All over again || Avatar: Istota Wody

C H A P T E R F I F T E E N

Harper

Minęło już kilka dni od czasu śmierci mojej przyjaciółki - o ile mogę ją tak nazwać.
Ciężko było mi pozbierać myśli i żyć jak dawniej po jej stracie. Może i okazała się być fałszywa, ale mimo to nigdy nie przestałam jej kochać. Była dla mnie, jak siostra.

- Puk, puk.- powiedział wujek Norm, pukając lekko palcem o drzwi mojego szałasu.

- Wejdź wujku, śmiało.- odparłam smutno.

- Nadal się smucisz ?- zapytał, zaciskając usta w wąską linię i wstrzymując łzy.

- Ciężko, żeby nie.- mój głos się złamał, a twarz schowałam w dłonie, lekko szlochając.

- No już, kruszynko.- szepnął ze współczuciem wujek, podchodząc i oplatając mnie ramionami.- Już dobrze.

- Nic już nie jest dobrze.- wtuliłam się w niego mocniej.

- Daje ci słowo, że wszystko się ułoży.- poczułam jak jego łzy, kapią na moją głowę.

- Wujku.- pociągnęłam nosem.- Straciłam rodziców, przyjaciółkę i chłopaka, którego kochałam całym swoim sercem.

- Wiem o tym, kochanie.

- Skoro wiesz, nie wmawiaj mi, że wszystko się ułoży. To bzdura.

- Zadbam o to.

- Cokolwiek zrobisz, nigdy nie zwróci mi to moich najbliższych. Wiesz o tym.

- Myślę, że jednak mogę coś zrobić.- przejechał ostatni raz dłonią po moich plecach, po czym podniósł się na równe nogi i udał się do wyjścia.

- Co masz na myśli ?- zdziwiłam się.

Ten jednak nic nieodpowiedział. Chwycił za drewnianą klamkę, jednak nim wyszedł odwrócił się i spojrzał na mnie ostatni raz.

- Kocham cię.- szepnął ze łzami w oczach, spuszczając głowę i opuszczając mój szałas.

***

- Tak uważasz ?- zapytałam smutno, mojej kochanej Allison.

- Porozmawiaj z nim.- odparła ze smutnym uśmiechem.- Będzie dobrze, zobaczysz.

- Wiesz ?- zapytałam.- Czasem...chciałabym tam wrócić. Do was.

- Wiesz, że nie masz takiej możliwości.- zacisnęła usta w wąską linię, starając się nie popłakać.