තානායම වෙත පැමිණි චූ යිං හොං වහාම පිරිස අතරේ ශ්‍රම බෙදී යාම පිළිබඳව විස්තරාත්මකව පැහැදිලි කරන්නට පටන් ගත්තාය.
දරුවන් හට පැවරුණේ පන්දම් දැල්වීම සහ අනෙකුත් සුළු කාර්‍යයන් පමණි. යූ ස' ෆං මීට පෙරදී ලූතායි කඳුකරයේ ජීවත් වූ හෙයින් සිතියම අධ්‍යයනය කර ගමන මෙහෙය විමේ වගකීම ඔහුට භාර විය. ජොං මින් යෑන් ඇතුළු දඩයම්කරුවන් කිහිපදෙනෙකු හට පන්දම් දල්වා ලුණු මලු විසිකිරීමේ වගකීම පැවරුණි, එලෙසම ඔහුට, තෙංගු හට විනාකිරි ඉසීමේ කාර්යයද පැවරුණි.
"එවිට මම?" දින භාගයක් මුළුල්ලේ ඔවුන්ගේ සාකච්ඡාවන්ට සවන් දුන්නත් තමා පිළිබඳව කිසිවක් පවසනු නොඇසීම හේතුවෙන් ඉතා අඩු ස්වරයකින් ඈ එසේ විමසුවාය.
චූ ලෙයි ඈ දෙස කිසිදු වෙනසකින් තොරවම බැල්මක් හෙළුවේය, "ඔබට සිදු කිරීමට ඇති එකම කාර්‍යය සැඟවී බලාසිටීම පමණයි. එහෙ මෙහෙ දුවන්න එපා."
එයින් පැහැදිලි වන්නේ ඈ හට කිසිවක් සිදුකිරීමට නොමැති බව නොවේද? ෂුවැන්ජිගේ දෑස් දිදුලන්නට විය. එක්වරම පියාණන් බොහෝ සෙයින් සාංවේදී වෙලා, ඇයට කිසිවක් කිරීමට ඉඩහරින්නේ නැහැ!
කුඩා දැරිය කෙතරම් සතුටින් සිටිනවාද යන්න දුටු චූ යිං හොං , සිනාව නවතා ගත නොහැකිව තම හිස සොලවන්නට වූවාය, "අනිවාර්‍යයෙන්ම, ෂුවැන්ජි හට යම් දෙයක් සිදුකිරීමට තිබෙනවා. මේ සාවුන් දෙදෙනාගේ මීපැණි ගල්වා ඔවුන් හොඳින් පිළිස්සීමේ වගකීම පැවරෙන්නේ ඔබට."
චූ යිං හොං, ඒ වන තුරුත් හම නොහැසූ සාවුන් දෙදෙනෙකු ෂුවැන්ජි වෙත විසි කළාය. පෙනෙනා ආකාරයට නම් උන්ව දැන් දඩයම් කර ඇතිවා මෙන් ය, උන්ගේ දිගු සවන් මත ලේ බිඳු තිබෙනාකාරය දක්නට ලැබුණි. ෂුවැන්ජි කම්පනයට පත් විය. පිළිකුල් සහගත මුහුණක් මවා ගත් ෂුවැන්ජි, සාවුන් දෙදෙනාව ගෙන මෙසේ විමසුවාය, "මම ඔවුන්ගේ සම ඉවත්කිරීමත් සිදුකළ යුතුද?"
"ඔව්, ආ මෙන්න, මෙය ඔබට" චූ යිං හොං ඈ හට රත් පැහැ තන්තුවකින් බැඳි පිඟන් මැටි බෝතල් දෙකක් ලබා දුන්නාය.
එය හඳුනාගත් ෂුවැන්ජි පුදුමයට පත් වුණි, "ඔහ්, මේ ෂ්‍යාං සු[1] නොවේද?"
BẠN ĐANG ĐỌC
🧚 කදාමිණ කන්‍යාවිය 🧚 පළමු වෙළුම - මනුෂ්‍යයින් ලසුනු වැනිය
Lãng mạn************************************************************* අමරණීයත්වය වඩන පුද්ගලයන්ට හදවතක් පවතීනම්, මනුෂ්‍ය ලෝකය ඔවුන්ගේ දෙව්ලොව වේ. ඉදින්, කදාමිණක් වන් හදවතක් සතු අයෙක්ට ලෙයින් මසින් පිරි පුද්ගලයෙක් බවට පත් විය හැකිද? *************************...
