KAN KADER

9.BÖLÜM - AYNADA Kİ TUHAF KADIN

Bu sana veda ederken son bakış son gülücük
Bu sana ilk vedam son cümlelerim
Aslı güngör- Son öpücük

Gidiyorsun ve bu dünyayı elimden götürdün
Benim anılarınla yeni bir dünyaya yok gücüm

Sancak- Yoksun Yanımda

Umutlarım kaldı yarınlarıma
Sonunda ölüm aldı avuçlarına
Sancak - Cennet

                             ❤⛓🖤

Ve ışıklar söndüğünde, her şey karanlığa karıştı.
Masum ruhum, son buldu parmaklarımın ucunda. Yeminim bozuldu, dilim sürçtü.

Ruhum sızlıyordu, artık kötülüğün prangaları esir almıştı ellerimi, ayaklarımı, dilimi ve bedenimi.

İçine bulaştığım bu dünya, bana yavaş yavaş kim olduğunu gösteriyordu. Harcından gelebileceğimi, olduğum kişiyi kaybetmeden  işimi halledip çıkabileceğimi sanmıştım.  Ama fena yanıldım.

İntikam oyunu, her seviyesinde daha da zorlaşıyordu. Ortaya çıkan yeni insanlar, gözümün ilk defa gördüğü vahşetler, kimden geldiği belli olmayan sürpriz kutular, bana silah doğrultanlar ve kurşun sıkanlar... Bunları ne olursa olsun aşmak ve son seviyeye ulaşmak için sarf ettiğim mücadele neyin uğrunaydı?

Ölü bir adamın kanını, toprakta bırakmak istemeyip; yaşayan binlerce adamın kanını, toprağa akıtmak uğruna adadığım yaşamımda, o binlerce adamın içine tek bir tane masumun karışması ile rolüm değişmişti.

Ben masum değildim artık, ben iyi değildim. Ben karanlıkta ki aydınlık değildim. Ben gündüz uyanan gece uyuyan değildim. Benim elim temiz değildi. Yıkanınca geçecek türden bir pislikte değildi lekelendiğim.

Kıyafetlerimi atsamda, tenime sinmişti artık bunun kokusu. Ben, ben değildim, gözlerim aynı bakmıyordu dünyaya. Hayal kuran bir kadın kalmamıştı geriye.

Büyük bir patlama yaşanmıştı hayatımda. Ve sağ çıkan olmamıştı. Çünkü ben...
Çünkü ben o patlamada can vermiştim.

Ben Karmen Ivy As Cindy, keşke 13 saat öncesinde ki gibi hala kendim olup, kim olacağım hakkında hiçbir fikrim olmasaydı.

Ama şimdi fikirden ötesi de var. Tik Tak, Tik Tak meğer bu akan zaman Emir'in ölümü yerine benim ölümümü getiriyormuş. Meğer ben Emir'i kurtarmaya çalışırken kendimi kaybediyormuşum.

Meğer ben intikam yemini ederken, intikamın ne demek olduğunu hiç bilmiyormuşum.

Ben Karmen Ivy As Cindy ve ben, artık ölü bir kadınım.

Karmen'in ölümünden 6 saat önce

Gözlerim hiç istemese de kirpiklerimi geriye savurarak, onları uyandırmıştım. Başımı yerden kaldırıp olduğum yere baktım. Ah, evet spor odasındaydım. Tam da tahmin ettiğim gibi burada uyumuşum.

Gerçi bu yaptığım uyumaktan sayılır mı bilemem. Hala yerde yüz üstü uzanmışken yan yatıp yuvarlandım ve sırt üstü pozisyonuna geçtim.  Her yerim fena ağrıyordu. Çünkü dün gece bedenimin sınırlarını fazla zorlamıştım. Adamla yaptığımız anlaşmadan sonra direkt evime gelmiştim. Uyumak veya dinlenmek için değil. Kendimi hazırlamak için.

Emir'i kurtarmaya bir başıma gidecektim. Orada beni kaç tane adam bekliyor bilmiyordum. Kimine gücüm yeter kimin tek yumruğuyla bayılırım belli olmazdı. Ama elimden geldiği kadar kendimi geliştirmeye çalışırsam en azından vicdanım biraz olsun bastırılırdı.