Geceyle Dans

XXII

Mira tekrar aradığında telefonu kapalı olan Emir'i aramayı bırakıp otele gitti. Aklındaki ihtimalleri düşünmek istemiyordu. Sinirlerine hakim olamayıp ağlamaya başladı.

Otele geldiğinde asansöre binip Emir'in kaldığı odaya doğru gitti. İçini tarifsiz duygular doldurmuş bir şekilde hızla odadan içeri girdi. Emir'le beraber oturan ve ona oldukça yakın duran kadını görünce başından aşağı kaynar sular dökülmüş gibi oldu.

Emir, Mira'yı görünce hiçbir tepki göstermedi. Yalnız kadın odaya giren bu davetsiz misafiri görünce kendini biraz geri çekmişti, bu tatsız gerilimin o da farkına varmıştı.

"Yanında kadın mı var diyorum yüzüme telefonu kapatıyorsun, buraya geliyorum yanında kadın var! Ne yapmaya çalışıyorsun, kim bu kadın Emir?"

Emir sakin bir ses tonuyla,"Kendimi savunacak bir cümlem yok, istediğini düşünebilirsin!"

"İçimde pişman olacağımı hissettiğim bir duygu vardı ama bu kadar çabuk olacağını hiç tahmin etmezdim! Sana, bensizlikle dolu olan hayatında mutluluklar diliyorum, umarım tez zamanda Allah belanı verir!"

Kapıyı çarpmadan açık bırakıp asansöre bindi ve oteli hızla terk etti. Gözlerindeki yaşlara engel olarak yürümeye başladı. Yolda Nehir arayınca cevaplamak istemedi, meşgule attı ve yoluna devam etti. Tekrar arayınca bu sefer açtı.

"Efendim Nehir!"

"Noldu Mira, sesin kötü geliyor?"

"Emir'i otelde başka bir kadınla gördüm. Beyfendi hiçbir açıklamada bulunmadı!"

"Nerdesin sen, bekle hemen oraya geliyorum."

"Tamam, otelin yakınlarındayım, gelince ararsın."

Mira telefonu kapattığında, Nehir gelene kadar bir banka oturup ağladı. Gözyaşlarını sildi ve sakin olmaya çalıştı.

...

Nehir geldiğinde birbirlerine sarılan iki arkadaş, bir kafeye gittiler. Tekrar ağlamaya başlayan Mira oldukça sessizdi. İki çay söyledikten sonra arkadaşını teselli etmek için klasik birkaç şey söyledi.

"Ayol, o senden iyisini mi bulacak, bak görürsün, köpek gibi geri dönmezse ben de Nehir değilim! Şerefsizim iki gün sonra ağlaya zırlaya kapına gelecek 'beni affet' diye!"

"Güldürme beni, o mu pişman olacak?"

"Niye, daha önce kapına gelmedi mi, yine gelir!"

"Gelir gelmesine ama bu sefer ben kabul etmem!"

"He he kesin kabul etmezsin, hatırlarsan iki güle tav olmuştun!"

"Şu saatten sonra Isparta'nın tüm güllerini satın alsa bile artık onunla bir araya gelmem!"

"Çok büyük konuşuyorsun! Kesin yine birlikte olacaksınız! Allah'ım sen koru yarabbim!"

"Nehir, sen beni buraya sinirlendirmek için mi getirdin?"

"Tamam, belli ki sinirlerin bozulmuş o zaman başka şeylerden bahsedelim."

Onu dinlemeyi tercih edip sustum. Bir süre sustuktan sonra bana bakıp, "Mira sana bir haberim var, Emir geliyor."

Refleksle arkamı dönüp baktığımda Emir'i görünce şaşırdım. Tekrar o yokmuş gibi davranıp önüme döndüm. Umursamadığımı görünce tam karşıma oturup bana bakarak "Özür dilerim.." dedi.

Söylediği saçmalıkla gülmemi engelleyemedim. Otelde gördüklerim bana yetmişti. Tüm sinirim tepeme çıkmıştı.

"Özür mü dilersin, tamam ya, hiç sıkıntı yok, tekrar oteldeki kadının yanına dönebilirsin!"

Söylediklerime sinirlenen Emir'i gram umursamadım.
"Mira!"diye bağırdı.

"Adımı biliyorum sürekli söyleyip durma! Biz de kalkacaktık, sana iyi oturmalar!"

Sandalyeden kaldığımda hızla yanıma geldi. Gitmeme engel olarak yolumu kesti.

"Çekil yolumun ortasından!"diyerek onu uyardım.

Dikkatini dağıtıp diğer taraftan gidecekken yine önüme geçip gitmeme engel oldu:
"Beni dinlemeden gidemezsin!"

"Seni dinlemek istemiyorum!" diye çıkıştım.

"Açıklama yapmama izin verirsen,  sana her şeyi anlatacağım!"

"Oteldeyken kendini savunmuyordun, akılına o zaman bir yalan gelmedi de şimdi mi buldun?!"

"Saçmalama Mira, sinirlendirme beni!"

"Beni ilgilendirmiyorsun artık, ne yaptığın umrumda bile değil!"

"Oteldeki kadını deli gibi merak ettiğini biliyorum, bana sinirle cevap verip sonra pişman olacağın sözler söyleme!"

Tekrar sandalyeye oturdum ve Emir'in açıklamasını yapmasını bekledim.
"Seni dinliyorum..."

"O kadın benim çalışanım.."

"Çalışanlarınla hep dip dibe misin? Gelmeseydim neredeyse kızı öpecektin!"

"Yemin ederim ben senden başkasını sevmiyorum."

Kararlılıkla,"Bu bir açıklama değil."dedim.

Hesabı istedikten sonra hızla dışarı çıktım.