Herkes bizi alkışlıyordu...
Okulun yemekhânesinde durmuş birbirimize sarılıp öperken bizi tebrik edip destekliyorlardı.
Bu insanlar bizi destekliyor ise onlara olan zararımız neydi?
Neden esir tutulduğum o yerde bana öyle kötü ve hunharca davranıyorlardı.
Bizi istemeyen insanlar kimdi?
Bizim bu dünyadaki istenmeme sebebimiz neydi?
•┈┈ ★ˎˊ˗┈┈•
2 Hafta Sonra
Hyunjin ile birlikte okulun yemekhânesinde yemek yiyorduk.
Bazıları kınar gözlerle, bazıları hayranlık dolu gözlerle bazıları ise kıskançlık dolu gözlerle bize bakıyordu.
"Hyunjin.."
"Efendim güzelim?"
Eriyorum...
"Bize bakıyorlar."
"Benimle yerken rahatsız mı oluyorsun?"
"Hayır hayır, o anlamda demedim... Onların bakışları rahatsız edici."
Hyunjin kafasını kaldırdığında herkesin bakışları farklı yerlere dönmüştü.
"Bakan olursa... önündeki yemek tepsisini bir yerlerine sokarım."
Bunu demesiyle herkes yemeğini alelacele yiyip bir bir kalkmaya başlamıştı.
"Gel bizde bahçeye çıkalım."
Dediğimi onaylayıp elimden tuttu ve dışarı çıkarttı.
"Hyunjin"
"Güzelim?"
"Ya şöyle deme aklımı başımdan alıyorsun ne diyeceğimi unutuyorum."
"Tamam bir daha demem güzelim."
"Yaa~ Hyunjin!!"
"Hahah Tamam tamam, ne diyecektin?"
"Bir kaç gündür içimde kötü bir his var... Her şey çok güzel gidiyor hiç kaos yok, korkuyorum. Çocuklarlada uzun süredir düzgünce görüşemiyoruz ikimiz ayrı evlerde yaşıyoruz. Senden uzak kalmak istemiyorum."
"Güzelim gitmek isteyen sendin."
"Ya o anki sinir ile dedim onu.."
"O zaman çocuklarada söyleyim bugün bende toplanalım güzelce eğlenelim hem sende rahatlamış olursun."
"Çok düşüncelisin... Kendine daha da çok aşık etmek istiyorsan başarıyorsun."
Yaklaşıp saçıma küçük bir öpücük kondurdu.
"Seni her gördüğümde sana daha çok aşık oluyorum."
"O zaman hep yanında kalayım."
•┈┈ ★ˎˊ˗┈┈•
Akşam olmuştu ve okul çıkışı direkt Hyunjin'in evine gelmiştik.
Changbin ve Minho Markete atıştırmalık bir şeyler almaya gitmişti. Jeongin ve Jisung ise hangi filmi izleyeceğimizi seçiyorlardı. Seungmin ve Chan mutfakta Hyunjin ise telefonuyla uğraşıyordu.
Zilin çalması ile koşarak kapıyı açtım.
[Changbin]: "Ben dedim işte et aromalı alalım diye."
[Minho]: "Ya ne eti kardeş, içimiz dışımız et oldu birde etli cips mi alalım? Acılı cips fav işte sus."
[Felix]: "Ay hadi geçin içerde tartışın. Hava soğuk dondum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
raxeira ミ hyunlix
Fanfiction"Hyunjin.." "Güzelim..?" Zorlukla söyledikleri şeylerin son kelimeleri olduğunun ikiside farkındaydı. "Hyunjin, korkuyorum." Genç çocuk uzanıp sevgilisinin elini tuttu ve her zamanki sıcak gülümsemesini belkide son kez ona sundu. "Yanındayım güzelim...
