KAN KADER

6.BÖLÜM - ROLEPLAY

Bu koca dünya içimde toz duman olur
Her sokakta alev alev yangınlar çıkar

Grup Nara - Gitme

❤⛓🖤

-Bana bunu daha önce söylemediğine inanmıyorum Emir.

-Nasıl söylemem gerektigini bilmediğim için Karmen.

Başımı iki yana sallayıp köşeyi döndüm. Patlama etkisi yaratan itirafından sonra, evde daha fazla kalmaya tahammülüm kalmamıştı.

Kendimi olduğu gibi dışarıya atmıştım. Hemen arkamdan Emir de gelmişti. Nereye gittiğimi bilmiyor yalnızca yürüyordum.

-Gerçekten mi Emir? Bilmiyor muydun?

Emir kolumdan tutup beni kendisine çevirdi.

-Bilmiyordum Karmen. Başka neden olabilir ki?

Ondan şüphelendiğimi sanıp gerilmişti.

-Bana güvenmiyor musun, diye sordu ardından.

Aklıma hemen, telefonuma gelen "Güvenme" mesajı gelmişti. Ama başımı iki yana sallayıp,

-Güveniyorum, dedim.

Başıyla onaylayıp beni bıraktı. Önüme geri döndüm ancak aklıma sonradan dank edenler kuyruğuna biri daha eklenmişti.

-Emir, aklıma geldi de senin araban, telefonun, saatin felan nerede?

Sessizleşip dilini ağzının içinde dolandırmaya başladı.

Hava klasik yaz sıcağındaydı. Gökyüzü aydınlıktı. Şehir ise kalabalık. Ayrıca kimsenin bana baktığını hissetmiyordum. Sanırım beynimin alıştığı korkular ve yaşam tarzı, belleğimden yavaş yavaş siliniyordu.

Emir'in kahkahasıyla gözlerimi yeniden ona çevirdim.

-Komik bir şey mi var?

-Evet, sen.

-Ben mi?

-Sana gülüyorum Karmen. Ronniden ayrıldığımı söylediğim anda bana eşyalarımı sormana.

-Aşağılayıcı mıydı, dedim utanıp.

-Hayır doğru bir tespitti. Ben sorma tarzına güldüm.

Dudaklarımı sıkıp arkamı döndüm. Gerçekten utanmıştım. Yürümeye yavaş adımlarla devam ediyorduk.

-Yani sırf Peperonni'den ayrıldın diye senin olan her şeyi aldılar mı?

-Düzeltiyorum. Onlara ait olan her şeyi aldılar.

-Yani çorabına kadar her şey onların mıydı? Evin, araban, telefonun, eşyaların.

-Aslında onları kendi paramla almıştım. Ama Ronni'nin bazı şartları var. Ekipten ayrılmak ihanet sayılır derecede ağır bir istek. Ve sözleşme maddelerinde, bu isteği istememiz sonucunda, ekipten ayrıldığımızda bizi donumuza kadar soyacaklarını açıkça belirtmişlerdi.

-Ona rağmen ayrıldın demek. Peki bunu niye yaptın?

-Bunu gerçekten sonra konuşalım, dedi mağrur bir edayla.

Başımı sallayıp onu onayladım. Durduğumuz yer bir telefoncunun önüydü. Önce içeriye ardından Emir'e baktım.

-Sakın.