Feride

3. BÖLÜM : Evlilik

İkimizde birbirimizize odaklanmıştık. Ben onun yüzünde bana dair en ufak bir ilgi yada tiksinme arıyordum
ama bulamamıştım. Yüzü donuk sanki hiç bir şey hissetmiyor gibi bakıyordu. Sevinsemmi, üzülsemmi bilemedim.
Onu bakışları her ne kadar ifadesiz olsada bütün dikkatini bana vermişti.

Hadi ben onun duygularını merak etmiştim.

Peki o ben de ne arıyordu ki bu kadar derin bakıyordu?

Emirhan ' la aramdaki bakışmayı babamın sesi böldü

" E o zaman Emirhan oğlumda geldiğine göre sofraya geçelim"

Herkes sofraya geçmiş koyu sohbete almışlardı. Babamla Yaşar ağa eski anılarını anlatıp duruyordu. Seher hanımda yani inşallah kaynanam olacak kadında anamla konuşuyordu ara sıra.
Garip bir şekilde aralarının epey iyi olduğunun farkına vardım.
Gerçi neye şaşırıyordumki babamla Yaşar ağanın neredeyse çocukluğa değinen bir dostluğu vardı. Bu yüzden eşlerininde bu kadar iyi anlaşması norlmaldi

Ben de karşıma oturan Emirhan ' a kaçamak bakışlar atıyordum.

Çok durgundu. Masada geçen sohbetle ilgilenmiyordu . Burda olmaktan hoşnut değilmiş , sanki burda hiç olmamalıyımış gibiydi.

Bu tadımı kaçırsada ona hak veriyordum sonuçta benim gibi çirkin bir kadınla sözlenip birde evlenecekti. Bende olsam ' benim burda ne işim var' diye sorardım kendime.

Beni düşüncelerimden babamın sesi aldı.

" kızım duymuyormusun? Yaşar ağa sana bir soru sordu?"

" pardon dalgınlığıma geldi ne sormuştunuz ağam"

İsminin Hacer olduğunu öğrendiğim gelinin ' hem şişman hem sağır' dediğini duydum.

Bu yaptığıyla kocasının ve Yaşar ağanın sert bakışlarına maruz kaldı

" Haceerr! "

Yaşar ağa sert sesiyle gelinini uyardı. Hacer kayınbabasına mahçup olduğu için hem utanmış hemde rezil olmuştu. Özürdileyip başını eğdi.

Babamda ortam gerilmesin diye konuyu kapatmaya çalıştı kendince.

" Yaşar neyse... Senin Feride 'ye deyeceklerin vardı. "

Yaşar ağa az önceki sert halinden eser kalmamış gibi bana babacan bir yüzle baktı.

" Eee Feride kızım halin hatırın nasıl? Keyfin yerindemidir?"

" Allah' a şükürler olsun iyiyim Yaşar ağam. "

" Sen beni hatırlamazsın şimdi ama ben senin çocukluğunu bilirim. Maşallah büyümüş kocaman bir kız olmuşsun"

" Evet o kadar kocaman olmuş ki yere göğe sığdıramıyoruz ağam"

Alaylı bir ses tonuyla söylemişti anam bunu. Neyi ima ettiğini anlamıştım. Bence hepsi anlamıştı ama saygısızlık olmasın diye yüzlerini ifadesiz tutuyorlardı.

Hacer gelin ise anamın bu lafına gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Babam anamı sert bakışlarıyla uyardı.

Bu gece moralim çok bozulmuştu. Önümdeki yemeklere yumulmak istiyordum ama kendimi zor tutuyordum .

Yemek faslı bitmiş herkez avludaki koltuklara geçmiş kahvesini yudumluyordu.

Kahveleri Ayşe ne nemin bana öğrettiği gibi yapmıştım.

Emirhan 'a kıyamadığım için kahvesine tuz atmak istememiştim ama mutfağa sözde bana yardım etmeye gelen gelinler tuzsuz damat kahvesimi olur deyip kahveye bolca tuz ve baharat atmıştılar.

Kahveleri dağıtırken Emirhan a ' içme' dedim kısık sesle ama belliki beni duymamış yada duymamazlıktan gelip içmeye çalışmıştı.

İçememişti çünkü ilk yudumda öksürük krizine girmişti. Bu gelinler kahveye ne attıysa artık öldürüyorlardı adamı.

Bolca su içtikten sonra kendine gelmişti Emirhan.

Yaşar ağa babamdan beni istemişti, babam yüzüme bakmıştı istiyormuyum diye.

Ne yapacağımı kestiremedim bir an Emirhan nın hayatına girip hayatını mahvetmek istemiyordum.

Diğer yandan belkide benim hayatım mahvolucaktı ama napıyım seviyordum o yüzdem başımı evet anlamında aşağı yukarı sallamıştım.

Babam cevabımı aldıktan sonra daha fazla uzatmayıp ' bende verdim o zaman ' demişti.

Yüzüklerimiz takılmıştı. Emirhan ' ın vereceği ifadeyi merak ettiğim için yüzüne bakıştım amayüzü hala ifadesizdi
bu artık canımı sıkmaya başlamıştı. Bildiğin robotla evleniyordum.

💍💍💍💍💍💍💍💍💍💍

Sonunda düğün günüm gelmişti. Bugün resmen evleniyordum.
Gelinliğim güzeldi ama şişko bedenimde güzel durmuyordu.

Birazdan hem imam nikahımız hem de resmi nikahımız kıyılacaktı.

Stresten ölmek üzereydim. Çokta acıkmıştım.
Beni aç aç evlendiriyorlardı .

Bu bana revamı!

Sonunda imam nikahımızda, resmi nikahımızda kılınmıştı.

Sonunda evlenmiştik.

Emirhan çok yakışıklı olmuştu.

Her zamanki gibi

Bende çirkindim her zaman ki gibi.

Tebrik faslı bittikten sonra hizmetçiler yardımıyla artık benim olan odaya çıkmıştım.

Gelinliğiimle artık bize ait olan yatakta oturuyordum. Adet gereği Emirhan ın gelip duvağımı açmasını bekliyordum.
İstemeden beri en ufak iyi yada kötü bir tepkisini görmemiştim.

Bu gece artık bir adım
atmalıydı. İkimizde hayatımız boyunca bu belirsizlikle yaşayamazdık sonuçta.
Kapının açılmasıyla derin düşüncelerimden sıyrıldım.

Gelen Emirhan ' dı.

Kravatını çözüp yere attı.

Ceketini çıkarıp koltuğun üstüne atıp gömleğinin düğmelerini açmaya başladı.

Bu yaptığıyla nefesimin
nızlanmasına sebep oldu.

Biranda aklıma gelen şeyle gerilmeye başladım.

Bugün onun karısı olmuştum. Karısıyla birlikte olmak istemesi doğaldı

ama benimle değil.
Çünkü ben çok çirkindim.

Emirhan benim kafamda kurduklarımın aksine gidip çekmeceden kendine bir tişört seçip üstüne geçirdi.

Kendine bir eşofman seçip giyinmek için banyoya gitti.

Bu yaptığına anlam verememiştim. İç sesimde bana

' malmınsın hala neyi anlamadın adamın umurunda değilsin'

diyordu.

Emirhan eşofmanını giyinmiş bir şekilde banyodan çıktı.

Yatağa ilerleyince en azından geceyi benimle uyuyarak geçiricek diye zannederken

Yatağın üstünden yastığı ve dolaptan kendine bir pike yi alıp odayı terk etti.

İç sesim haklıydı. Ben yokmuşum gibi davranıyordu.

İçime büyük bir hüzün çöktü, gözlerim dolmaya başlamıştı çoktan daha fazla dayanamayıp gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

Hayatım zaten babamın ve annemin beni yok saymalarıyla geçmişti.

Geri kalan hayatımda Emirhan ın beni yok saymasıyla geçecekti belliki .

💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔

Oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın