Üvey Ve Zorba

Hazırlan

Sarkıyı acın bakim,hadi iyi okumalar;)

37.BÖLÜM
Sabaha kadar oturup Serkan'ı düşündüm,acaba ne yapıyordu,nasıldı.Saat 2.30 civarlarında artık sıkıntıdan patlayarak telefonumu elime alıp Serkan'ı aradım.Biraz zaman sonra telefon açıldığında Serkan'ın uykudan yeni uyanmış sesi ile konuşmasını dinledim

"Alo,efendim birtanem"
"Ya sen uyuyordun demi"
"E yani,bu saatte uyumam biraz garip oldu tabii"
Tripli bir sesle konuşarak cevap verdim
"Pardon da ben kaç saattir seni düşüyorum,sen gelmiş horul horul uyuyorsun"
"Başka nasıl bir seçeneğim olabilir,eve geldiğimizden beri babamdan bir ton azar yedim ben biliyor musun"

Sesimi hafifçe alçaltarak konuştum
"Hadi ya,çok kızdı mı"
"Kızdı tabii,bir ara kendisine de küfür etti de işte haberi yok iyice gözü dönmüştü"
"Aman abartma aşkım,alt tarafı bir iki gün görüştürmeyecekler"
"Haklısın bebeğim,ee izin verirsen ben uyuyayım mı"
Yüzümü asarak hafifçe sırıttım

"Tamam uykucu bey,uyu sen hadi öptüm"
Diyerek telefonu kapatıp masaya koyduğumda gözlerim yavaşça kapanarak uykuya daldım
Sabah kalktığımda Serkan'ın yine uykudan mahrum kalmış hali ile evde durduğunu gördüm.Burak abi ve annem bir şeyler konuşuyordu fakat fazla sesliydiler.Serkan ise yeni uykudan uyanmış gibiydi,altında kareli pijaması,üstünde ise beyaz tshirtü ile salonun ortasında durmuş onları dinliyordu

"Anne,noluyor"
Beni dinlemeyerek konuşmalarına devam ettiler
"Pardon da sen benim kızımı sahipsiz mi sandın Burak,Serkan gibi bir çocuğa ölürüm de vermem Alize'yi"
Dediğinde Serkan'a baktım,o ise yutkunarak kafasını kaldırdı
"Allah Allah öyle mi,asıl ben vermem oğlumu kimseye"

Serkan en son dayanamayarak araya girip konuştu
"Hande abla,baba ne yapıyorsunuz siz Allah aşkına,çocuk gibi neyin kavgası bu"
Burak abi sinirle Serkan'a baktı ve konuştu
"Sizin yüzünüzden,sizin bu salak saçma ilişkiniz yüzünden bizde yıprandık,ne gerek var ki demi Hayatım.Hadi Serkan birkaç saat içinde evde ne eşyan varsa topla getir gidiyoruz tamam mı.İkinizde birbirinizin yüzünü dahi göremeyeceksiniz,sınıf konusunda da ben bütün hocalara soracağım,konuşmayacaksınız,görüşmeyeceksiniz,muhattap dahi olmayacaksınız"

Birkaç dakika Burak abinin konuşmalarımı kafamda tekrar canlandırdım,tekrar duydum ve olayı algılamaya çalıştım.Serkan'ın çıkan yüksek sesi ile irkilerek yere eğdiğim kafamı kaldırdım
"Siz bizimle dalga mı geçiyorsunuz,yani öyle değil mi"
"Hayır,fazlasıyla ciddiyim"
Serkan dudağını sinir ile ısırarak Burak abiye döndü

"Bu kadar mı büyütülecek bir olay,bu kadar mı abartılacak bir şey var ortada"
"Evet öyle,var mı bir sorun.Oğlum sen üvey annenin kızıyla yani öz olmasa da teknik açıdan kardeş olduğun kız ile çıktığının farkında mısın"
Serkan biraz durarak sakinleşmeye çalışıp konuştu

"Ben hiç aşık olmadım,hiç birisini sevmedim,hiç kimseye bir ilgi duymadım,o sevgililerin hepsi zevkti yani.Ama karşında duran kıza bak,ona aşık oldum işte,en güzel,en saf duygularımla ona tutuldum,onu sevdim"
Dediğinde gözleri dolmuştu,benim ise gözümden yanağıma doğru gözyaşım süzülüyordu
"Bana dram yapma oğlum,hadi oyalanma git topla eşyalarını"

Serkan yutkunarak etrafa bakınıp ağlamasını bastırmaya çalıştı,daha sonra ise yanımdan hızlıca geçerek yukarı çıktı.Arkasından geldiğimde gözümden gözyaşlarım süzülüyordu.Serkan odasına girdiğinde arkasından gelip kapıyı kapattım ve sadece onu izledim.Dolabından hızlı bir şekilde sırt çantasını çıkartıp düzensizce eline gelen kıyafetleri yerleştirdi,daha sonra ise bana baktı.Biraz durduktan sonra ise titreyen sesim ile konuştum

"Çok ciddilermiş Serkan,ayırmak istiyorlar bizi"
"Evet öyle"
Diyerek kıyafetlerini toplamaya geri döndüğünde elimi koluna doğru attım,o ise kendini geri çekti
"Serkan yapma böyle,bir şey mi yaptım"
"Hayır yapmadın,ben yaptım işte sorun benim"
Derin bir nefes alarak devam etti

"Alize ben kötü bir sevgiliyim,ya ben soytarının tekiyim,saygısız,çapkın iğrenç biriyim ben yani olamayız biz"
"O ne demek öyle ya"
"Şu demek Alize,babam haklı,biz üvey kardeşiz ve sevgili olmamız doğru değil"
Sesimi yükselterek durduramadığım gözyaşlarıma hakim olmaya çalışırken konuştum

"Saçmalıyorsun sevgilim,biz birbirimizi çok seviyoruz öyle değil mi"
"Evet öyle"
Diyerek yaklaşıp eli ile saçımı geriye çekti
"Seni çok seviyorum,hemde her şeyden çok seviyorum ve senin üzülmeni istemiyorum.Bak şu haline ben daha gitmeden hemen sulugöze dönmüşsün,yapma bunu.En iyisi sen beni unut,aklına getirme ki daha mutlu ol,hayatına devam et"

Diyerek arkasına döndüğünde kendisinin de ağladını anlayabiliyordum
"Serkan,sen böyle yaptıkça benim içimdeki acı daha çok büyüyor yapma nolursun"
Dediğimde sesim ağlamaktan iyice kısılmıştı.Burak abinin içeriden sesi geldiğinde onu dinledim
"Hadi Serkan seni bekliyorum çıkacağız birazdan"

Yutkunarak Serkan'a baktığımda odadan çıkmak için hazırlandı.Kapıyı açtığında arkasından Serkan'a doğru baktım,o ise kapının önünde öylece bekledi.Gitmek için adımını attığında bir anda sertçe kapıyı çakarak içeri geri girdi ve kolumdan tutarak duvara yaslayıp dudağımdan öptü.Şaşkınlıkla elim yukarıda kaldığında ne olduğunu anlayamadım.

Gözyaşlarım ikimizin de dudağına akarken hıçkırıklarımı tutmaya çalışıyordum.Serkan kokumu içine çektiğinde dudağından ayrılıp iyice yaklaştım ve ellerim ile yüzünü tuttum
"Gitme,lütfen gitme Serkan"
"Gitmek zorundayım,bu öpücük de son kez yaşandı,ve bitti"

Diyerek hızlıca geri çekilip odadan çıktığında arkasından baktım.O kadar fazla ağlıyordum ki artık titremeye başlamıştım.Birkaç dakika sonra dış kapının çarpma sesi ile evden çıktılarını anladım,sanırım her şey daha kötüye giderek batıyordu.Aynadan kızarmış gözlerime baktığımda ne kadar çaresiz ve yalnız kaldığımı anladım.Serkan beni herkesten,her şeyden daha fazla seviyordu,daha çok üzülmemi istemediği için de bunu yapıyordu,ama bilmiyordu ki ben daha çok kahroluyordum

Hala gözyaşlarım akarken aşağı doğru inip salona geldiğimde gördüğüm manzara resmen beni delirtip sinir krizine sokmak için tasarlanmıştı.Annem ayaklarını koltuğa uzatmış,yanına birkaç tane de aburcubur almış bir şekilde televizyondan film izliyordu
"Anne,ne yapıyorsun sen"
"Film izliyorum Alize,sende izle istersen bak çok güzel"

Öfkemi içinde tutmaya çalıştım,ama patlamaya da çok yakındım.Sesimi yükselterek konuştum
"Sen benimle dalga mı geçiyorsun,bak bak halime bak iyice,ben burada mahvoluyorum sen ise gelmiş keyif çatıyorsun"
Annem ayağa kalkarak yanıma geldi ve devam ettirdi
"Doğru olan buydu,bizde gerekeni yaptık,sende bunu yap ve unut o çocuğu"

Anneme ruhsuz,duygusuz ve bitkin bir yüz ifadesiyle bakarak konuştum
"Babam olsa böyle yapmazdı,beni bu kadar hiçe saymazdı anne.O şu an burada olsaydı benim iyiliğimi,benim mutluluğumu düşünürdü,senin gibi vicdansızca davranmazdı,iğrençsin"
Dediğimde annemin attığı tokatla hafifçe sarsıldım

"Terbiyesiz"
Diyerek yukarı çıktığında arkasından konuştum
"Beni böyle yapan sensin,sizsiniz"