İntertemporal love & Tozkoparan İskender

Ceza

İskender 'den

" Sanırım ayağın iyi şimdi," diye mırıldandı. Başımı ona çevirdim.

"İyi sayılır, yürüyünce acımıyor o kadar da ."

"Sevindim, " dedi hafifçe gülümseyip.

Sonrasında sessiz geçen yolculuktan sonra , ağaçların altında oturduk. Başını ağacın gövdesine yaslayıp gözlerini kapattı. Yorulmuş olmalıydı.

"İyimisin? "

"Uykum geliyor , " dedi gözlerini açmadan. Daha da bir şey konuşmadı. Biraz sonra düzene giren nefeslerinden uyuduğunu anlamışdım. Ayni onun gibi bende ağaca yaslandım. Bir kaç dakika sonra omzumun üstünde hissettiğim ağırlıkla ağırca gözlerimi ona çevirdim.

Başını iyice omzuma yerleştirdi, ve koluma sarıldı. Gözlerime çöken ağırlıkla bende daha fazla dayanamadım. Kendimi uykunun kollarına bıraktım.

£££

"Hi, çocuğa sarılmışım resmen , " diye ses duyduğumda gözlerimi araladım yavaşca.

"Uyandırdım bir de ," dedi ardından. Gözlerime vuran ışık yüzünden gözlerim kısıldı.

"Günaydın, " dediğimde kızaran yanaklarıyla başını salladı.

"Şey, ben yani üzgünüm. Gece uyurken her halde dalgınlığıma falan gelmiş olmalı."

"Ne ? "

"Yani , uyumuşuz ya onu diyordum."

"Önemli değil, " dediğimde başını salladı. "Ayrıca, sen kızardın mı ? "

"Ne ? Ne alaka be? " dedi çatılan kaşlarıyla. Bu hâline dudaklarım yukarı kıvrıldı.

"Bilmem, utanmış gibisin sanki biraz ." dememle sert ifadesiyle bana bakmaya başladı. Ayağa kalkıp üzerimi silkeledim.

"Ne utanıcakmışım. Ben sadece ," demesiyle gülmemi tutamadım.

"Aslında çok da asi birine benziyorsun," dedim yüzünü incelenmeye daldığımda.

"Sen de çok öküz birine benziyorsun. " dedi kollarını göğsünde birleştirip.

"Seni kurtardığımı unutma bence " dememle üzerime yürüdü. Yüzlerimiz arasında olan mesafe nerdeyse azaldığında, küçümseyici bakışlar attı.

"Ayağın yaralıydi ve onu da ben iyileştirdim . Sen de bunu unutma , ne dersin ? " dediğinde yutkundum. Gözlerim istemsizce dudaklarına kayıyordu. Neden bu kadar yakın durdu sanki .

"Bir sessizleştin , " diye mırıldandı ardından.

"Biz ," dedim kendime gelmeye çalışarak. "En iyisi diğerlerini bulalım. " dedim biraz geri çekilip. Uzaklaştığımda sanki boşluktaymışım gibi hissettim.

£££

Olmuyordu. Ne kadar zorlarsam zorlayım , bir türlü kızın yüzünü hatırlayamıyorum. Sabah daha altıydı. Fakat ben yine gördüğüm rüya yüzünden uyanmıştım.

"İskender , ne yapıyorsun burda ? " diyen babamın sesiyle başımı ona çevirdim .

"Uyku tutmadı, " dedim geri önüme dönüp. Yanıma oturduğunu hiss etdim ardından.

"Yine mi kâbus gördün? "

"Artık, kabus mu değil mi bilemiyorum. Kafam çok karışık ve ben bu karmaşa da boğuluyor gibiyim baba. Bu zaman bana göre değilmiş gibi hissediyorum ki , zaten öyle değil. "