İntertemporal love & Tozkoparan İskender

İki zaman

Asya' dan

İskender' le güzel bir vakit geçirmiştik bu gün. Hem o eğlenmişti , hem de ben . Akşamüstü beni eve bırakmış, sonra da kendisi gitmişti. Şimdi ise , sabah olmuş okula hazırlanıyordum.

Aynada saçlarımı ördüğüm sırada birden son zamanlarda fazla kendime özendiğimi fark ettim . Gerçekten ne yapıyordum ben ? İyice süslü birisi olup çıkacaktım.

Evden çıkıp okula ilerledim. Bizimkilerle gizli odamızda buluşucaktık.

Okula geldiğim gibi karşıma çıkan kasırgayla gözlerimi devirdim.

"Atarlı kızımız da burdaymış, nerde diğer şirinler? "

" Siz işsizmisiniz ? Gidip antreman falan yapsanıza , sonra malum yenilince ağlıyorsunuz ." Dedim alayla.

"Sen nasıl bizimle böyle konuşabiliyorsun ? Okulun sahibi olduğumuzu unutuyorsun galiba ? "

"Okulun sahibisiniz diye size boyun eğecek , yada istediğiniz her saçmalığı yapacak değiliz. Ve şimdi beni de rahat bırakın. " dedim yanlarından geçicekken.

Tayfun kolumdan tuttuğunda kaşlarımı çattım.

"Korkak tavukların nerde olduklarını merak etmiyormusun ? "

"Ne saçmalıyorsun? "

Elini geri çekti sırıtarak. Omzunu silkti. " Hiç , öylesine."

"Ne öylesine ? " diye sinirle sordum.

" Soyunma odasında kilitli kalmışlardır belki , ve şuna bak ki karşılaşmananın başlamasına beş dakika kalmış. Ah , ne yazık. Eğer gelmezseniz tamamen yenilmiş olacaksınız. " dediğinde yutkundum.

" Hiyle yapmaktan asla vazgeçmeyecek siniz değil mi ? " dediğimde yanımdan ayrıldılar.

Soyunma odasına doğru giderken aynı zamanda Elif'i aradım ama açmadı. Gruba yazdığım mesajla da cevap gelmemişti.

Soyunma odasına geldiğimde kapının kilitli olmadığını fark ettim. Kaşlarımı çatıp içeri girdim. Bom boş olan odayla , geri çıkacağım sırada kapı sertçe yüzüme kapandı ve kilit sesi duydum.

" Hey , kapıyı açın. Lanet olsun kandırdılar yine ! " dediğimde sadecə uzaklaşan adım seslerini duydum.

Kapıya ne kadar vursam da faydası yoktu.

&&&

İskender ' den

Gizli yerimizden çıkıp, spor salonuna doğru gittik. Ama Asya hala gelmemişti. Karşılaşma başlamak üzereydi.

"Çocuklar Asya nerde ? "

"Bilmiyoruz hocam , daha gelmedi. "

"Ben aradım açmıyor, " dedi Sinan da tedirginlikle.

" Baba , bir şey mi oldu acaba ? "

"Tamam, telaşlanmayın. Ben annesini arayıp sorucağım şimdi, bekleyin."

Yanımızdan biraz uzaklaştı.

" Ya Arda sen de ara bir . Ben de  telefonumu evde unutmuşum ya , "

" Tamam bacım,merak etme . Arıyorum ."

" Açmıyor yine ," dediğinde gözlerim kasırgayla kaydı. Kendi aralarında gülüşüyorlardı.

" Asya asla bu kadar gecikmezdi, kesin bir şey oldu. " dedi Elif telaşla.

" Annesi evden çıktığını söyledi. " dedi babam bize yaklaşıp.