Yaklaşık 10 dakikadır Uğur denen adam bize,bizde ona bakıyorduk. Ağzını açıp tek bir laf bile etmiyordu. Babam durmadan hakaret ediyordu. Uğur da arsızca gülüyordu. Bu durumda tek etkisiz kişi bendim. Buraya neden geldiğimi, babamın bu adamlarla ne işi olduğunu bile bilmiyordum.
"Senin ağzın çok uzamış Oktay."dedi, Uğur. Sonunda ağzını kullanmıştı. Babam tam konuşacaktı ki içeriye iri yapılı olan adamlardan birisi girdi.
Elindeki çalan telefonu uzatarak "Abi oğlunuz durmadan arıyor."dedi. Uğur denen kişi de telefonu alıp kulağına götürdü.
"Alo oğlum. Noldu? Bir problem mi var?"dedi. Karşı tarafı dinledi ve ekledi.
"Tamam ama ancak akşama yer ayırtabilirim."dedi ve "Tamam ,görüşürüz."dedikten sonra telefonu kapattı. Tekrar iri yapılı adama verdi.
"Bu akşama Piano Plus'da iki kişilik yer ayırttır. Akşam yemeği için."dedi.
"Tamam abi ,olmuş bil."dedi ve odadan dışarı çıktı. Gözleri ilk önce beni buldu ve yanıma geldi.
"Küçük cadı. Ağzını açacağım ama sesini çıkarmak yok. Anlaştık mı?"dedi. Onaylarcasına kafamı salladım. Ağzımı yırtacak derecede acıdan bandı çıkardı ve rahatça nefes almaya başladım.
"Şimdi başlıyoruz."dedi ve kahkaha attı. Babama baktığımda kendini konuşmamak için zor tuttuğunu anladım. Göz göze geldiğimizde, gözlerinde pişmanlık duygusunu gördümğüm an içim acıdı.
"Kızın neden burada olduğunu öğrenmek ister değil mi Oktay'cım."dedi. Sandalyesini alıp ortamıza oturdu ve konuşmaya başladı.
"Senin adi ve alçak baban neden burada biliyor musun?"dedi. Cevap vermeyin bağırmaya başladı.
"Bilmiyorum."dedim, korkarak.
"Kızıma bir daha bağırma."dedi, babam. Uğur denen kişi iyice sinirlenmeye başladı ve yerinde husursuzca kımıldandı.
"Şerefsiz babam kumarbaz herifin teki."dedi ve ekledi.
"Dünyanın en zavallı ve çaresiz adamı, senin baban."dedi.
Babamın kumarbaz olacağını daha önceden söyleseler kahkaha atardım. Aklımın ucundan bile geçmezdi. Annem öldükten sonra tek dayandığım ve güvendiğim kişiydi; babam. Ama böyle sonu olmayan saçma işlere bulaşacağını hiç düşünemezdim. Benim haberim olmadan nasıl böyle bir şey yapabilirdi? Annemden sonra sadece ikimiz vardık. Birbirimize hep destek olmuştuk. Gerçekten babama çok kızgındım şuandan itibaren.
"Kapa çeneni aptal."dedi, babam.
"Çenesini kapaması gereken birisi varsa ,o da sensin. Ben anlatacağım ,kızın dinleyecek ve senin ne kadar zavallı bir adam olduğunu anlayacak."dedi. Artık dayanamıyorum. Babamı kumar yüzünden kaçırdıkları belliydi ama durum beni de kaçıracak kadar ciddi miydi? Aklımda dolu cevapsız sorular vardı.
"Şimdi, küçük cadı. Senin bu babamın yaptıklarını anlatmaya başlasam zamanımız yetmez. Bu yüzden en önemli yerden başlayacağım."dedi ve sesini düzeltmek için öksürdü.
"Bundan 4 yıl önce herkes gibi baban da benim kumarhanemde ,kumar oynamaya başladı. Kumar kolay bir oyun değildir. Risklidir. Oynarken gözün kararır ve o an herşeyi yaparsın. Geri dönüşü olmadan. Baban ilk önce güzel oynayan ve iyi para kazanan adamlarımızdandı. Zamanla düşmeye başladı. Arada sırada iniş çıkışları oldu. Fakat son zamanlarda durumu hiç de iyiye gitmiyordu. Bunun farkında değildi. Gözü dönmüştü. Borçları git gide artmaya başlamıştı. Zamanla benim adamlarım senin zavallı babanı uyardılar. Ama senin aptal babam kimseyi dinlemedi. Kafasının dikine gitti."dedi ve ara verdi. Masada duran bardaktan suyunu yudumladı ve devam etti.
"...Borçları zamanla fazlasıyla arttı ve ödenemez hâle geldi. Benim adamlarım her zamankisi gibi uyardılar. Baban bu kadar parayı bir arada ödeyemeyeceğini ve durumunun zaten iyi olmadığını söyledi. Biz bunu tabikide kabul etmedik. Belirli bir zaman verdik ve ödemesini bekledik. Bir gün bizi aradı ve paranın tamamını ödeyeceğini söyledi. Bu duruma şaşırdık ama akşama bir yerde buluşmak üzere sözleştik."dedi. Babam araya karıştı.
"Şerefsiz herif seni. Devamını anlatırsan seni öldürürüm."dedi. Onun bu durumuna çok şaşırmıştım. Evde hiç böyle bağırırken ve kızarken görmemiştim. Uğur denen adamın anlatacağını merak etmeye başlamıştım. Acaba devamın da ne olmuştu. Inşallah kötü bir şey değildir diye düşünmeye başladım.
