Üvey Ve Zorba

Avuç

38.BÖLÜM
Hızlıca odama çıktığımda hıçkıra hıçkıra ağlıyordum,çünkü hayatımda kendimi hiç bu kadar değersiz hissettmemiştim.Odama girer girmez kapıyı kapatıp arkasına yaslandım ve yavaşça yere çöktüm.Telefonumu elime alıp Serkan'ı aradım ve bir ihtimal açmasını bekledim,fakat açmadı üstüne birde reddetti.

Ayağa kalkarak yatağıma oturdum,çaresizce ağlamama devam ettim.Serkan benim gördüğüm en nazik,en kibar ve en çok sevgisini belli edip değer veren insandı,o da gitti tabii.Babamdan sonra sırtımı yasladığım,güvendiğim tek kişi oydu,onun yanında mutluydum,onunla beraber huzurluydum ben.

Biraz zaman sonra odamdan çıkıp merdivenlerden aşağı doğru baktığımda annemin koltukta film izlerken uyuyakaldığını gördüm.Daha sonra Serkan'ın odasına girerek yatağındaki yastığı alıp kokladığımda gözyaşlarım yastığa doğru aktı.Serkan asla parfüm sıkmazdı,onun teninin çok farklı,çok mükemmel bir kokusu vardı.

Odasını biraz gezdiğimde eşyalarına baktım,neleri vardı diye merak ettim.Çekmecesini açtığımda Serkan'ın beni götürdüğü deniz manzaralı yerde çekindiğimiz fotoğrafları gördüm.Evet Serkan yaşıyordu,hayattaydı ama benim için şu anda ölmüş birisi gibiydi,onunla bir gün bile ayrı kalmak beni mahvediyordu.

Kendi odama geldiğimde Serkan'ın yastığını yatağıma koyarak kendi yastığıma yattım,çünkü benim kokumun içine sinmesini istemiyordum.Serkan'ın yastığına sarıldığımda ağlama krizim yine tuttu,yine hıçkırıklarımla beraber kesintisiz bir şekilde ağlıyordum.Birkaç dakika içinde uykuya daldım.Gece birkaç kez uyanıp saate baktım,sonra tekrardan uykuya geçtim.

Sabah olduğunda okul olduğunu ve Serkan'ı göreceğimi hatırlayınca yutkundum,biraz düşündüm.Onu görmeyi çok istiyordum fakat bana soğuk davranacağını bildiğim için gitmek istemiyordum.Annem odama girdiğinde yüzüne dahi bakmayarak kafamı çevirdim
"Anneciğim,okula gidiyor musun"
"Seni ilgilendirmez"
Annem oflayarak oturduğum yere eğildi ve elimi tuttu,ben ise geri çektim

"Bak birtanem,ben annen olarak senin iyiliğini düşünüyorum,hiç kötülüğünü ister miyim ben"
"Görünüşe göre istiyorsun anne"
"Bu kadar çok mu seviyorsun onu"
İstemeden bir damla göz yaşım yanağıma düştüğünde hafif bir ses tonu ile konuştum
"Evet anne,çok seviyorum.Ve neden bu kadar abarttığınızı,neden bu kadar kuralcı olduğunuzu anlayamıyorum.Evet tepki göstermeniz normal ama birdaha görüştürmeyecek,hatta evleri ayıracak kadar ağır bir şey mi"

"Haklısın ama bizde şok olduk yani,böyle bir durum aklımızın ucundan bile geçmemişti"
"Bu bir bahane değil anne,bak demedi deme böyle birbirini seven insanları ayırıyorsunuz ya,sizin de mutluluğunuz çok sürmeyecek emin ol"
"Deme öyle Alize,tamam bak ben Burak ile konuşacağım,yani beni dinlerse tabii"
"Dinlemez,hiç boşuna uğraşma"
"Gidecek misin peki okula"
"Sanırım,özledim çünkü"

Diyerek yataktan kalkıp dolabımı açtım ve okul üniformamı çıkardım
"Anne çıkarsan üstümü giyineceğim"
"Peki çıkıyorum"
Diyerek gittiğinde formamı giyip aynadan kendime baktım.Dün gece ağlamaktan göz altın şişmiş ve morarmıştı,yüzümde fazlasıyla bir bitkinlik vardı

Saçımı mandal toka ile yarım bir şekilde toplayarak son kez kendime bakıp evden çıktım.Taksi ile okulun önüne geldiğimde otoparka baktım ve Serkan'ın arabasını gördüm.Hızlıca sınıfa çıktığımda Serkan en arka sırada oturmuş defterine birşeyler çiziyordu

Hızlıca yanına gittiğimde sesimdeki heyecan ile konuşmaya başladım
"Nasılsın hayatım"
"İyi"
"Neden böyle oturuyorsun,gel bahçeye çıkalım hava al biraz"
"İstemez"
"Ya Serkan,baban burada göremez bizi merak etme"

Dediğim an sınıfa nöbetçi hoca girip yanımıza geldi
"Burak Bey'in talimatı var,Serkan sen şimdilik yan sınıfa gidiyorsun"
Serkan hiç bekletmeden ayağa kalkıp konuştu
"Süper"
Diyerek sınıftan çıktığında arkasından bakarak konuştum
"Sınıflarımızı da ayırdı,vay be"

Diyerek sırama geçip çantamı açtım ve işleyeceğimiz dersin defterini sırama çaktım
"Piçe bak ya,siktiğimin çocuğu her şeye kural koysun,sözde iyi baba olacak"
"Hayırdır,neye küfür ediyorsun bu kadar"
"Sanane Aylin"
"Duyduğuma göre ayrılmışsınız Serkan ile"
"Kim söyledi sana bunu,ayrılmadık sadece kavga ettik"

Aylin sırıtarak bana baktı ve konuştu
"Sen onu eski sevgiline sor"
Diyerek üzerine bastırdığında kafamı kaldırarak Aylin'e baktım
"Ne saçmalıyorsun sen yine"
"Konuştum diyorum Serkan ile,ayrılmışsınız öyle dedi.Yalnız çocuğu artık nasıl üzüp yıprattıysan garibim çıtını çıkarmıyor konuşurken"

"O Serkan'ın sana olan nefretindendir"
"Neysee,Serkan'ın başı bağlı da değil,sevgilisi de yok,enişten falan olur artık ne dersin.Ama bak emin ol çok yakışacağız Alize"
Dediğinde ayağa kalkarak elimle çenesini tuttum ve sert bir şekilde duvara yasladım
"Siktirtmek mi istiyorsun sen kendini,biraz daha sesini kesmezsen onu yapacağım çünkü sana,duydun mu beni"

"Çok mu zoruna gitti,yazık sana ayrıldığınızdan bile haberin yok"
Tırnağım ile yüzünü çizdiğimde kan aktığını gördüm
"İstediğini yap,Serkan senin şu insan kılıklı maymun yüzüne bakmaz zaten"
Diyerek sınıftan nefes nefese çıktım

Bahçede Serkan'ı arkadaşlarıyla gülüşürken görünce ikinci bir şok daha geçirdim.Ben onun için o kadar üzülüp ağlarken,hatta birkaç saniye önce kız döverken onun arkadaşları ile beraber kahkahalarla gülmesi ne demekti şimdi.Hızlıca Serkan'ın yanına gittiğimde bir anda gülüşü söndü,daha sonra ise bana bakarak konuştu

"Ne var"
"Ne yapıyorsun sen,neye gülüyorsun bu kadar"
"Allah Allah,eğlenirken sana mı sormam gerekiyordu"
"Senin tabirine göre ayrılmışız,benim haberim yoktu ama sen kendi kendine hayaller kuruyorsan ona bir şey diyemem tabii"
"Dün geceki olaylardan sonra ilişki sürdürmemiz mi gerekiyordu,babam da istemiyor zaten bırakalım bu işi olur mu,ben mutlu olmak istiyorum,seninle sevgili olarak kaldıkça hep üzüleceğim,ve sevmiyorum ben böyle dram falan"

Yutkunarak Serkan'a baktım ve boynumdaki kolyeyi çekerek çıkardım,daha sonra ise Serkan'ın elini tutup avucunu açarak içine koydum.Serkan bana uzun bir süre baktıktan sonra yaptığın hareketi kendine yediremeyerek bileğindeki tokayı çıkardı ve bana uzattı
"Her şey karşılıklı Alizeciğim"