Gözlerimi açtığımda beyaz bir odanın içinde, yumuşak bir zeminde yatıyordum. Sağ tarafa baktığımda küçük koltukta babamın uykuya daldığını gördüm.
Yattığım yerde biraz kıpırdandım ve yukarıya doğru kaydım. Elimin zonkladığını farkettim.
Sağ elimin üzerinde serum bağlıydı. Diğer elimin ise iç tarafı mosmordu. Uzun süre Uğur denen adamın yüzünden ellerim bağlı kalmıştı. Bu yüzden morarmış olmalıydı. Ama nasıl o kişilerin elinden kurtulmuştuk. Hâlâ anlayamamıştım.
Ağzımın içinin kupkuru olduğunu farkettim. Yanımdaki masaya uzanarak sürahiyi almaya çalıştım. Fakat başaramamıştım. Anında su bardağı yere düştü. Sesden dolayı babam hemen uyandı.
"Rüya. Kızım. İyi misin?"dedi. Ona hâlâ kırgın ve kızgındım.
"İyiyim."dedim ve soğuk durmaya çalıştım. O ise benim yanıma oturdu.
"Bana kızmış olman çok doğal. Ama benim başka seçeneğim yoktu. Kendi başıma bu durumu halletmem gerekiyordu ama başaramadım. Senin de isteklerin üzerine işe girdim fakat borcu ödeyecek kadar gelirim olmadı. Fazla maaş almıyordum sende biliyorsun..."derken odanın kapısı çaldı ve içeriye Edis girdi. Onu o kadar çok özlemiştim ki. Yüzünü görünce kalbim hemen çarpmaya başladı. Yüzümde gülücükler açtı.
Babam yanımdan kalktı ve Edis ile selamlaştı.
Odadan dışarı çıktı ve Edis ile beni baş başa bıraktı.
Edis hemen yanıma gelerek oturdu ve serumlu elimi tuttu.
"Canım sevgilim. Seni çok merak ettim."dedi ve ekledi.
"Baban neler olduğunu telefonda anlattı da biraz rahatladım."dedi.
Acaba babam Edis'e ne anlatmıştı?
Doğruyu mu söylemişti, yoksa yalan mı uydurmuştu?
"Antalyadan döner dönmez baban sana süpriz yapmış. Tüm gün beraber otelde vakit geçirmişsiniz. Oktay amca en son konuştuğumuz da anlattı."dedi.
Sevinmiş gibi yaparak "E-evet evet. Babam ve yersiz süprizleri."dedim ve zorla güldüm.
"Peki telefonlarıma neden cevap vermedin? Uçaktan indikten sonra hiç konuşamamıştık. Bende çok telaşlandım."dedi.
Hemen aklımı çalıştırdım.
"Telefonumun şarjı bitmişti."dedim.
"Bende o akşam için Piano Plus'da ikimiz için yer ayırttırmıştım. Ama olsun sen iyi olunca yine gideriz."dedi.
Aklıma şimşek gibi Uğur denen kişinin cümlesi geldi.
"Bu akşam Piano Plus'da iki kişilik yer ayırttır. Akşam yemeği için." Demişti.
Aklımda hemen başka şimşekler çakmaya başlamıştı. Korktuğum şey olmasın diye düşünmeye başlamıştım. Edis Uğur denen kişiye çok benziyordu ama karakter özelliklerinin alakası bile yoktu. Böyle bir şey olamazdı.
"Her şeyden önce ben senin ailen ile tanışmak istiyorum, Edis."dedim.
Vereceği cevabı merak ediyordum.
"Tabi senin için ve ailen için de uygunsa."dedim. Ancak Edis'in ailesi ile tanışırsam içimde ki kuşku yok olabilirdi.
Edis biraz düşünür gibi yaptıktan sonra sorumu yanıtladı.
"Tabi canım. Sen iyi ol ,biz seninle her yere gideriz."dedi ve beraber güldük.
Umarım buluşmam korktuğum gibi geçmezdi. Umarım Edis'in babası Uğur denen psikopat olmazdı.
