Üvey Ve Zorba

Üç kişi?

29.BÖLÜM
Annemler bana sorunun cevabını bekler gibi baktıklarında sessizce konuştum
"Buse,Ezgi ve Gizem şüpheli"
Hepsi bir arada bana şok içinde baktıklarında devam ettim
"Yani benim anlattıklarıma göre öyle.En son Ezgi Serkan ile konuşmuştu,daha sonra arkadaşlarımın yanına gidiyorum diyip gitmiş.Ben de göz ucu ile baktığımda Ezgi ve arkadaşları beraber sınıfa çıktılar"

"Ay Alize çok korkutucu ya"
"Hayır hayatım,siz sakın panik olmayın tamam mı"
Dedi Burak abi fakat o da biz nasılsak öyleydi,tedirgindi.Çünkü içimizde bir katil vardı ve rahat bir şekilde okuldan bir öğrenciyi öldürdüyse şimdide cebinden bir tane silah çıkarıp hepimize sıkardı.Yapamaz mıydı,yapardı.Herkesin ifadesi alındı fakat sadece Ezgiler kaldı
Ezgi çok normal bir şekilde konuştu

"E bizi niye içeri almadılar"
Tam o konuşurken içeriden bir polis gelip Ezgi ve arkadaşlarına seslendi
"Üçünüz de benimle geliyorsunuz"
Korku ile birbirlerine bakıp yürüdüklerinde arkalarından öylece baktım
Sınıftan birisi konuştuğunda hepimiz ona odaklandık

"Burak Amca sen biliyorsundur niye onları beraber başka bir yere götürdüler ?"
"Yani kesin bir olay yok ama Ezgi,Buse ve Gizem şu anlık şüpheli"
Bütün herkes bize baktığında şaşkınlık ve korku ile konuştular

"Ne,neden ne yapmışlar ne olmuş yani"
Serkan toparlamak ister gibi sesini hafifçe yükseltti
"Arkadaşlar ortalık karışmasın diye bir şey demiyoruz,okey ?"
Hepsi bir anda kabullenmiş gibi kafasını salladığında birbirleri arasında olayı çözmeye çalışıyorlardı.Koridorda bizim ile beraber bekleyen polise bir telefon geldiğinde hızlı ve heyecan ile telefonu cebinden çıkarıp açtı

"Alo,ne oldu bir şey mi var"
Telefondaki haberleri dinlerken ilk başta fazlasıyla yüzü düştü,daha sonra ise bir anda yüzünde resmen güller açmaya başladı,sırıtarak istemsizce güldü ve telefonu kapattı

"Eveet,bu işte tamamdır"
Hepimiz polisin başına toplandığımızda sakin bir şekilde ve gülerek konuştu
"Geri çekilirseniz ne olduğunu anlatacağım ama"
O kadar merak ediyorduk ki sözünü asla ikiletmeden açılarak dinledik
"Sınıfın içinde herhangi bir kanıt bulunmamış,çok temiz çalışmış katiller"
"Katiller mi"

Dediğimde polis hafifçe güldü
"Yaa,katiller.Dediğim gibi sınıfta hiç bir iz bulunmamış,daha sonra ekip okulun dışındaki çöp konteynerine bakmış.Islak mendil,havlu,peçete,kağıt ne varsa ellerindeki kanları oraya silmişler,bıçağı da içine sıkıştırmışlar.Ekip de görünce hemen parmak izini almış onların"

Gerçekten de dehşet bir olaydı,ama kim yapmıştı daha söylememişti
"Az önce içeriye girerken çok rahatmış rolü yapıp polisleri de şaşırtan üç çakal kız yapmış.Aslında cinayeti sadece Ezgi işlemiş,o kızları da yanında tutmuş etrafı kolaçan etsinler diye"
Herkes tedirginlikle polisin yüzüne baktığında o hala gülüyordu

"Ama nasıl olur ya,nasıl yaparlar benim aklım almıyor"
Dediklerinde polis kahkaha attı
"Tahmin etmiştim"
"Nasıl yani"
Dedi Serkan ve polis devam etti
"Herkesi tek tek izledim,herkes korkuyordu, ve olaydan dolayı ve tedirginlerdi.Yalnız onlar öyle değildi,olayı çaktırmamak için çok sakin ve rahat duruyorlardı"

Bir an içimdeki tüm korku gitti,çünkü ellerinde kelepçeler ile geçen Ezgi ve arkadaşlarını gördüm.Annem arkalarından bakarak konuştu
"E hani cezası yoktu bunun"
"Yok zaten,aslında 16 yaşından da büyük olunca ceza alınıyor,yani azaltılarak alınıyor fakat Ezgi daha 16 yaşını doldurmamış"
Sinirle konuşarak

"Eee ne olacak peki"
"Okuldan atılacak"
"Bu kadar mı gerçekten"
"Hatta atılmayadabilir"
Yere çökerek oturduğumda sessizce konuştum

"Allah'ım sen bizi neyle sınıyorsun ya,sınıfımızda da artık bir katil ile beraber ders falan işleriz,ne mutlu"
Diyerek güldüğümde polis oturduğum yere eğildi
"Sizin Ezgi'ye yapacağınız işkenceleri düşünüyorum,hukukta böyle bir adaletsizlik var,siz yapın olmaz mı"

Gözlerim dolmuş bir şekilde baktığımda hızlıca ayağa kalktım
"Emir'i tanımıyordum,daha doğrusu tanımıyorduk.Fakat siz de masum bir gencin öldürülmesine üzüldünüz değil mi.Biz de Emir'i tanımıyoruz,ceza verip güya adaleti sağlayacak hakimde.O sadece parasını alıp çıkacak,işi bu sonuçta,her türlü kazanacak parasını.Böyle insanlar o ölen kişinin annesini,babasını,kardeşini yakınını arkadaşını hiçbir şeyi düşünmüyor.Madem onlar yapmıyorsa,madem onlar bir boka yaramıyorsa biz yapalım arkadaşlar,çok mı zor?"

Hepsi birbirine bakarak gülümsedi
"Yapalım."
Kısa ve net,fakat gördüğüm en samimi,en güvenilir cümleydi

Bölümü kısa kestiimm cunku bir bolum daha aticaamm