එය ග්‍රීෂ්ම ඍතුවේ මැද භාගයයි, දිවා කල රස්නය ඇතුළට සහ පිටතට පෙරළෙමින් තිබුණි. ෂාඕයැන්ග් කඳු මුදුන පිටුපස වූ කුඩා උද්‍යානය බොහෝ සිසිල් වූ අතර මද පවන දසතින් හමා යමින් තිබුණි, එමෙන්ම එහි වූ රූස්ස වෘක්ෂයන් දීප්තිමත් හිරු එළිය අවහිර කරන්නට විය. රූස්ස වෘක්ෂයන් අතරින් සුළඟ හමා ගියේ ලාලිත්‍ය ගීතයක් මෙනි.
වයස අවුරුදු දහයක් පමණ වූ කුඩා දැරියක්, පොකුණක් අසල වූ විශාල හරිත වර්ණ පර්වතයක් මත අසුන් ගෙන සිටි අතර ඇගේ දිගු , කාල වර්ණ, දිලිසෙන ලිහිල් කෙස් කලඹ පිටුපසින් දිගහැරී තිබුණි. එමෙන්ම ඇගේ දෑතෙහි විශාල පුස්තකයක් වුවත් ඈ එය කියවන්නට වූයේ බොහෝ අලසකමකිනි.
"...සැතපුම් තුන්සියයක් දකුණට වන්නට ග'න්ග් නම් කඳුකරයක් තිබේ, එහි කිසිදු වෘක්ෂයක් හෝ තණ පැලෑටියක් නොවීය, එහි වූයේ මහා ජල කඳන් සහ විශාල සර්පයින් ය. එමෙන්ම එහි මෘගයින්ද විය..."
සියළු අසුරයන්ගේ ලැයිස්තුව කියවීමෙන් අනතුරුව ඇයට දැනුනේ අලස බවකි, තම පාවහන් ගලවා එහි වූ පොකුණට පා ඇඟිලි දිගු කරමින් එහි ආහාර සොයමින් සිටි විශාල රන්වන් පැහැ වලිග ඇති කාෆ් මත්‍ස්‍යයින් හට ඈ සරදම් කරන්නට වූවාය. "මෘගයන් සහ මසුන් දඩයම් කිරීම. මම රසවත් දෙයක් දඩයම් කරන්නම්!"
"කුමක්ද රසවත්?" සිනහව මුසු වූ තරුණයෙකුගේ හඬක් පසුපසින් ඇසුණි.
කුඩා දැරිය ඉතා අලස ලෙස තම දෙපා පසුපසට ඔසවා පාවහන් දමමින් පිටුපස නොබලාම මෙසේ විමසන්නට විය, "කුමන රසද අයියණ්ඩි?"
ඈ වෙතට පැමිණි දූ මිංෂිං ඇගේ හිස පිරිමැද්දේ ඉතා සෙනෙහසිනි, ඔහු සිනාසෙමින් ඇගෙන් නැවත මෙසේ විමසන්නට වූයේය, " මම ඔබෙන් විමසන්නේ. ඔබ මේ දැන් මුමුණමින් සිටියේ කුමක්ද?"
කුඩා දැරිය තම අත වූ පුස්තකය ඔහුට පෙන්වූවාය. "මම අසුරයන්ගේ ලැයිස්තුව සිහිකරමින් සිටියේ, එය බොහෝ නීරසයි."
ඇගේ අලස පෙනුම දුටු දූ මිංෂිං හට තම සිනහව තව දුරටත් රඳවාගෙන සිටීමට හැකි වූයේ නැත: "ඔබ බොහෝ සෙයින් අලස බවත් පුහුණු වීම් සඳහා නොයන බවත් ඇදුරුතුමා සහ මැතිණිය නිතරම පැවසීම අරුමයක් නෙවෙයි. අවම වශයෙන් ඔබට අසුරයින්ගේ ලැයිස්තුව සිහි තබා ගැනීමටවත් අවශ්‍යතාවයක් නැහැ."
VOUS LISEZ
🧚 කදාමිණ කන්‍යාවිය 🧚 පළමු වෙළුම - මනුෂ්‍යයින් ලසුනු වැනිය
Roman d'amour************************************************************* අමරණීයත්වය වඩන පුද්ගලයන්ට හදවතක් පවතීනම්, මනුෂ්‍ය ලෝකය ඔවුන්ගේ දෙව්ලොව වේ. ඉදින්, කදාමිණක් වන් හදවතක් සතු අයෙක්ට ලෙයින් මසින් පිරි පුද්ගලයෙක් බවට පත් විය හැකිද? *************************...
