Şuanda tam takım Antalya'nın merkezinde dolaşıyorduk. Akşam yemeğimizide yemiştik. Kumsal ile de elimizde birer dondurma vardı. Keyfimizi kimse bozamayacak kadar mutluyduk. Yanımda değer verdiğim arkadaşlarım ve yanında kendimi huzurlu ve korkusuz hissettiğim Edis. Daha ne isteyebilirdim ki. En son ne zaman bu kadar mutlu oldum diye düşündüm. Ve gözlerimin dolduğunu hissettim. Annem ölmeden önce beraber pikniğe gitmiştik, işte o günde bu gün kadar mutluydum. Keyfim hiç bozulmayacak sanmıştım. Ama bozulmuştu. Şimdi de bozulmasından korkuyordum.
Edis "Rüya. Kumsal ile Özgün ileride ki gece kulübüne gittiler. Bizde şurada oturalım mı ?"dedi. Ve aklımda ki düşüncelerimi dağıttı.
"T-tamam ,oturalım."dedim ve boş banklardan birine oturduk. Denize karşı çok güzel bir yerdi. Dalgalar kıyıya vurup ayaklarımıza kadar sıçrıyordu. Ortalık mis gibide deniz kokuyordu. Kısacası çok muhteşemdi.
Edis "Seninle konuşmak istiyorum Rüya."dedi.
"Evet dinliyorum, zaten bende seninle konuşmayı düşünüyordum."dedim.
"Istersen ilk sen konuşabilirsin."dedi.
"Y-yok ,ilk sen başla."dedim. Ve merakla Edis'i dinlemeye başladım.
"Bu nasıl söylenir bilmiyorum ama uzun zamandır bu konuşmayı aklımda planlıyordum. Ve baş başa iken konuşmak istedim. Seni ilk hastanede gördüğümden beri aklımdan hiç çıkmadın. O günden sonra hep seni düşünmeye başladım. Sana daha yakın olabilmek için elimden geleni yaptım. O gün hastanede hasta olduğunu öğrendiğim de o kadar çok üzüldüm ki eve gidince uyumadım ve abim eve gelince hastalığın ile ilgili herşeyi öğrendim. Sabaha karşı internetten araştırdım. Aklın dağılsın diye boş vakitlerimde seni dışarıya çıkarmaya çalıştım. Kısacası ben sana hissettiklerimi şimdiye kadar hiç kimseye hissetmedim. Hiç bir kıza şimdiye kadar seni seviyorum demedim. Kısacası sen benim ilkim olacaksın."dedi ve ardından ekledi. "Seni seviyorum Rüya."dedi. Öyle çok şaşırmıştım ki ağzımı bile zar zor açmıştım. Benim ona hissettiklerimi öğrenirse ciddiye almaz diye düşünürken içindekilerini bana cesurca anlatmıştı. Uzun zamandır benim yanımda olan ,zor günlerimde elimden tutan ,hastalığımı yenebilmem için bana yardım eden ve en önemlisi beni seven adam gözlerini umutla açmış bana bakıyordu. Bende onun gibi cesur davranarak hissettiklerimi söylemem gerektiğini anladım.
"B-ben gerçekten çok şaşırdım. Ne diyeceğimi hiç mi hiç bilmiyorum ama bende sana karşı uzun zamandır aynı duyguları besliyorum. Yani daha yeni yeni farkediyorum. Bende hayatımda birçok kez aşık oldum ama sana daha farklı hissettim. Gözlerin sen farkında olmadan bana umut verdi. Bana her baktığında ' Ben Bunu Başarabilirim.'diye düşündüm. Seni gördüğümde anda pek etkilenmesemde galiba bende sana karşı hep güzel şeyler hissetmişim."dedim. Iyice bana yaklaştı ve nefeslerimiz birbirimize çarptıktan sonra dudaklarımız birbirini buldu. Hiç bu kadar değişik duygular hissetmemiştim diye düşündüm. Ve bende ona karşılık verdim.
