حبيبه من نوع اخر

ال5

الفصل5

(طلع نهار تاني يوم وكله متوتر وقلقان اهل ود كانوا قلقانين جدا من وضعها اللي ما بتفسرش وكانوا قاعدين بيتكلموا عن الموضوع ده.

شرف: انا مش فاهم ايه الكلام اللي هي كانت بتقوله وهي نايمه ولا قادر افسر ايه معنى انها تعرف الحاجه قبل ما تحصل الموضوع ده مخليني متوتر وقلقان وكل شويه بخاف عليها اكتر من الاول..و بدأت افتكر حاجات كانت بتقولها قبل ما تحصل فعلا وبتحصل.

ماجد: ما انا لما جيت اكلمها ما رضيتش توضح لي اي حاجه وانت زعقتلي علشان كنت بتكلم معاها شفت بقى ان انا عندي حق وانها بقت غريبه وفي حاجه مش طبيعيه فيها والموضوع ملوش دعوة بعلم الغيب ما يعلم الغيب الا ربنا..هى بس بتحس بالشئ قبل ما يحصل بشكل غريب.

فاديه: يا ابنى الامور تيجي بالراحه ما ينفعش ان انت تزعق على اختك وانت عارف انها ما بتستحملش كلمه هو انت مش فاكر لما كانت قاعده فى اوضتها مرة و كنا هنتغدى ندهت عليها بصوت عالى من بره قومنا كلنا نجرى على صوت رميتها فى الارض..

شرف: قوليله اصل فاكرني كنت بزعق عليه من فراغ وبعدين انا اصلا ما كانش قصدي انى اعلي صوتي عليك لانى بحترمك زى ما أنا معودك..انت راجل وليك شخصيتك..

ماجد: حصل خير يا بابا المهم الوقتى نطمن عليها أنا مش قادر ابطل تفكير فى كلامها وحاسس انى هتجنن.

صفيه: والله وانا كمان بالي مش مرتاح لا عليها ولا على نجمه من الصبح وما ادلتش من مطرحها دي كانت بتصحى من الفجريه والله و النهارده ما طلتش من فوج واصل.

عز: طيب ما تجومي تطلعيلها تطمني عليها ولو عرفتى تجيبيها وانت جايه يبجى زين..يمكن تعبانه ولا حاجه.

فاديه: تحبي اجي معاكي يا صفيه نبص عليها.

صفيه: ما اتحرمش منك يا خيتى خليكى مرتاحه و انا هطلع اطل عليها ولو زينه هجيبها فى يدى وانا راجعه.

شرف: تمام يا حاجه روحي انتى.

( طلعت صفيه علشان تشوف بنتها ما خرجتش النهارده من الاوضه ليه دخلتلها لقيتها نايمه على السرير وسرحانه.

صفيه: نجمه.... انتى يا بتي ما خرجتيش النهارده من مطرحك ليه ما تجلجنيش عليكى فيكى ايه طمنيني.

نجمه: ما فياش حاجه ياما انا مليحه جوي عادي مش جايلي مزاج اخرج النهارده ولا اتحددت مع حد واصل وعاوزة اريح دماغى

صفيه: وعمك ومرت عمك واولادهم مش جايين علشان يجعدوا معانا شويه تجومي تسيبيهم وتجعدي في اوضتك لحالك..مش كنتى هتتجننى عشان ود تاجى..اهى جت جومى اجعدى معاها.

نجمه: حاضر ياما شويه وهدلى وراكى.

صفيه: اوعي تكوني مضايجه علشان البت اللي جت امبارحه ولا تشغلك يا ضنايا.