12.Bölüm

28 3 0
                                    

Okulların kapanmasına 2 hafta kalmıştı. Bu yıl tüm yıllardan daha hızlı geçmişti. Üstüne de hasta olduğumu öğrenmiştim. En son bu kadar ne zaman üzüldüğümü hatırlamaya çalıştım. Ve annemin öldüğü zaman bu derece üzüldüğüm aklıma gelmişti. Canımdan bir parça eksildiğini düşünmüştüm. Şimdi de gün geçtikçe kendi canımın eksildiğini düşünüyordum.

Fakat bugün kafamı dağıtmak için Edis bana plan hazırlamıştı. Yeni vizyona giren bir film izleyecektik. Bende hemen kıyafetlerimi giydim (Media). Hafif bir makyaj yaptıktan sonra evin önüne çıktım ve Edis'in beni almasını bekledim.
En son okula gittiğimde Kumsal hasta olduğumu öğrenmişti ve hemen yanıma geldi ve beni motive etmeye başladı. Bana zaten en çok Kumsal ve Edis iyi geliyorlardı. Onlar ile iyiki tanışmışım diye düşünürken korna sesi ile düşüncelerime ara verdim. Arabaya baktığımda Edis'in geldiğini fark ettim ve koltuğuma yerleşip kemerimi taktım.

Beni biraz süzdükten sonra hafif bir tebessüm ile "Çok güzel olmuşsun."dedi ve ardından hemen ekledi "N-nasılsın ?"

"Her zaman ki gibiydim fakat sen beni arayıp bu planı anlatınca daha iyi oldum."dedim ve gülümsedim. Beni beğenmesi hoşuma gitmişti ve yüzüme aptalca bir tebessüm yerleşmişti.

AVM'ye vardığımızda hemen sinema biletimizi aldık. Ve salona girdik.

Film bittiğinde beraber kahve içtik. Bol bol muhabbet ettik. Edis'i kendime çok yakında hissediyordum. Bana hiç yabancı bir arkadaş gibi gelmiyordu. Ona karşı farklı duygular besliyordum. Sonra kendime geldim ve bu saçma düşüncelerimden ayrıldım. O ara çantamın titrediğini gördüm ve telefonumu elime aldım.

Kumsal:Sana birini tanıştırmak istiyorum. Akşama müsaitsen Edis'e de haber ver. Ve beraber "..." bu adrese gelin. Ne olduğunu hiç sorma ,Süpriz. Yazıyordu. Kafamı kaldırıp bana bakan Edis'e baktım.

"Kumsal mesaj atmış da akşama sen ile beni evine bekliyor. Bize birini tanıştıracakmış."dedim.

"Peki sen gidecek misin ?"dedi.

"Gelirim herhalde kız süpriz diyor."dedim ve gülümsedim.

"O zaman seni akşam evden alırım beraber gideriz, olur mu ?"dedi.

"Olur olur da o zaman kalkalım saat geç oldu. Bir de oraya yetişeceğiz."dedim. Kafasını onaylarcasına salladı. Ve otoparka doğru ilerledik. Akşama bakalım bizi ne süpriz bekliyordu ?

Ölümüne AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin