Okul açılalı 1 ay olmuştu. Ben daha şimdiden zorlanmaya başlamıştım. Yatağımdan kalkıp mutfağa indim. Babam kahvaltı yapmaya başlamıştı. Bende yanına oturup kahvaltı yapacaktım fakat son zamanlarda canım hiç bir şey yemek istemiyordu. Kilo da vermiştim. Babam bu durumu anlamış olacak ki bana "Son zamanlarda dikkatimi çektin de, hiç bir şeyler yemiyorsun, iştahın mı kapandı senin kızım?"dedi. Bende hemen "Okul çok stresli baba,belki de ondan iştahım kapanmıştır."dedim. Babam ifadesiz bir şekilde kafasını salladı. Ve "Fakat ben senin bir doktora gözükmeni istiyorum. Sana sormadan yarına Memorial Hastanesi'nden randevu aldım."dedi. Bende cevap vererek "Gerek yoktu baba ya."dedim. Ama cevap vermeden kahvaltısına geri döndü. Bende hiç bir şey yoktu. Sadece canım yemek falan yemek istemiyordu. Bunun için hastaneye gitmeye ne gerek vardı ki ? Hem bana da sormamıştı. Allah'tan yarın dersim yoktu. Düşüncelerime dalarken babamın sesini duydum "Hadi kalk artık Rüya'cım okula geç kalacaksın."dedi. Bende hemen üstüme yağmurluğumu geçirip okul yoluna koyuldum.
Okula vardığımda yağmur yağmaya başlamıştı. Hemen sınıfa girdim. Zaten zar zor yetişebilmiştim. Benim arkamdan da hemen Esra Hoca derse girdi zaten. Dersin ileriki saatlerinde hoca hayalimizdeki resmi çizmemizi söyledi. Ben zaten çizmeyi çok seviyordum. O yüzden hemen resmime başladım (Media). 2 ders sonunda bitirmiştim. Hocaya götürdüğümde çok beğendi ve "Rüya'cım bence kendini daha çok resme adamalısın. Çünkü çok fazla yeteneğin ve çok da güzel gözlemleme gücün var."dedi. Bende bu sözlere çok mutlu olmuştum. Yerime geçip resmimi incelemeye başladım. Gerçekten de hocanın dediği gibi gözlemleme gücüm çok güzeldi. Etrafı, doğayı, dünyayı incelemeyi çok seviyordum. Hele bunları kağıda dökebilmek benim için daha güzeldi. Düşüncelerime dalarken hoca son dersi de bitirdi ve bende eve doğru koyuldum.