Hwang Felix mi? - Hyunlix

10.

-Hyunjin-

Evin önüne gelince durduk ikimizde.  Chan arabadan inip felixi indirdi peşlerinden bende indim.

"Ciddi ciddi buraya geldiğine inanamıyorum hyunjin."

"Neden gelmeyeyim?"

"Çok merak ediyorum ama neden her şeye burnunu sokuyorsun?"

"Güvenilirliği belli olmayan insanlara karşı ister istemez böyleyim."

"Felix seninle yakın gibi durmuyordu bile. Sende ona karşı soğuktun. Şimdi ne bu korumacılık?"

Felixi kapının önüne kadar götürdü ve durdu.

"Öyle gerekiyormuş demek ki."

Chan göz devirip felixe döndü.

"Bu lanet kapıyı nasıl açacağız?"

Cebimdeki anahtarı çıkaracakken son anda durdum. Ne olursa olsun Chan sinirlerimi bozuyordu ve özel şeyleri öğrenmesine de gerek yoktu. Felixten uzak dursa yeterli ama inatçı pisliğin teki çıktı.

Cebimdeki anahtarı elime alıp Chan görmeden elimi felixin ceketinin cebine soktum. Hemen sonra anahtari çıkardım.

"Bazen beynini kullanman yeterli oluyor. Üzgünüm kime söylüyorsam."

"Boş boş konuşmada aç şu kapıyı."

Bu sefer gözlerini deviren bendim . Kapıya yaklaşıp açtım kapıyı. Chan'da felixi yaslandığı duvardan çekip eve soktu. Etrafı kontrol ettim kendime dair bir şey olup olmadığını.

Göze çarpan bir şey olmadığında derin nefes verip chana döndüm.

"Tamam hadi git sen ben devamını hallederim."

"Sence felixi sana bırakır mıyım?"

"Ash... cidden kahretsin artık yeter."

Cebimden telefonumu çıkartıp birkaç numara tuşladım.

"Ne yapıyorsun?"

Onu dinlemeden telefonu hoparlöre verdim ve ikimizin de duyabileceği şekilde tuttum.

"Alo bayan Lee nasılsınız?"

"Ahh hyunjin iyiyim evladım sen nasılsın?"

"Bende iyiyim teşekkürler. Felixle öyle takılıyordukta sizi aramak istedim."

"Çok iyi yapmışsın canım. Felix nasıl iyi mi?"

"Evet evet harika. Ama şuan müsait değil eminim ki müsait olunca sizi arayacaktır."

"Ah anladım. Sorun yok sadece merak ettim. İyi eğlenceler size."

"Teşekkürlerrr."

Diyerek kapattım. Chana karşı tek kaşımı kaldırdığımda bu sefer pes eden o oldu. Zafer gülücüğümü sundum ona.

"Bana ne kadar güvenmiyorsan bende o kadar sana güvenmiyorum. Ona bir şey olursa gerçekten hiç iyi olmaz."

Chan felixi koltuğa oturttu ve tam giderken söylemişti bunları. Kolundan tutup bana bakmasını sağladım.

"Emin ol felixi kimse benden daha iyi koruyamaz Chan ve ona karşı farklı bir şeyler hissetme. Sadece üzülürsün."

Hiç bir şey söylememiş sertçe kolunu çekip çıkmıştı evden.

Bende çoktan yatağa uzanmış olan o bedene baktım. Niye bu kadar tatlı ve küçüktü bu?

Yanına gittim onu kucağıma alıp odasına götürdüm. Yatağa yavaşça koydum ve ceketini, ayakkabılarını çıkartıp köşedeki örtüyü üzerine örttüm.