı kaybetmek istemiyordum,artık onunla kavuşmak istiyordum.Daha düzenli,daha rahat,daha sakin bir hayat yaşamak istiyordum.
Biraz zaman sonra uyuya kaldım,ve sanırım uyuduğum en rahat,en mükemmel uykuydu.
1 ay sonra
Artık iyileşiyordum,hatta iyileşmiştim bile.Gayet rahat hareket ediyordum,yürüyordum.Eski kiloma ulaşmıştım,vücudum eski formuna,eski şekline dönmüştü.Her şey normale dönmüşken hala Serkan'dan teklif almamıştım,ayrıca bugün benim doğum günümdü.Unutmuş muydu acaba.Kahvaltı için aşağı indiğimde herkes sofradaydı
"Beni mi beklediniz"
"Yok güzelim,gel hadi otur"
Dedi Serkan gülümseyerek.Burak abi ve annemin yanında rahat rahat ilişkimizi yaşıyorduk,fakat ben daha fazlasını istiyordum.Evlenmek,yuva kurmak,onunla yaşamak,beraber olmak istiyordum.
Kahvaltı yaptıktan sonra Serkan beyaz gömlek ve siyah kumaş pantolonunu giyerek karşımda dikildi.İşe giderken hep böyle giyiniyordu,ben de sanırım her seferinde düşüyordum
"İşe mi gidiyorsun aşkım"
"Evet güzelim"
"Hmm,kaçta gelirsin"
"9 gibi gelirim,neden sordun ki"
"Hiç öylesine,belki evde işlerin vardır daha erken gelmek istersin diye düşündüm"
"Yoo,evde bir işim yok.Neyse bebeğim ben kaçtım"
Diyerek dudağıma küçük bir öpücük bıraktı,dediği gibi de kaçtı.
"Vay,unuttun demek"
Derken moralim gerçekten çok bozulmuştu.Halbuki o kadar da belli ettim,ağzını aradım ama yok,takmadı bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Ve Zorba
Подростковая литератураBekar olan Hande ve Burak'ın evlenmesi sonucu aynı evde yaşayacak Alize ve Serkan üvey kardeş olmayı kabullenemeyecek.Birbirlerine olan nefretleri aşka mı dönüşecek yoksa daha büyük bir kin mi oluşacak